© Ben Houdijk
Working Men’s Club moet een van de revelaties geweest zijn op het afgelopen Eurosonic festival in Groningen. Met hun vreemde liveshow en dansbare muziek konden ze vriend en vijand overtuigen van hun talent. Ze brachten dit jaar al twee singles uit met “White Rooms and People” en “A.A.A.A.” en na wat uitstel krijgt hun debuutplaat op 2 oktober een definitieve releasedatum. Met “Valleys” krijgen we een ferme openingstrack van zes minuten en dertig seconden te horen.
De release van “Valleys” is er eentje met veel extra’s geworden. Zo krijg je er meteen wat remixes bovenop en een bonus track in de vorm van “Golden”. De band moet dan ook iets geven aan zijn fans, die al zo lang wachten op het debuutalbum, maar we zijn ervan overtuigd dat ze al tevreden zouden zijn met “Valleys” op zich. Het nummer is namelijk een synthanthem geworden dat hier en daar vettige baslijnen implementeert en vooral snel op je voeten mikt. Denk aan bands als The Chemical Brothers en Soulwax en je weet wat Working Men’s Club hier neerzet. De band weet zijn talent te integreren in het nummer, maakt er iets geheel eigen van en klinkt tegelijk volwassen. Ze mixen techno met gitaren en dat op een manier die iedereen aanspreekt. Bonustrack “Golden” is daar een voorbeeld van, want in tegenstelling tot “Valleys” overheersen daar de gitaren en verdwijnt het synthgedeelte volledig in het niets.
Working Men’s Club zijn manusjes van alles en die debuutplaat wordt een bont allegaartje, zoveel is nu al zeker.
