Zoals het geval was bij vele optredens, werd ons geduld ook bij dat van Rhye in het Koninklijk Circus op de proef gesteld. Eigenlijk zou de Canadees Mike Milosh al op 15 november 2020 onze hoofdstad vereren met een bezoek, maar dat concert werd tot tweemaal toe uitgesteld. En toch, eindelijk is de dag aangebroken: Rhye treedt op en nu voor écht! Al bij al was het misschien een geluk bij een ongeluk, aangezien we nu ook de kans krijgen om nummers van het nieuwste album live mee te pikken.
De sound van Rhye valt moeilijk te vergelijken met die van andere artiesten. Eigenlijk kan je ze het best thuisbrengen in de alternatieve r&b. Op 4 maart 2013 lieten Mike Milosh en zijn voormalige muzikale kompaan Robin Hannibal, een Deense instrumentalist, debuutalbum Woman op de wereld los. Dat mocht op een ontvangst rekenen die even warm was als Milosh’ stemgeluid. Vijf jaar nadat Woman ons deed wegdromen, kwam het album Blood uit, dat ons juist aan het dansen bracht. Reken daarbij de tedere – maar toch ook monotonere – Spirit ep en het engelachtige Home, en dan concluderen we dat Rhye zichzelf drie geslaagde albums en één ep mag toeschrijven. Genoeg materiaal om een show goed te vullen.
Om 20.45u is het zover. Een voorprogramma is er vanavond niet. Babeheaven, de West-Londense groep die Rhye normaal zou begeleiden tijdens deze Europese tour, cancelde eind maart de resterende optredens. Waarom weten we niet, maar jammer is het wel. Wanneer de bel gaat die het begin van de show aankondigt, voel je de gelatenheid bij het publiek groeien. De mensen zijn het wachten beu en hebben honger. De zeven muzikanten op het podium, inclusief Milosh, blijven doorheen het grootste deel van het optreden in het donker gehuld. Enkele blauwe, roze en rode spots verlichten de figuren een beetje, wat zorgt voor een mysterieuze sfeer. De intro van “Verse” vult de zaal en meteen valt het nerveuze geroezemoes stil. Hier hebben we lang op gewacht.
Anderhalf lied, dat is hoe lang het Rhye kost om heel het publiek mee te doen klappen op de maat. Het rustige begin van “Major Minor Love” doet dat enthousiasme enigszins stilvallen. Totdat de muzikanten inspringen. Wie denkt dat de androgyne stem van Michael Milosh de enige troef is van de band, heeft de ongelofelijke cellist en violist nog niet bezig gehoord. Dankzij de intense instrumentale stukken krijgen de nummers live een heel andere dimensie. Het daverende applaus van het overweldigde publiek verdienen ze volkomen. Doorheen de set dreigen de elektronische stukken af en toe langdradig te worden en de heupen van de toeschouwers stil te laten vallen. Telkens opnieuw zorgen de drums, keys, gitaren en strijkers er juist op tijd voor dat ze toch vrolijk verder wiegen.
De avond bereikt echter zijn climax wanneer Milosh oproept om alle lichten te doven. ‘Let’s make it really quiet, guys’, vraagt hij en enkele seconden later kun je een speld horen vallen. De pure, ongefilterde stem – de voornaamste reden waarvoor het Koninklijk Circus zo rijkelijk gevuld is vanavond – weerklinkt vanuit de duisternis. De groep staat zonder twijfel ongelofelijk sterk op instrumentaal vlak. Toch valt het niet te ontkennen dat de zanger die moederziel alleen, zonder microfoon, het begin van “Open” inzet, hét kippenvelmoment van de avond is. Het moment dat Milosh “Song For You” bracht, waarop het leek alsof hij het echt speciaal voor ons schreef, kwam aardig in de buurt.
We kunnen dus wel stellen dat het een geslaagd concert was. De typerende stem van Milosh in combinatie met muzikanten die je mond open doen vallen, is een recept voor succes. De schaarse belichting – hoewel het eerst misschien wat vreemd aanvoelde – maakte dat de focus in hoofdzaak op de muziek lag. En die was prachtig. Een vrouw in het publiek schreeuwde ‘You’re welcome in Belgium… Always!’, door de zaal. Bij deze tekenen wij onze naam mee onder die uitnodiging.
Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!
Facebook / Instagram / Website
Setlist:
Verse
Please
Major Minor Love
Last Dance
Helpless
Waste
Count To Five
Phoenix
Taste
Open
Hunger
Song For You