Drie jaar. Zo lang hebben fans van J. Cole moeten wachten op een nieuw album. Dat is lang, zeker als je weet dat de Amerikaanse rapper al meteen na KOD (2018) hintte naar The Fall Off. Dat album is er nog steeds niet trouwens, en zo is The Off-Season, oorspronkelijk gepland als project tussendoor, opgewaardeerd tot Coles ware zesde studioalbum. Gelukkig maar, want als het van Cole zelf afhangt, zou The Fall Off wel eens zijn laatste album kunnen zijn. Hoe langer hij dat uitstelt, hoe beter, maar zijn we intussen wel gediend met deze tussenstappen?
Jermaine Lamarr Cole is een fervent basketballer en dat wordt vaak in zijn werk weerspiegeld. The Warm Up (2009) en Friday Night Lights (2010) verwezen duidelijk naar zijn favoriete sport, maar ook ‘off-season’ is een basketbalterm. Dit is het moment tussen seizoenen waarin de atleten zich voorbereiden en trainen voor de grote wedstrijden. In aanloop naar The Fall Off is de analogie duidelijk: J. Cole gebruikt zijn tijd om zich nu volledig te ontwikkelen om zijn laatste album als ultieme hoogtepunt af te leveren. Misschien net daarom voelt The Off-Season een beetje aan alsof Cole zich wat afzijdig houdt.
Wie intussen bekend is met het werk van J. Cole weet waaraan die zich kan verwachten. Bloedeerlijk biedt de rapper een inkijk in zijn eigen gedachten, waarbij hijzelf bijna altijd centraal staat. Zijn muziek is niet zozeer een project naar de buitenwereld toe, maar eerder diepzinnige introspectie. Wanneer Cole rapt, predikt hij. Wij luisteren dan en proberen iets op te steken van zijn goed doordachte inzichten.
Op The Off-Season is dat niet anders. Cole heeft het over zijn carrière, zijn leven en problemen, en dat allemaal op een ongegeneerde, pijnlijk oprechte stijl. Verrassend genoeg doet hij het deze keer niet alleen. Hoewel Coles studioalbums doorgaand solowerk zijn, horen we op The Off-Season ook nog 21 Savage, Bas, Morray, 6LACK, Cam’ron, en Lil Baby, terwijl we op de opener “9 5 . s o u t h” zelfs op de schreeuwerige Lil Jon worden getrakteerd. Toch stonden die artiesten aanvankelijk niet op de tracklist vermeld, want zoals altijd gaat het hier om Cole. Hij schreef, produceerde en mixte het leeuwendeel van de muziek, wat alleen maar bijdraagt tot de authenticiteit van dit album.
Alleen, ergens voelt het wrang aan. 2020 was een jaar van enorme sociale onrust en 2021 doet daar niet meteen voor onder. Vorig jaar verweet de Amerikaanse activiste en rapster Noname Cole dat hij zich afzijdig hield tijdens de Black Lives Matter-beweging. Hij ging daarop in met het rustige “Snow On Tha Bluff” maar ontweek daarmee eigenlijk haar punt. Natuurlijk is Cole begaan met de sociale wereld rondom hem – hij heeft zelfs mee geprotesteerd – maar in zijn muziek kwam dit thema niet echt aan bod, ook niet op The Off-Season. Natuurlijk, wanneer Cole rapt over zijn leven zullen heel wat mensen zich herkennen in de problemen die hij heeft meegemaakt, maar een publiek standpunt innemen, dat doet hij niet.
Ergens is dit geruststellend. Na drie jaar wachten was een (zoveelste) corona-album alles behalve wat we wilden horen. Cole mijdt het onderwerp dan ook zo goed mogelijk, maar tegelijkertijd lijkt hij op deze manier een beetje losgekoppeld van de werkelijkheid. The Off-Season is opnieuw een meesterlijke reis door de ontwikkeling van Cole waarbij elke lijn zijn gedachten opvolgt, maar het vertelt niet veel over de wereld waarin we leven. Voor een artiest zo invloedrijk als J. Cole, waar miljoenen fans naar opkijken en een voorbeeld aan nemen, is dat jammer. Het mag dan wel ‘off-season’ zijn voor Cole, maar nu lijkt het gewoon alsof hij tijdens de basketbalwedstrijd vanop de bank toekijkt, met zijn gedachten elders.
We beoordelen een album natuurlijk niet uitsluitend op wat er ontbreekt. Wanneer we kijken naar wat er wél op The Off-Season aanwezig is, kunnen we alleen maar beamen dat Cole nog steeds terecht aan de top van het genre staat. Zijn flow is ongeëvenaard en zijn teksten genadeloos eerlijk. Dat J. Cole verantwoordelijk is voor de opnames, teksten, beats en ander studiowerk is gewoonweg ongelofelijk. Op die manier past The Off-Season perfect in het rijtje van zijn eerdere albums, maar omdat het er zo perfect in opgaat, springt het er ook niet meteen uit. Misschien lagen onze verwachtingen na drie jaar gewoon iets te hoog. Dat belooft alvast voor The Fall Off.
Facebook / Instagram / Twitter
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
