LiveRecensies

Couleur Café (Festivaldag 3): Afsluiten met hoogtes en laagtes

©CPU – Bert Savels

Met al dat nieuws over Rock Werchter zou je kunnen vergeten dat er ook een festival in Brussel aan de gang was. Toch was er daar ook een feestje van jewelste gaande om niet te vergeten. Gisteren stond er weer een eclectische affiche op het programma. Een bewogen festivaldag is nog zacht uitgedrukt; er passeerden zeer talentvolle dj’s, het te weinig snijdende The Cat Empire, een volksfeest op z’n Balkans en een laatkomer

Martha Da’Ro @ Blue Stage

©️ CPU – Bert Savels

Ook vandaag was het weer de beurt aan een beloftevolle Belg om Couleur Café te openen. De Belgisch-Angolese met de mooiste rollende r uit ons kleine landje is nog maar een jaar bezig aan haar solocarrière, maar toch wist ze ons al een optreden te geven dat bol stond van de zwoele r&b met een Angolees randje aan. Halfweg haar optreden bedankte ze de vier mannen die ervoor zorgden dat ze hier kon staan en prompt kwamen die ook het podium op. Martha startte haar muzikale carrière door de mannen van Soul’Art, nadat ze haar voorstelden om ook eens iets te zingen en bleek dat ze een heel mooie stem had. Met hun vijven switchten ze vlot tussen Nederlands, Frans en Engels en het publiek kon de rap van de groep die vorig jaar nog deel uitmaakte van Niveau4 ook zeker smaken. Toen de mannen het podium verlieten werd Martha er zelfs emotioneel van, maar na het zachte, zomerse “Summer Blues” was het alweer duidelijk dat ook de laatste dag van Couleur Café perfect op gang werd getrapt door een artieste die we nog wel vaker op onze festivals zullen zien opduiken.

Amparanoia @ Green Stage

Op de laatste dag van Couleur Café opende de Green Stage op de tonen van mestizo, rock en reggae. Veelzijdigheid was de samenvatting van het concert van Amparanoia . Elk nummer droeg een Latin-jasje, maar daarnaast werden de meeste nummers beïnvloed door en gecombineerd met verschillende soorten geluiden en stijlen. Zelfs de Balkan-sound die we later op die dag tegenkwamen, drukte zijn stempel op de muziek van Amparanoia. Met weinig verwachtingen gingen wij maar eens een kijkje nemen hoe zo een Spaanse fiësta dan klonk. En arriba, we waren vertrokken! Bij het tweede nummer stond iedereen al in de handen te klappen en waren de dansbeentjes weer opgewarmd voor de aankomende dag.  Kijk, daarvoor moet je dus naar Couleur Café afzakken. Het aanstekelijk enthousiasme van frontvrouw Amparo Sanchez zat daar zeker voor iets tussen. Ze zweepte ons op, ze genoot, ze danste – ietwat raar, maar ze danste. Na het optreden ging Amparo Sanchez rechts van het podium met het publiek praten. Amparanoia was perfect om de laatste dag mee op gang te trappen.

ALiA @ Black Stage

Couleur Café, dat is meestal niet echt fonkelende namen, maar wel veel lokaal talent. De Black Stage werd gisteren ingewijd door de Leuvense Alyah Rivière. Achttien jaar en draait al de beste fun, jazz en footwork schijven. Samen met heel wat volk zochten we de schaduw op om te gaan genieten van een van de betere dj-sets van dit festival. De Black Stage stond in die drie dagen festival nog nooit zo vol. AliA begon haar exotische set met Sunlightsquare. Ze mixte funky beats feilloos naar groovy house en uiteraard hoorde daar Kerri Chandler bij. ALiA bleef heel de set gefocust op de knoppen. Zelden keek ze op om te kijken hoeveel volk er wel aanwezig was voor haar.

Bij “All Of Them” van Trent Cantrelle moest ze wel eens glimlachen, want iedereen ging loco op de drop. Wie thuis zit en benieuwd is naar hoe de sfeer er aan toe ging op de Black Stage, begeleiden wij graag naar haar eerste Boiler Room tijdens Listen Festival. Perfect om ALiA te leren kennen en daarbij optimaal op deze trieste maandag, waar de eerste blues al komt piepen, af te spelen. Het gaat hard voor AliA en het zal waarschijnlijk nog veel harder gaan met zo’n talent. De gehele set bestond uit de ene muzikale ontdekking na de andere. Merci, AliA!

Goran Bregovic @ Red Stage

Wie Goran Bregovic al eens aan het werk heeft gezien, weet dat de Balkansfeer iets buitenaards is. In 2016 stond deze Joegoslavische rockster al eens op Couleur Café en speelde hij maar liefst tien bisnummers. Het publiek juichte hem elke keer weer terug en keer op keer ging het dak eraf. Voor de dertigste editie van Couleur Café moesten de ophitsende ritmes bewijzen dat ze het grootste podium aandurfden. Samen met zijn imposante Wedding and Funeral Band vormde dat geen enkel probleem. Elke bandlid kwam afzonderlijk het podium opgelopen en bespeelde zijn instrument. Vanaf de diepe bassen van de trombone te horen waren, ontstond er een waar volksfeest.

