Er was een tijd waarin we alleen al bij het horen van de naam James Blake naar het randje van onze stoel schoven, maar ondertussen zijn we gewend aan de verschillende gedaantes waartussen de muzikant zweeft. Zijn inmiddels vijfde album liep wat vertraging op door de lange wachttijden bij de vinylperserijen, maar geduld blijkt nogmaals een schone deugd te zijn wanneer de eerste noten van Friends That Break Your Heart weerklinken door de speakers. Al gauw bevinden we ons in een bekende wereld van duistere melancholie, ofwel het universum van Blake.
We durven het bijna niet zeggen, maar deze nieuwste langspeler zou zomaar eens de meest conventionele plaat van de Brit kunnen zijn. Zo blijkt al gauw dat ook experiment na verloop van tijd went en we lijken de gebruikelijke trucjes van Blake inmiddels wel te kennen. Waar nummers als “Retrograde” en “Overgrown” ons compleet gedesoriënteerd achterlieten, vinden we de weg nu een stuk makkelijker zelf. Er zijn dus duidelijk twee kanten aan de huidige koers van de muzikant, maar uiteindelijk dompelen we ons toch nog steeds met liefde onder in die verslavende synthklanken.
Na “Famous Last Words” en “Life Is Not The Same“, die beide als single verschenen en zo de rode draad voor het album uit de doeken deden, krijgen we een eerste verrassing. Op “Coming Back” wordt Blake bijgestaan door SZA en het is net door die bijdrage dat de song een onverwachte wending krijgt. Het zachte pianospel dat de basis vormt voor de vocalen van James Blake, moet al gauw plaats maken voor een elektronischer geluid dat ons de duisternis insleurt met SZA als sirene. In de details ontdekken we kleine contrasten die ons ook na enkele luisterbeurten blijven prikkelen.
We krijgen een verzameling aan ballads die allemaal net iets meer dan dat willen zijn. Op “Frozen” krijgen we een rare collage tussen rap en muzikale chaos à la James Blake. De rap zorgt er echter voor dat het geheel telkens weer de magie die opgebouwd werd door de experimentele klankmontages kwijtraakt. Jammer, want we hoorden wel potentieel in het lied. En zo gaat het een tijdje verder, geen grote misstappen voor de Brit, maar ook een enigszins voorspelbaar verloop. We betrappen ons meermaals op de gedachte dat het ons ontbreekt aan een zekere verwondering. Al steekt die echter weer de kop op bij “Show Me”. Samen met Monica Martin (niet te verwarren met de Duitse volkszangeres Monika Martin) brengt hij een prikkelende song die uitblinkt in gecompliceerde gelaagdheid die alleen onder leiding van Blake zo moeiteloos klinkt.
Titeltrack “Friends That Break Your Heart” lijkt het geheel bijzonder goed samen te vatten. Breekbare woorden, subtiele overgangen in een compacte song en een palet aan klanken dat alleen van James Blake kan komen. ‘All in love is fair / But it’s not fair’ klinkt het, waarna we een beetje blijven gissen of het nu allemaal wel goed gaat met de artiest. We lijken in een wolk te stappen en zachtjes op te stijgen op “If I’m Insecure”. Stilaan komen we langs alle kleuren die Blake gebruikte om zijn nieuwe kunstwerk te schilderen, waarna we met een relatief voldaan gevoel achterblijven.
Friends That Break Your Heart is een fijne toevoeging aan het repertoire van de muzikant, maar als album op zich weet het ons niet omver te blazen ondanks een aantal zeer mooie liedjes. Blijkt maar weer hoe moeilijk het is om vernieuwend en relevant te blijven zonder jezelf te herhalen. Fans van James Blake kunnen ook live wegdromen bij de melancholische klanken op 4 en 13 mei want dan staat hij in het Koninklijk Circus in Brussel.
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify!
Ben helemaal weg van James Blake. En dan vooral om zijn mooie harmonieuze lijnen en melodieën. Daar is hij toch wel heel goed in. Famous Last Words, Say What Yoy Will en Show Me zijn prachtige voorbeelden daarvan. En dat zijn muziek in een modern, vernieuwend en elektronisch jasje zit vind ik alleen maar goed. Ook waardeer ik zijn kennis en zijn waardering voor de klassiekers in de pop muziek. Wanneer je je zelfs verdiept in nummers van bijv Joni Mitchel en Bill Withers en deze op een fantastische manier weet te coveren, dan ben je voor mij een van de aller grootsten. Een wereld talent. 11 mei ga ik naar TivvoliVredenburg. Ik geloof dat er 12 mei een extra concert is, want 11 mei was al binnen de kortste keren uitverkocht.