InstagramLiveRecensies

Someone @ Botanique (Witloofbar): Gezelligheid troef

© CPU – Leni Sonck

Eerst de muziek, dan pas de persoon die erachter zit. Het was lang het motto van zangeres Tessa Rose Jackson en ook de grote reden voor haar wel heel onvindbare artiestennaam Someone. Op haar recentste plaat leek ze echter meer uit de schaduw te treden, waardoor Shapeshifter een goede vriend werd om de duisternis van de winter mee door te komen. Het was dan ook die plaat die ze in de Witloofbar van de Botanique kwam voorstellen in het gezelschap van haar vijfkoppige band.

De kelder van de Brusselse concertzaal was voor de gelegenheid vooral gevuld met Nederlanders, wat meteen ook duidelijk werd van zodra het concert begon. Het leek voor velen onder hen minstens zo boeiend om hun plannen voor komend weekend te bespreken, dan om op te letten wat erop podium gebeurde. Dat de avond ook nog eens van start ging met een nummer dat uitsluitend begeleiding kreeg op gitaar, leek het typisch Nederlandse fenomeen niet meteen te verhelpen. Gelukkig bleek de artieste wel wat meer gewend en werd onze aandacht alsnog getrokken door alles wat op het podium gebeurde. “One By One” vormde een uitstekende, doch ietwat voorzichtige opener van de avond.

© CPU – Leni Sonck

We kregen vooral liedjes te horen van het nieuwste album en dat valt heel simpel te verklaren, namelijk dat de sfeer daarvan toch wel verschilt van wat we hoorden op ORBIT II. Ook dat hoeft niet echt te verbazen, want alle liedjes van Shapeshifter ontstonden tijdens de eerste lockdown, een tijd waarin we echt alleen maar thuis konden zijn. Het zorgde er dan ook voor dat de Witloofbar al gauw omgetoverd werd tot een gezellige woonkamer, die verwarmd werd door aangename liedjes die nergens voor grote verrassingen zorgen, maar net een constante creëren die voor innerlijke rust zorgt. Geen titel zo toepasselijk als “Strange World” natuurlijk, een song die vooral in de hoogte uitblinkt en meteen ook de kwaliteiten van de band in de verf zet. Zo herkenden we Aysha de Groot ofwel MEIS, die voor de gelegenheid, en net als bij Eefje de Visser, de achtergrondzang voor haar rekening nam. Alle muzikanten kregen een eigen moment om te stralen met solo’s die naadloos in de set verweven zaten.

Tussendoor zette zangeres Tessa Rose Jackson haar beste beentje voor met haar toch eerder beperkte kennis van het Frans, al konden we de Franstaligen hoogstwaarschijnlijk op een hand tellen. Een nobele poging die we haar meteen vergeven wanneer ze een volgend betoverend liedje speelt. De koude lijkt even vergeten wanneer we ons overgeven aan de lieflijke, maar warme songs die bovendien heel goed in elkaar zitten. Er werd telkens rustig opgebouwd, waardoor de muziek steeds meer ruimte leek in de nemen en de kelder bijgevolg steeds voller klonk. Wanneer composities van Shapeshifter en ORBIT II elkaar afwisselen, blijkt dat er toch een zekere rode draad te vinden is en daar leek de dromerige stem van Jackson voor een groot deel tussen te zitten.

© CPU – Leni Sonck

Nu in Nederland de vrijheid weer een stukje terrein moet afstaan, is het extra bijzonder voor de band om toch op een normale manier de internationale tour te kunnen afsluiten. “I’m Not Leaving” hoorde met z’n mooie soundscapes en zachte vocalen de afsluiter van de avond te zijn, maar zoals de titel al doet vermoeden, was geen van de muzikanten echt klaar om afscheid te nemen van het podium. De song vormde echter wel de kers op de taart en leek zelfs grootser te klinken dan alles wat we tot dan toe hoorden. Even later keerde de band nog een laatste keer terug met “Empathy”, dat indruk maakte door de cruciale rol van de backing vocals.

In de intieme setting van de Witloofbar kwam de muziek van Someone helemaal tot zijn recht. De warme klanken brachten ons tot rust, waarna Tessa Rose Jackson ons vocaal begeleidde naar prachtige landschappen. Als een droom geschilderd in een zeer doordacht kleurenpalet ging de avond voorbij. De knaldrang die we de afgelopen maanden voelden opborrelen, lijkt plaats gemaakt te hebben voor kalmte en daar is een aangenaam luisterconcert het perfecte antwoord op.

Setlist
One By One
Nothing Really Matters
Strange World
Paris At Midnight
Take It As It Comes
Shapeshifter
Health
The Deep
Blowin’
Braver Times
Save me
I’m Not Leaving

Empathy

640 posts

About author
Dansende Beer met een hart voor Scandinavische popmuziek, sad girl music (lees: Phoebe Bridgers) en Franstalige dingen.
Articles
Related posts
LiveRecensies

Ways Around Festival 2024 (dag 3): Noise voor iedereen

De derde en laatste dag van het Ways Around Festival was opnieuw een groot succes. Ditmaal diende de museumzaal van de Botanique…
LiveRecensies

Griff @ Botanique (Orangerie): Voorzichtige popshow

Griff mag dan wel net naast de titel BBC Sound of 2021 gegrepen hebben, toch lijkt het al een tijdje de goede…
LiveRecensies

S. Carey @ Botanique (Grand Salon): Allesbehalve beangstigend

De naam S. Carey zegt misschien niet iedereen veel, maar als we er de naam Justin Vernon of Bon Iver bijhalen, dan…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.