De beste albums melden zich zonder veel toeters of bellen aan, dat weten artiesten uit de underground als de beste. Welgeteld twee dagen viel er tussen de aankondiging en uitgave van deze Voir dire te tellen. Rapper Earl Sweatshirt en vooraanstaand producer The Alchemist behoeven absoluut geen heus marketingapparaat want voor hen blijft kwaliteit de beste reclame. The Alchemist is een van de meest gelauwerde en begeerde beatsmids in de industrie en Earl Sweatshirt is met de tiende verjaardag van zijn debuutalbum Doris ondertussen al een ancien te noemen. De ene draait al jaren op volle toeren en de ander komt na enkele donkere jaren terug op stoom.
Dat een producer op gelijke voet staat met de artiest wat de maak van een album betreft, schijnt een fenomeen van deze tijd te zijn. Kenny Beats & Denzel Curry, Metro Boomin & 21 Savage, Madlib & Freddie Gibs en een resem anderen deden het deze twee de afgelopen drie à vier jaar al voor. Wat recente voorbeelden betreft, toont deze Voir dire echter meer gelijkenissen met Maps van Kenny Segal & billy woods, een abstracte hiphophoogvlieger van eerder dit jaar. Dat deze twee elkaar ooit zouden vinden, leek echter een kwestie van tijd te zijn. Een sample-heavy productie, vol oldschool beats met een nadruk op sfeer en ‘feel’ is dan ook op het lijf geschreven van iemand als Earl Sweatshirt.
En inderdaad, opener “100 High Street” toont dat je geen helderziende hoeft te zijn om te weten dat dit zou werken. Weelderige violen en drums die vanuit een nevelige diepte lijken op te bonken, laten de suffe maar stevige flow van Earl Sweatshirt bijzonder ijzig klinken. Maar op “Vin Skully” komt hij dan weer heel wat melodieuzer over dan je normaal kan verwachten van Earl. Zo berijdt hij nu de flow, waar hij vroeger zich eerder zou laten meedragen door de stroom. Ook op “27 Braids” klinkt de rapper uitermate hongerig en direct. The Alchemist benadert met zijn beat nog het dichtst de geliefde nineties boom bap-stijl, maar creëert met een splijtende gitaarloop en grillige strijkers toch wat spanning wat het nummer zijn eigen twist geeft.
Voor de rest is “27 Braids” zowat het enige dat in het traditionele laatje past op Voir dire. Abstractie blijft nog steeds de regel. Zo omvat bijvoorbeeld “Sentry” een samenwerking die fans van undergroundhiphop al een hele tijd op hun verlanglijstje hadden staan. Gastrapper MIKE is nu al even heer en meester van een uiterst specifiek domein in de hiphop. Uit zijn troebele, obscure productie en slaperige, halfbewuste rapstijl komt een soort koortsdroomhiphop voort dat al jaar en dag een grote invloed vormt op Sweatshirt. Alchemist spiegelt die stijl voor zijn eigen beat en terwijl de twee rappers naadloos met elkaar versmelten, vormt de song een drukkend en fijnmazig geheel. MIKE en Earl Sweatshirt worden door fans vaak onnodig tegenover elkaar gezet, wat misschien onvermijdbaar lijkt als je beiden een zeer specifieke niche inneemt. “Sentry” veegt die artificiële vijandigheid compleet weg en doet de neuzen in dezelfde richting staan.
Tekstueel kadert Earl heel wat nummers als een soort ontlading en stelt hij waarheid centraal. Dit is dan ook de directe link met de titel van de plaat. ‘Voir dire’ is namelijk het juridisch principe dat stelt dat getuigen in een rechtszaak de plicht hebben naar hun kennis de waarheid te vertellen. Als primaire getuige in zijn eigen leven verkondigt Earl dan ook zijn waarheid: ‘I’m going through changes that I couldn’t fathom / But growing pains leave an understanding’. Dat Earl van diep komt, zal luisteraars die zich graag in zijn teksten verdiepen ook weinig verbazen. Maar zoals ook op zijn vorig album Sick! duidelijk werd, lijkt de rapper zich meer dan ooit terug recht te krabbelen. ‘Reanimated, I once had kicked the bucket / I’m back cutting up a list of reasons I love my mother’s laugh’ klinkt het op afsluiter “Free the Ruler”, dat zo zijn mentale vooruitgang schetst.
Het album schippert tijdens zijn vijfentwintig minuten feilloos tussen stokkende soulsamples en Earls ongebonden mijmeren zonder ook maar een moment in een identiteitsloze, grijze waas om te vormen. Earl Sweatshirt is zoals altijd ijzersterk in zijn verdovende stijl heel wat gewicht te geven en is alleszins onstuimiger dan hij zich in lange tijd getoond heeft. Vanachter zijn knoppenkast knutselt The Alchemist karaktervolle productie in elkaar die weet hoe het Earls lome stem kan kaderen, maar ook voldoende kick voorziet om zijn groeiende intensiteit en dynamiek te huizen. Met hakkerige, kolkende samples en doffe beats zakt Voir dire zachtjes, bijna onwaarneembaar, weg in cerebraal drijfzand.
Het album is nog niet op de traditionele streamingplatforms verschenen, enkel op de Gala Music-site.
Earl Sweatshirt: Facebook / instagram / twitter
The Alchemist: twitter
Voir dire, en diens beste nummer “27 Braids”, is voorlopig nog niet te vinden op Spotify, maar ontdek in de tussentijd toch al onze Plaatje van de Plaat-playlist op Spotify.
