AlbumsRecensies

I DONT KNOW HOW BUT THEY FOUND ME – Razzmatazz (★★★½): Authentieke, maar dolgedraaide flipperkast

Wens je soms dat de muziek die de laatste jaren gemaakt wordt net zo goed is als het verrukkelijke spul uit de jaren ’80? Met van die verfijnde drums, een speelse bas en een opgewekte synthesizer? Dan is dit misschien wel jouw geluksdag, want de Amerikaanse rockband I DONT KNOW HOW BUT THEY FOUND ME levert vandaag zijn dansbaar debuutalbum Razzmatazz af. In 2018 bracht het muzikaal duo ook al een indrukwekkende ep (genaamd 1981 Extended Play) uit, die jammer genoeg niet al te veel aandacht opwekte bij het brede publiek. Hopelijk levert deze plaat de band wel extra naamsbekendheid op, want dat verdienen ze zeker en vast.

I DONT KNOW HOW BUT THEY FOUND ME zag vier jaar geleden het geheimzinnig levenslicht voor het eerste keer. Je leest het goed; in de beginmaanden van de gloednieuwe band gingen er veel mysterieuze geruchten de ronde. Zo startte duizenden fans, muziekhistorici en complotdenkers zelfs verscheidene online platforms om het verhaal achter IDKHOW uit te pluizen. Uiteindelijk kwam het grote geheimpje aan het licht nadat frontzanger Dallon Weekes (ex-lid van Panic! At The Disco) samen met drummer Ryan Seaman in 2016 een kleine show in Los Angeles op poten zette. Het mysterie was uitgekomen en sindsdien geeft het duo er een dikke lap op. Met al heel wat concerten verspreid over de hele wereld, verbaast het ons dat we zolang hebben moeten wachten op dat belangrijk debuutalbum dat we op enkele vlakken zeker kunnen smaken.

Razzmatazz begint met het energierijke “Leave Me Alone” dat eigenlijk alleen maar bestempeld kan worden als een perfect openingsnummer dat ons in de ban houdt door zijn ultieme catchyness. Dit komt niet alleen door de gitaar die het geheel een leuk funky randje geeft, maar ook door de verrassende details zoals de robot- en computergeluiden die mee voor een heel unieke en radiovriendelijke single zorgen. Vervolgens reizen we door naar het rustige “Mad IQ’s”, waarin de stem van frontzanger Dallon Weekes voor het eerst duidelijk wordt blootgelegd aan de dansbare elektro beat. Het zijn drie minuten vol plezier die we niet snel zullen vergeten. Ook bij de pianoballade “Nobody Likes The Opening Band”, dat ondertussen al twee en half jaar geleden uitkwam in de vorm van een hilarische videoclip, komt er een spontaan genot piepen en zit het ook weeral helemaal goed.

Op het hoogtepunt van het album moeten we niet zo lang wachten, want na een spetterend begin weet Razzmatazz ons te verbazen met “New Invention” waarop het duo elektronica en gitaar hand in hand de baan laten oversteken. Niet alleen dat tweetal geeft ons bij dit nummer kippenvel; ook de dreigende, griezelige sfeer die gecreëerd wordt door de donkere bas, gaat geweldig gepaard met Dollons stem die mee zorgt voor een bombastische totaliteit. IDKHOW weet ons dus duidelijk deugd te doen met deze bangelijke single, waarmee ze trouwens hun kwaliteiten op een heldere manier neerzetten. Ook op “From The Gallows” krijgen we deze te zien op een mooi presenteerblaadje. Nochtans zijn we niet helemaal fan van het jazzy nummer dat in het midden wordt onderbroken door een stem die lijkt op die van Stephen Hawking. We zien er niet meteen het meerwaarde van in, maar voor de rest is het wel een prachtig geheel dat vooral in de teksten goed opgebouwd is.

Naarmate we het midden van het album naderen, krijgen we een meer gevormde kleurtekening waar de band zich laat vangen om binnen de lijntjes te kleuren. Zo hebben we bijvoorbeeld het oninteressante “Clusterhug” waarbij het duo het onderste uit de kan niet durft te halen en zo een spetterende uitdaging links laat liggen. Een jammer voorval dat zich spijtig genoeg nog enkele malen voordoet. Met het achterhaalde “Kiss Goodnight” en “Need You Here” (dat Weekes opdraagt aan zijn kinderen) blijft de band wat in hetzelfde laatje liggen als het al eerder opgesomde nummer. Toch gaan we niet de hele middenberm van dit debuutalbum afkraken, want met het gevarieerde “Sugar Pills” doet I DONT KNOW HOW BUT THEY FOUND ME toch even de moeite om er alles weer tegen aan te smijten. Op de één of andere manier doet deze single ons denken aan het bespelen van een flipperkast, waarbij de opvrolijkende synth de rol van de bewegelijke flippers op zich neemt en de discoachtige drums weerklinken als de bal die overal tegenaan zwiert.

Met het voorlaatste lied van de plaat laat de Amerikaanse band ons nog maar eens zien hoe flexibel ze wel niet zijn. “Door” bezit dan ook een frisse ukelele die goed wordt ondersteund door een zwevend pianodeuntje waardoor de 93 seconden rapper voorbij zijn dan dat we ons zelfs kunnen voorstellen. Met deze teruggedeinsde track vliegen we door naar het laatste nummer van het album. De eer is weggelegd aan de titeltrack “Razzmatazz”, die door het gebruik van vele instrumenten bijzonder rijkgevuld overkomt. Hoewel de melodie misschien iets te repetitief is, brengt de afsluiter een heel goede flow met zich mee.

Dallon Weekes en zijn compagnon Ryan Seaman mogen met een goedkeurend oog terugkijken naar dit geslaagd project dat ons vooral achterlaat met een verfijnde moderne kijk op de ‘ouderwetse’ synthpopstijl. Het debuutalbum van IDKHOW weet ons op die manier goed te omhelzen, al zijn er wel nog enkele mankementjes waar de band iets langer bij stil mocht staan. Om met deze mening onze recensie over Razzmatazz af te sluiten, maken we graag nog één keer de vergelijkingen met een typische flipperkast uit de jaren ’80 die om de zoveel tijd eens vast blijft zitten.

Related posts
AlbumsFeatured albumsRecensies

Porcelain id - Bibi:1 (★★★★): Geschenk voor de aandachtige luisteraar

Als je ons vraagt aan artiesten te denken die lastig in een hokje te plaatsen, innovatief en experimenteel zijn, zullen we al…
AlbumsRecensies

CLOUDSURFERS – Don’t Know What Hit Me (★★★½): Gepeperde gitaren afgewisseld met pure passie

In Nederland stroomt het de laatste jaren terug vol met gepassioneerde artiesten die veelbelovende muziek maken. Daartoe behoort ook het surfy garagepunk…
Nieuwe singlesOntdekkingen van "Den Beir"

Nieuwe single I DONT KNOW HOW BUT THEY FOUND ME - "Debra"

Slechts enkele maanden geleden verscheen de debuutplaat Razzmatazz van het dansbare rockduo I DONT KNOW HOW BUT THEY FOUND ME. Met zo’n…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.