© CPU – Nathan Dobbelaere
Dankzij het wegvallen van de festivalzomer springen er over het hele land heel wat alternatieven uit de grond. Festivalorganisaties blijven niet bij de pakken zitten en richten her en der een downsized festivalletje op. In beperkte kring weliswaar, maar daarom niet minder plezant. In Genk slaan Genk on Stage en Absolutely Free Festival de handen in elkaar met als resultaat Zomerkamp. Op het gezellige Evenementenplein kan je daar de hele zomer lang gratis en voor niets de beste Belgische talenten ontdekken. Zo zagen wij er al blackwave. hun eerste show sinds vorig jaar spelen en gaven IKRAAAN en Susobrino vorige week het beste van zichzelf.
Deze week was het terug de beurt aan Genk on Stage om de boel te organiseren en we kregen een band van topkwaliteit voorgeschoteld: Portland. Jente en Sarah bleven niet bij de pakken zitten en stelden een uitgebreide coronatour op, waardoor het bijna moeilijk werd om hen niet aan het werk te zien. Vandaag lieten de twee hun drummer en pianist even achterwege en gingen ze voor een intiemere duo-set. De – bijna magische – chemie tussen het duo werd op die manier nog wat meer in de verf gezet, met als gevolg een dromerige sfeer en een publiek dat met volle teugen genoot van een betoverende show.
Dat laatste was ook voor ons een hele nieuwe ervaring. Wat we ons van de afgelopen weken herinnerden van Zomerkamp, was dat lichtjes irritante rumoer tijdens de concerten. Dat was dit keer helemaal anders, want vanaf het moment dat Jente zijn gitaar streelde, kon je plots een speld horen vallen. Opener, alsook nieuwe single, “Ally Ally” was dan ook meteen de eerstesteenlegging van een uiterst bijzondere sfeer die, naarmate de avond vorderde, alsmaar sterker werd. De stemmen van de twee passen als yin en yang perfect bij elkaar en dat voelde aan als een hele warme knuffel. Het daaropvolgende “Lucky Clover” deed daar nog een breekbaarder schepje bovenop.
Toch hoeft zo’n intiemere set niet per se emotioneel te klinken. “Killer’s Mind” was daar een perfect voorbeeld van, want hoewel er een zekere emotie in het nummer verstopt zat, zorgde dat hogere tempo toch voor een leuke sfeer. Die lijn werd nagenoeg perfect doorgetrokken. Jente en Sarah voelden zich op hun gemak en dat was duidelijk hoorbaar. Zomerkamp werd moeiteloos betoverd door hun samenzang. Ook viel het op hoe groots Portland klonk in hun intimiteit. Natuurlijk stonden er maar twee mensen op het podium, maar toch kwam “Lady Moon” binnen. Het publiek keek ernaar met grote ogen – en hier en daar zelfs een open mond.
Een speciale setting maakt natuurlijk ook plaats voor enkele leuke nummerkeuzes. Doorheen de lockdown heeft het duo wat geëxperimenteerd en daaruit vloeiden heel wat covers voort. Te beginnen met “Snow” van Angus & Julia Stone. De Australische band staat even op pauze, maar met Portland hebben we hier in België ons eigen alternatief. Sarah en Jente zijn dan misschien wel geen broer en zus, maar betoveren kunnen ook zij als de beste. De twee gaven een eigen draai aan het nummer en dat wist ons zeker te bekoren. Met hun bekende versie van “Matilda” van alt-J werd daar nog een mooi vervolg aan vast gebreid. Zonder drums klonk dat nummer net dat tikkeltje intiemer, waardoor het kippenvel nabij was.
Daarna namen de twee even de kans om zelf in de spotlight te staan. Jente deed dat met “Girl From the North Country” van Bob Dylan, mét mondharmonica. ‘Jullie zijn zo stil’, zei Sarah na het nummer, maar het werd zowaar nog stiller toen ze de begintonen van “Pearls” inzette. Helemaal alleen achter haar piano wist ze de definitie van breekbaarheid te evenaren. Het was gewoon effectief iets om stil van te worden.
Met “Overtime” kregen we nog een nummertje dat Your Colours Will Stain net niet haalde, maar het kookpunt werd bereikt op “Pouring Rain”. Al sinds de eerste noot van de avond begon Portland met het creëren van een warme, emotionele gloed, die nu op het toppunt was gekomen. Met de nodige euforie werd er afgesloten… of toch nog niet helemaal. Na het laatste nummer trokken Jente en Sarah nog door het publiek – ja, met anderhalve meter afstand natuurlijk – om “Jesus, Etc.” van Wilco te coveren. Zo werd het gezellige Genkse parkje nog een laatste keer bijna letterlijk gezegend door de twee.
Portland zette een dijk van een concertje neer op Zomerkamp. De gezellige lampionnetjes waren nog nooit zo effectief als gisterenavond, waardoor de uitstraling van het duo nog een extra boost kreeg. Al vanaf de eerste seconde was die duidelijk voelbaar en naarmate het concert vorderde, werden we des te meer in de greep gehouden door de chemie. Onze bubbel hebben de twee zeker en vast kunnen betoveren en als we naar de gezichten – en de bewonderende stilte – van de rest keken, kunnen we met zekerheid zeggen dat Portland de kracht bezit om ook intiem lekker groots te klinken.
Je kan Portland nog een aantal keer aan het werk zien deze zomer; hetzij als duo, hetzij met full band. De precieze data vind je hier! We beloven dat het de moeite zal zijn!
Setlist:
Ally Ally
Lucky Clover
Killer’s Mind
Lady Moon
Snow (Angus & Julia Stone cover)
Moonlit
Matilda (alt-J cover)
Girl From the North Country (Bob Dylan cover)
Pearls
Overtime
Pouring Rain
Jesus, Etc. (Wilco cover)
