Kasabian @ Koninklijk Circus (Cirque Royal): Niet zwart-wit, maar fluogroen

De afgelopen jaren heeft Kasabian enkele moeilijke wateren doorvaren. Frontman Tom Meighan werd in 2020 uit de band gebonjourd nadat hij zich ongepast had gedragen tegenover zijn vrouw. De Britten moesten dus verder met Serge Pizzorno als frontman en gezicht van de band. Dat die keuze niet onlogisch was, kon je bij eerdere liveshows ook al zien. Pizzorno was een man die het publiek ook toen al bespeelde. Eerder dit jaar verscheen met The Alchemist’s Explosion dan ook een eerste plaat zonder Meighan en we waren benieuwd hoe Kasabian het er nu live vanaf zou brengen zonder die herkenbare stem en arrogantie van de ex-frontman. Voor de eerste show van hun Europese tournee deed de band het Koninklijk Circus van Brussel aan, een kleinere show nadat de mannen vorige keer nog in Vorst Nationaal stonden, en daar bleek al snel dat een show van Kasabian nog steeds een explosie van energie is.

Openen mochten de Australische britpoppers van DMA’s. Ook die band kon al op heel wat nieuwsgierigen rekenen en dat is meer dan terecht. Het zestal bracht een klein halfuurtje aan fijne dromerige rocknummers met hier en daar eens een explosie, maar vooral met de nadruk op de meezingbare refreinen. Wat meteen opviel, was dat de oude songs nog steeds dijken van nummers zijn en dat het nieuwer werk, met meer synths, toch al snel uit de boot vallen. Afsluiter “Lay Down” liet het publiek al een eerste keer de stemmen smeren en zo was iedereen goed opgewarmd voor Kasabian.

De zaal was zo goed als volledig volgelopen voor de Britten en ondanks dat een deel van het publiek waarschijnlijk niet op de hoogte was van de personeelswissels, voelde je toch een bepaalde spanning hangen voor het concert begon. Na een goeie minuut een mysterieuze elektronische sound te moeten ervaren, verscheen Kasabian op het podium en werd er met “Rocket Fuel” meteen een knaller op de zaal losgelaten. Als een echte rapper, in een kitscherig groen pak, liep Pizzorno rond en eens de song openbrak, ging het publiek volledig uit zijn dak. Het nummer mag op plaat dan wel volledig on-Kasabian klinken, live bleek het de perfecte song om de zaal helemaal op te hitsen.

Tijd voor een hitje daarna, en met “Club Foot” kan de band nooit iets verkeerd doen, zo bleek. Het nummer was nog niet goed vertrokken of daar was een eerste moshpit al. Pizzorno kan zich als frontman nu ook meer losmaken van zijn gitaar en tijdens de eerste drie songs hitste hij constant de toeschouwers op, met succes. Na een furieus begin was de zaal helemaal klaargestoomd en bleef iedereen eigenlijk van begin tot eind springen en zingen. Het opzwepende in de muziek van Kasabian bleek het begin van de set toch vooral te overheersen, waardoor we nogal overdonderd waren en even vergaten dat hier vroeger nog een extra bandlid bijzat.

Dat maakt dus eigenlijk dat het gemis van Meighan er eigenlijk geen is. Pizzorno heeft genoeg charisma om de band te dragen en zelfs de stem van de vorige frontman wordt niet altijd gemist. Kasabian blijkt ook rond zwart en wit te draaien tegenwoordig, waardoor Sergio met zijn opvallende outfit er nog meer uitspringt. Een show van de Britten is er ook eentje die draait rond ambiance en daar was in het Koninklijk Circus geen gebrek aan. Helaas had de band ook enkele mindere nieuwe songs voor ons in petto. Zo was het slappe “CHEMICALS” een voorspelbare ballad en verdween alle sfeer bij het afgrijselijke “STRICTLY OLD SKOOL”. Bij “SCRIPTVRE” overheersten dan weer de hiphopinvloeden waar Pizzorno zo fan van is en bij “THE WALL” kregen we zelfs nog een ballad te horen. Met de zaklampen in de zaal een leuk extraatje, maar het nummer zelf was te cliché om echt memorabel te worden.

Dat waren gelukkig slechts kleine smetjes op een verder uitstekende set. Zo werd “eez-eh” heel kort gespeeld met enkel het eerste refrein, maar daar werd niet om gemalen want met “You’re in Love With a Psycho” volgde nadien een rave. De song mondde namelijk uit in “One More Time” van Daft Punk en de zanger ging de zaal voor een eerste keer in om iedereen achteraan ook aan het dansen te krijgen. Jawel, Pizzorno heeft geen schaamte en krijgt op die manier iedereen mee. De wisselwerking tussen oude en nieuwe nummers werkte uitstekend. Op die manier zakte de set slechts enkele minuten in om nadien weer te ontploffen.

Met “treat” kregen we nog wat experiment in de set door in het midden van de song wat elektronische elementen te verwerken waarbij Pizzorno op sambaballen wat extraatjes voorzag om ze nadien weg te geven. Overbodig, zou je denken, maar op die manier krijgt hij ook de sympathie van iedereen mee en dat is slim gezien. Ook hier ging hij het publiek terug in op de vraag om te dansen, weliswaar aan de andere kant van de zaal. “Empire” en “Vlad the Impaler” waren de twee afsluiters van de reguliere set en die powersongs zorgden voor een explosie aan springende mensen. Moshpits waren schering en inslag en de security keek er maar een beetje paniekerig naar. Bij die laatste volgde zelfs een heuse sitdown om de intensiteit nog wat te verhogen.

Op die manier ging de set aan een sneltempo voorbij en dat is enkel en alleen te danken aan de energieke gedragingen van Pizzorno. Muzikaal werd alles ook uitstekend gebracht met een perfecte mix tussen synths, gitaren en hier en daar wat experiment. Afsluiter “Fire” was het epische hoogtepunt waar iedereen op zat te wachten. De stemmen werden schor geschreeuwd en de hoeveelheid dansende mensen die van boven tot beneden niet stil konden blijven staan, was ongezien. Het is duidelijk dat Kasabian nog steeds voor een tsunami aan sfeer kan blijven zorgen en daar kan een nieuwe frontman niets aan veranderen, hij verbetert het misschien zelfs. Met Pizzorno als eyecatcher binnen de band heeft Kasabian precies een nieuwe adem gevonden en dat mag op plaat dan wel dik tegenvallen, live blijft het een uitstekend feestje.

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!

Setlist:

ROCKET FUEL
Club Foot
Ill Ray (The King)
Underdog
CHEMICALS
eez-eh
You’re in Love With a Psycho
STRICTLY OLD SKOOL
Shoot the Runner
SCRIPTVRE
stevie
THE WALL
treat
Empire
Vlad the Impaler

Bless This Acid House
L.S.F. (Lost Souls Forever)
Fire