© Ryosuke Tanzawa
Het zijn een paar anonieme jaren geweest voor rapper Earl Sweatshirt. De Amerikaanse rapper, die zijn start vond als tiener bij Odd Future, ontwaakte recent uit een winterslaapje met het korte albumpje Sick!. Maar hij was daarop meteen wel klaarwakker. Voor de rest was het tussen eind 2019 en begin 2022, zowat de coronajaren, erg stil voor Earl. Depressie, angstaanvallen, onzekerheden en zelfs nog steeds plankenkoorts, zegt hij zelf. Voor deze Sick!-tour kroop de eerder timide Earl Sweatshirt echter wat uit zijn schulp, voor een nevelige, maar leutige set in het Deurnese OLT Rivierenhof.
En of die beboste openlucht concertruimte Earl was opgevallen. De jazzy sample en mompelende in mekaar stromende verzen van “Riot!” waren nog niet achter de rug of Earl riep enthousiast, voor zijn doen, uit ‘we’re rapping in the park, look at us.’ En OLT Rivierenhof is een unieke plek, zeker, maar het leek alsof Earl tijdens de tour, of voordien, niet al te vaak buiten kwam. Genregenoot MIKE passeerde vorig weekend ook al in ons landje, maar Earl toonde vooral aan wie pas echt de broek draagt in dat genre. De grootvader (lees: 28-jarige) van de abstracte hiphop zette met nummers als “The Mint” en “Mo(u)rning” een streep onder zijn ijzersterke reputatie.
Dat recent miniplaatje Sick! bracht mensen die weer hetzelfde verwachtte wel wat van hun stuk. Nummers als “2010”, “Lobby (int.)” en “Titanic” zijn uit een heel ander hout gesneden dan de slaperige en kruipende nummers op Some Rap Songs. “2010”, een excentrieke trapbanger, werd gevolgd door een haast filosofische uitweiding over wat nu precies een leugen groot en klein maakt. Toen Earl vroeg of iemand een voorbeeld kon geven van een kleine leugen, zorgde het antwoord ‘dat je outfit er goed uit ziet’ uit het publiek alleen maar voor geveinsde schok bij Earl.
Earl’s korte vignettestijl, maakte het moeilijk te bepalen waar het ene nummer eindigde en het andere begon. De set was dan ook een vol uur, maar een stuk of dertig nummers werden er in gepropt. De ene slaperige, jazzy sample en beat volgde op de andere. Vibes gegarandeerd, kopjes gingen traag op en neer. “Tabula Rasa” klonk bijna als hiphop-gospel, met een verkondigende Earl, terwijl “Grief” wel heel dreigend en moordend overkwam in de alsmaar donker wordende OLT Rivierenhof. ‘Good grief, I’ve been reaping what I sow / I haven’t been outside in a minute, I been living what I wrote.’ Zeven jaar later stond hij met complete verwondering in de Deurnese open lucht.
“Vision” was weer zo’n trapbanger van de luide variant, maar ook met nummers buiten zijn gewone comfortzone toonde Earl veel zelfzekerheid aan de microfoon. Het is een van zijn meest vibrerende nummers en dat werd aan de voorste rijen weerspiegeld. “EAST”, met die ongewone Oosters klinkende sample, zorgde voor een stukje absurditeit die de opbouwende spanning weer wat verjaagde. Op het excentrieke nummer, schijnbaar uit pure ironie, ontstond er een moshpit. Voor de duidelijkheid, “EAST” is niet echt een heel uitbundig nummer, verre van. Daarop moshen is dus een hele prestatie. Earl kon tijdens het rappen dan ook nauwelijks zijn lach inhouden. ‘Y’all can’t make me laugh like that, man. That’s fucking ridiculous,’ klonk het nadien tot groot jolijt van het Antwerpse publiek.
Een hele reeks covers volgden, waarmee met de schwung van “Nowhere2go” de set stillaan in een plooi werd gelegd. Het onderwerp kwam nadien weer terug op leugens. ‘Wat vinden jullie van mijn engelachtige stem?’, vroeg Earl. Net als zijn outfit zou die op niets trekken, liet het publiek weten. ‘You lyin’, in a dark, dense wooded area right now.’ Na afsluiter “Fire in the Hole” was het tijd om wat te vieren. De Sick!-tour werd hier bij ons afgesloten en daar was die extra lange set aan te danken. Alsook een kleine afterparty, voorzien door vaste beatmaker Black Noi$e, met nummers als “Father Stretch My Hands, Part 1” van Kanye West, “I Serve The Bass” van Future en “Punk Monk” van Playboi Carti. Nog een laatste ‘I think we just rapped in the park,’ en Earl en zijn producer doken het donker terug in.
Earl Sweatshirt in levende lijve is exact wat je ervan zou verwachten. Earl heeft zijn ondertussen karakteristiek sjabloon, een modus operandi met excentrieke beats, obscure samples en een slepende vibe. Maar hij zet die stijl nu al zo lang naar zijn hand, dat dat hem gewoon op het lijf geschreven is. Het was voor Earl Sweatshirt in OLT Rivierenhof dan ook figuurlijk, maar ook een beetje letterlijk, een walk in the park.
Setlist:
Riot!
Shattered Dreams
December 24
The Mint
Molasses
Off Top
Mo(u)rning
Titanic
Lobby (int)
2010
All I Need
Tabula Rasa
Grief
Vision
EAST
2010
MTOMB
Nowhere2go
quest//power
Shapeshifting West
Fire in the Hole
