Heel wat superhelden kennen een bizarre oorsprong. Wonder Woman stamt af van amazones vooraleer ze zich mengde in de Eerste Wereldoorlog, She-Hulk kreeg een bloeddonatie van haar nonkel Bruce Banner (die andere Hulk) en Spider-Woman kreeg spinnenbloed geïnjecteerd. In het echte leven gaat het er minder spectaculair aan toe. De Amerikaanse Amanda Koci werd halverwege een knipbeurt onderbroken en toen ze haar halflang-halfkorte kapsel in de spiegel aanschouwde, ontdekte ze zichzelf. Uit dat besef ontstond de superheld Ava Max, die sinds 2018 met haar aanstekelijke popmuziek vecht tegen de conformiteitsdrang van de samenleving. Paradoxaal, maar zeker geen slechte synopsis van een superheldenverhaal.
Hoewel Ava Max al sinds 2013 muziek maakt, kende ze twee jaar geleden haar grote doorbraak met “Sweet but Psycho”. Velen zullen zeggen dat die doorbraak misschien net iets te groot was en wij spreken dat niet tegen. “Sweet but Psycho” was een gruwelijke oorwurm die als honing in je gehoorgang bleef plakken terwijl radiozenders het nummer genadeloos maandenlang bleven afspelen. We schoven haar al snel opzij als inspiratieloze radiomuziek: leuk om naar te luisteren, maar liefst niet te vaak. Omdat onze oren nog nazinderden van dat nummer, vonden we het zelfs moeilijk om niet hetzelfde te horen in haar latere singles. Zowel “On Somebody” als “Who’s Lauging Now” schreven we af als ‘een zoveelste “Sweet but Psycho”‘ en we vreesden het ergste voor haar opkomende debuutalbum. Zou Ava Max op Heaven & Hell de critici kunnen omverblazen met een geniale popplaat, of ten onder gaan aan de grootste superschurk van al: de vergetelheid?
Het antwoord is veel saaier dan je van een superheldenverhaal zou verwachten: het ligt er ergens tussenin. Dat Heaven & Hell een lijvige plaat van vijftien nummers is geworden, is een aangename verrassing. Dat zeven daarvan al eerder als single verschenen, is dan weer teleurstellend. Zeker wanneer je weet dat Ava meer dan honderd liedjes voor haar debuutplaat heeft opgenomen, is het jammer om te zien dat dezelfde nummers, waarvan de meesten al een of twee jaar oud zijn, worden gerecycleerd. Wat dan weer positief is aan deze oudere nummers, is dat de nieuwe des te harder opvallen. Zo trekt “Naked” nagenoeg alle aandacht naar zich toe.
Zoals de titel van het album al laat vermoeden, bestaat Heaven & Hell uit twee delen. Zowel Heaven als Hell bevat zeven nummers, met “Torn” er als een vagevuur tussen. Het eerste deel, dat gaat van “H.E.A.V.E.N” tot “Born to the Night”, bestaat bijna uitsluitend uit uptempo, energieke dansnummers. Het tweede deel, gaande van “Take You To Hell” tot (zucht) “Sweet but Psycho”, bevat eerder weemoedige melodieën. Zo hebben de beide delen een opvallende eigen identiteit, maar toch voelt Heaven & Hell niet aan als twee aparte, aan elkaar geplakte delen. Het album is verbazingwekkend coherent, zonder dan weer te vervallen tot grijze eenheidsworst. Dat dankt Ava ongetwijfeld aan het uitgebreide team van producers dat werd ingeschakeld voor Heaven & Hell. Cirkut, de imker achter veel van Max’ eerdere singles, vormt de rode draad doorheen het album, terwijl ook RedOne, Charlie Puth en Bonnie McKee hun productie- en schrijfvaardigheden aan Ava uitleenden.
Er wordt weleens beweerd dat Ava Max de heropbloei van popmuziek uit het vorige decennium betekent, in een tijd waarin bijna alle populaire muziek herleid wordt naar hiphop. Denk aan het tijdperk van Katy Perry’s Teenage Dream (2010) en Lady Gaga’s The Fame (2011) en ja hoor, Heaven & Hell past perfect in dat plaatje. Over stuwende, energieke bassen en melodieën zweeft de krachtige stem van Ava op een manier die doet denken aan de pophelden van weleer. Het feestelijke “Naked” klinkt met enige goede wil als “California Gurls” en ook het uptempo “Born to the Night” zou niet misstaan op een popplaat van tien jaar geleden. Toch is Heaven & Hell ook wel meer dan een nostalgische knipoog. Ava Max blijft een vrouw van deze tijd en haar muziek is ernaar. Thema’s als female empowerment passeren geregeld de revue waarmee Ava Max haar reputatie als feministe duidelijk waarmaakt. Ze gebruikt haar platform om een krachtige boodschap van zelfliefde te promoten, en dat kunnen we alleen maar toejuichen.
Wat we echter minder toejuichen, zijn Ava Max’ tekstuele capaciteiten. Ze heeft een stem als een klok en een ongelooflijk heldhaftige uitstraling, maar haar songteksten schieten simpelweg vaak te kort. ‘Belladonna, belladonna, belladonna, belladonna / Poisonous, contagious, get you high in my cabana / Belladonna, belladonna, belladonna, belladonna / Dangerous, addictive, don’t come here unless you wanna / Belladonna, belladonna, belladonna’, zo klinkt het refrein van “Belladonna”. Het sleurt een voor de rest aanstekelijk nummer nogal de dieperik in. Ook op “Rumors” herhaalt ze de titel nogal vaak, en op de eerdere single “So Am I” breidt Ava de ene clichématige zin aan de andere. Ongetwijfeld verhoogt dit allemaal de toegankelijkheid van haar muziek, maar zo dreigt Ava het onderspit te delven tegen haar gezworen aartsvijand, de conformiteit.
Ava Max gaat prat op individualiteit, expressie en uniciteit. Om dat te verwezenlijken geeft ze een hedendaagse twist aan nostalgische popmuziek, waarmee ze een versterkende en bovenal aanstekelijke boodschap verspreidt. Met een foutloze stem, die zowel hoog als laag weet te overtuigen, vult ze een lijvig album met enkele sterke popnummers. Maar omdat Ava Max wereldwijd zo gemakkelijk gehoor vindt, dreigt de individualiteit te vervallen tot universaliteit. Het kan geen kwaad dat haar liefdevolle boodschappen bij een groot publiek gehoor vinden, maar het brengt wel haar non-conformistische bedoeling in gedrang. Hoezo kan ze nog beweren tegen conformiteit te zijn, als haar popmuziek door bijna elke muziekliefhebber gesmaakt kan worden? Heaven & Hell biedt hierop geen antwoord. Wat wel vaststaat, is dat Ava Max dankzij dit album niet in de vergetelheid zal verdwijnen als ‘die ene van “Sweet but Psycho”.’ Ze staat nu officieel op de kaart als popheld, met een uniek kapsel als haar troef.
Facebook / Instagram / Twitter / Website
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
