The beast is back. En na de vorige single “Apollo’s Heist” mag het stilaan geweten zijn, dit Belgisch combo is een klasse apart in de categorie brutaliteit, complexiteit en het beter sloopwerk. Dat sloopwerk dat mag je live trouwens heel letterlijk nemen. Dit kwartet, heeft ondertussen een nieuwe Engelse gitarist James Falck. Aan kwaliteit is er voorlopig niets verloren gegaan, maar toch hoor je verschillen.
Daar waar in de vroegere dagen echt gekozen werd voor een kruising tussen djent en mathcore, worden nu ook toegankelijkere invloeden toegelaten. “Apollo’s Heist” was redelijk traag en log, maar “Kuma” tapt toch uit een ander vaatje. Het is allemaal iets luchtiger en we zouden bijna het woord toegankelijk in onze mond durven nemen. Na een rustige intro gaat het redelijk intens van start, maar er zit daarna een stukje in dat redelijk snel is en ook vlot overkomt. Er wordt ook weer clean in gezongen, maar dat zorgt enkel voor nog meer variatie in de muziek. En die variatie is misschien wel hun grootste troef ten opzichte van vroeger.
In “Kuma” komen veel invloeden aan bod, en toch klinkt het als een strak geheel. De invloeden zijn van onder andere Slipknot, Botch en Meshuggah, maar er wordt niet naar stijlen gekeken. BEAR doet gewoon waar ze goed in zijn en klinken steeds een beetje anders. De agressie is latent aanwezig, dreigt meer dan vroeger en met deze single gaan weer meer mensen hun neus aan het venster steken om deze band te checken.
BEAR zou op 8 mei met de nieuwe plaat Propaganda uitkomen op Pelagic Records. Wij wachten ondertussen in spanning.
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
