De naambekendheid van de Brusselse producer en beatmaker Le Motel komt vooral van zijn lange onafscheidelijkheid met die andere bekende Brusselaar, Roméo Elvis. Als duo klommen ze met de succesvolle albums Morale en Morale 2 op naar de top van de Belgische hiphopscene en dat opende heel wat deuren. Romeo had in 2019 een absoluut topjaar en veroverde met Chocolat het buitenland en de hitlijsten. Le Motel speelde veel shows in het binnen- en buitenland, zelfs het verre Japan had interesse in onze Belgische beatmaker. Hij kondigde aan dat er in 2020 nieuw solowerk zou aankomen. In oktober bracht de producer de single “Nigori” uit, dat gaf een beloftevol voorsmaakje voor de multiculturele sound die hij achterna ging.
“Nigori” heeft het uiteindelijk niet gehaald als een van de nummers op deze nieuwe ep. De sporen van die single zijn echter wel nog overduidelijk aanwezig op Transiro. De klanken waarmee Le Motel experimenteert heeft hij na zijn tour duidelijk meegenomen uit het verre Oosten naar zijn studio in Brussel. Op “Wasiwa” brengt hij zijn vluchtige urbanbeats tot leven met eenvoudige samples en een heleboel vreemde invloeden. Het is niet makkelijk om te traceren waar Le Motel al zijn opvallende samples en gekke klanken deze keer vandaan heeft gehaald. Het resultaat is in ieder geval een eclectische puzzel met stukjes die onverwachts goed bij elkaar passen.
“Tewahedo” straalt klankkleuren van Arabische komaf uit. De hoofdsample die de rol van een zangpartij vervult, is onverstaanbaar, maar toch verleidelijk en catchy. De algemene productie is zeer sterk. Le Motel heeft een enorm ‘oor’ voor detail. Hij weet elke sample, elke hihat en elk nootje op de juiste plaats te laten vallen. Tijdens de breakdown van “Chamaa” komt er een storm van geluiden op je af en toch raakt het overzicht geen moment zoek. “Enono” gaat volop voor vibes uit centraal Afrika. Dat pad bewandelde hij al eerder tijdens zijn samenwerking met Témé Tan. Door traditionele instrumenten zoals marimba te mixen met zware urban en samples uit het oerwoud, opent hij een indrukwekkende soundscape. In amper twintig minuten en zes nummers heb je zowat elk continent gehoord.
Le Motel bleef niet bij gewone lo-fi, trap of hiphop voor zijn nieuwe muziek. Met duidelijke samples en invloeden zit Sub-Sahara Afrika, het Midden-Oosten tot het verre Japan allemaal verwerkt in deze Transiro. De jonge producer laat nogmaals zien dat hij er ook zonder Roméo Elvis, Témé Tan of Veence Hanao kan uitspringen. Zijn instrumentale formule mag dan niet direct iets zijn voor een groot mainstreampubliek, Le Motel vestigt zich met dit unieke geluid nogmaals iets beter als een dj van internationaal niveau.
