De droom om popster te worden koesterde Ava Max al van kleins af aan. De dochter van Albanese ouders zong als kind al in shoppingcentra en verhuisde uiteindelijk naar Los Angeles om het daar te maken als zangeres. Haar droom werd in 2018 uiteindelijk werkelijkheid, want haar single “Sweet but Pyscho” werd onverwacht een wereldhit en belandde in een tiental landen, waaronder ook België, op nummer één. Hoe snel het succes kwam, kwam ook de kritiek. Ava Max werd al snel afgeschreven als industrieplant en haar debuutalbum Heaven & Hell deed het commercieel minder dan gehoopt werd. Alle ogen zijn daarom op de opvolger gericht, want Diamonds & Dancefloors moet de verandering brengen, al was de aanloop naar de release eerder moeilijk te noemen.
Een tweede album uitbrengen is voor veel artiesten een moeilijke opgave, want de verwachtingen of hype dankzij het debuutalbum moeten waargemaakt worden. Diamonds & Dancefloors zou oorspronkelijk al in oktober verschijnen, maar werd uiteindelijk uitgesteld om de nummers verder nog te finetunen en dat bleek de moeite te zijn. Ondanks dat ze geen bijzondere, vernieuwende popnummers brengt, kunnen we niet ontkennen dat de poptracks op dit album bijzonder goed in elkaar zitten en vooral lonken naar de dansvloeren. De discopoprevolutie die Dua Lipa met Future Nostalgia startte, zet de 28-jarige zangeres nu verder.
De beste nummers van Diamonds & Dancefloors kregen we al als singles, die strategisch in de trackvolgorde geplaatst werden. “Million Dollar Baby” mag het album namelijk openen met zijn catchy refrein en het bijzonder aanstekelijke “Maybe You’re The Problem” levert met de synthpop en dancepop symbiose ook goed werk af. Een van haar grootste wapens tussen de veertien nummers blijft echter “Weapons”, waarbij het refrein door de verschillende lagen aan backings echt voelt als een anthem. Dat Ava Max en haar team weten hoe ze hits moeten schrijven, wordt al snel duidelijk en ook de evolutie in vergelijking met haar eerste album is groot. Het verrast dan ook dat geen enkel van bovenstaande nummers een even grote hit als “Sweet but Psycho” werd, want het hitpotentieel spat er van af door met gekende popstructuren te werken.
Over potentiële hits gesproken: we tippen graag “Get Outta My Heart”. De song behoort tot het beste wat het album te bieden heeft en kan met dat weemoedige randje op de danceproductie misschien wel potten breken. Ook “Turn Off The Lights” zou wel eens hitlijsten kunnen veroveren, want het atypische poprefrein weet haar te onderscheiden van andere artiesten. Daar slagen nummers als “Ghost” of “Last Night On Earth” niet in, want ondanks ze best goed in elkaar zitten, tonen de liedjes te weinig karakter en vervallen ze wat in eenheidsworst. Als popartiest moet je in elk nummer je troeven benadrukken, maar daar slaagt Max dus niet altijd in. “One Of Us” zal het bijvoorbeeld moeilijk hebben om ons bij te blijven, want het te repetitieve refrein weet niet bijzonder te inspireren.
Popmuziek staat ervoor bekend om meer dan ooit samples te gebruiken of zich te laten inspireren door het verleden en dat merken we ook echt op deze veertien nummers. “Hold Up, Wait A Minute” heeft bijvoorbeeld iets weg van Daft Punk met de coole synths in het instrumentale refrein. “Dancing’s Done” lijkt dan weer recht uit de jaren tachtig te komen, al klinkt de single wel nog steeds verfrissend en nieuw. De grote kunst is namelijk om de referenties te maken zonder dat ze er te vinger dik opzitten. In dat opzet slaagt de superster alvast, want geen enkel nummer klinkt als een exacte kopie van iets anders maar bevat wel herkenbare elementen die ons enthousiast stemmen over de tracks.
We haalden eerder al aan dat Ava Max op haar tweede langspeler voor dat nostalgische popgevoel gaat waarmee Dua Lipa bijna drie jaar geleden kwam. Het grootste probleem van Diamonds & Dancefloors is echter dat het de diversiteit en gelaagdheid van Future Nostalgia mist, maar het arsenaal aan mogelijke hits maakt dat weer goed. De Amerikaans-Albanese zangeres heeft niet als hoofddoel om een wereldschokkende plaat te maken, want ze voelt zich duidelijk comfortabel met haar rol als popprinses. Meerwaardezoekers zullen op Diamonds & Dancefloors niet op hun kosten komen, maar haar tweede album heeft wel degelijk popdiamantjes te bieden die gemaakt zijn voor de dansvloer en tonen dat ze ook echt wel pit in nummers kan steken. Het plezier mag soms eens primeren op het inspirerende, toch?
Facebook / Instagram / Website
Ontdek “Get Outta My Heart”, ons favoriete nummer van Diamonds & Dancefloors, in onze Plaatje van de Plaat-playlist op Spotify.
