Ruim twee jaar geleden kregen we vanuit het verre Texas een aangename, muzikale verrassing te verwerken. Een toenmalige gezamenlijke tour bracht de spreekwoordelijke bal aan het rollen en het duurde niet lang vooraleer de laidback vibes van Khruangbin en Leon Bridges een kruisbestuiving ondergingen. Texas Sun klonk als een heerlijke, zomerse rit en het was voor vele fans balen dat de samenwerking – die toen ook eenmalig leek – op dat moment beperkt bleef tot vier nummers.
Voor de artiesten in kwestie smaakte het overduidelijk naar meer, want opvolger Texas Moon – waarom moeilijk doen als het ook eenvoudig kan – werd eind vorig jaar ook weer uit het niets aangekondigd dankzij de heerlijke voorloper “B-side”. Het nummer blijft opnieuw grotendeels baden in een zomers sfeertje dankzij de funky vibes van Khruangbin en de zoetgevooisde stem van Leon Bridges.
“Doris” opent ditmaal de vijfdelige, nachtelijke trip doorheen het uitgestrekte Texaanse landschap. De repetitieve riff en het bijhorend gebruik van de wah-wah pedal drukken meteen het tempo van de song. Leon Bridges krijgt aldus een vrijgeleide om zijn lyrics rustig te draperen op het muzikaal tapijt dat hem wordt tentoongespreid. Een nummertje om bij te knikkebollen tijdens een ondergaand zonnetje, maar gelukkig brengt het tweede nummer van de ep “B-side” daar zoals eerder vermeld vlug verandering in.
Het zwoele sfeertje dat ondertussen werd gecreëerd wordt tot een toppunt gedreven in “Chocolate Hills”, ook een nummer dat al eerder op de wereld werd losgelaten. ‘Let’s get lost in the flow’, zingt Leon Bridges en die lyrics kunnen dienen als een samenvatting voor de volledige uitstraling van de tweede ep. Deze artiesten proberen, zoals ze in hun solowerk tevens trachten te doen, een muzikale sfeer te creëren waarbij je als luisteraar meteen in wordt meegezogen tot het einde van de reis.
Zo zal “Father Father” je ook niet wakker schudden uit de heerlijke roes. Het gitaargetokkel en de eenvoudige drumpartij spreiden als het ware opnieuw een zacht bedje waarop Leon Bridges zijn smeekbede kan vocaliseren. De kenmerkende Khruangbinsound in de outro is puur genieten en zo kabbelt het nummer zachtjesaan naar zijn laatste noten toe. In het schemerende maanlicht krijg je ten slotte nog “Mariella” te verwerken. Het tempo ligt iets hoger waardoor de gitaren bij momenten ook frivoler voor de dag komen en dit is het enige moment waarop Khruangbin ook vocaal te horen is op deze ep, weliswaar in de backings.
Khruangbin en Leon Bridges zijn geslaagd in hun opzet om een duistere doch interessante tegenhanger van Texas Sun neer te pennen die de fans van beide artiesten moeiteloos zullen omarmen.
Khruangbin: Facebook / Instagram / Twitter / Website
Leon Bridges: Facebook / Instagram / Twitter / Website
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.