Goran Bregovic arriveerde volledig in het wit en dirigeerde zijn band doorheen heel de set. “Gas, Gas” werd tweemaal gespeeld. Volgens ons had Goran Bregovic zelfs heel de set “Gas, Gas” kunnen spelen. Geen haan die erom kraaide. Het publiek ging uit zijn dak en probeerde elk deuntje mee te kelen. Alleen wat jammer dat de zangeressen, die volledig in traditionele kledij stonden te kelen, er diep bedroefd uitzagen. Geen glimlach kon er vanaf. Zelfs niet tijdens het “Bella Ciao”-moment, waar heel Couleur Café een Slavisch trouwfeest werd. Niemand kon het beter verwoorden als Bregovic zelf: ‘If you are not going grazy, you are not normal’. Als een stelletje geheel normalen braken we heel de Red Stage af. 

Rejjie Snow @ Green Stage

©️ CPU – Bert Savels

De Ierse rapper met Amerikaans accent was een van de namen die bovenaan de verlanglijstjes van het publiek stond en het amfitheater was dan ook vrij vol gelopen en de weed walmen hingen in de lucht. Dat het veelal jonge publiek er zin in had, viel al te merken toen ze al een moshpit startten nog voor Rejjie op het podium stond. Starten deed de jonge Ier meteen met zijn grootste hit “Egyptian Luvr”, waarmee hij het jonge publiek meteen kon inpakken. Spijtig genoeg stopte hij halfweg het nummer en ging hij voort naar het volgende, waar hij net hetzelfde deed. Hoewel we op die manier misschien een nummer meer te horen kregen, vonden we het toch vooral spijtig omdat het vooral de vibe uit het nummer haalde.

De twintiger werkte voor zijn nummers ook vaak samen met andere artiesten, maar live pakte dat niet zo goed uit. Terwijl zijn dj het nummer opzette, stond hij vaak maar wat yeah te roepen of gewoon wat te headbangen, waarna hij een kort stukje rapte. Om te eindigen werden de lazy, jazzy beats aan de kant geschoven voor de trap van “Flexin” en dit vond de jonge garde voor het podium dan ook het juiste moment om te moshen. Slecht was het in geen geval, maar de hoge verwachtingen die we hadden van de publiekslieveling werden spijtig genoeg niet ingelost.

Team Damp @ Casa Bacardi

Veel ontgonnen dj-talent op deze editie van Couleur Café. En dan hebben we niet over de standaard techno-dj’s die op elke affiche terug te vinden zijn. Een verfijnde selectie zorgde voor een uiterst succes van de geboorte van de Black Stage. Doortrekken naar volgend jaar is de boodschap. De laatste dj die we absoluut eens aan het werk moesten zien, vonden we terug op de Casa Bacardi stage. Team Damp is een trio in Brugge dat perfect Sean Paul had vervangen op de eerste dag. Ze kwamen net van Werchter en voelden naar eigen zeggen aan dat de sfeer hier veel beter was. Afro beat pompte langs alle kanten en er ontstond een spontane limbo met de eerste de beste stok die voorhanden was. De set werd gestart met Rosalia De Souza en Casa Bacardi wist meteen aan wat ze zich moesten verwachten: zomerse vibes, van reggae tot DnB. “Bam Bam” van Sister Nancy weerklonk en de avond viel. MC van dienst was net vader geworden en daar werd met iedereen op getoast. Keep on spreadin’ Caribbean vibes around the country, mannen! Misschien hadden jullie Sean Paul beter vervangen op dag één.

Dj Vega @ Casa Bacardi

De decks werden later overgenomen door Vega, de dj van het meest gewaardeerde Brusselse collectief Stikstof en grondlegger van het hiphop-label FRoNTAL. Dj Vega is ondertussen een vast waarde geworden op Couleur Café en in onze hoofdstad tout court. Hij weet dus als de beste welke hiphop-beats wij absoluut willen horen. Grime, lokale helden en classics. Allemaal kwamen ze binnenwippen en dat resulteerde in een fantastische set. Door het ritmisch heen en weer draaien van de vinylplaten, bewees Vega dat dj’en nog steeds een kunstvorm is. Voor wie er zich iets bij wil voorstellen, kan terecht bij de jaarlijks verschijnende FRoNTAL Belgian mixtape. Vega was met voorsprong een van de betere dj’s van het festival.  

The Cat Empire @ Green Stage

©CPU – Bert Savels

Veel volk had zich verzameld in het amfitheater voor The Cat Empire. Het logo dat wat weg heeft van de handtekening van Basquiat wapperde fier bovenaan het podium voor hun eerste optreden op Couleur Café. De set was mooi opgebouwd en rustpunten en sfeermakers volgden elkaar op. De meeste nummers duurden net iets langer dan we ze kenden en de virtuoze muzikanten maakten van elk lied een speeltuin. De band had er duidelijk zin in. Vooral het aanstekelijk enthousiasme van de dj en pianist waren heerlijk om naar te kijken. Misschien wel een klein puntje van kritiek, want altijd overtuigen deed de Australische band niet. De cocktail van verschillende genres was misschien niet altijd genoeg gemengd. Om op veruit de gezelligste stage van het festival te staan, hadden wij misschien net iets meer verwacht. Hoogstwaarschijnlijk zijn we te streng, omdat de voorgangers gedurende de drie dagen op datzelfde podium de lat al heel hoog hadden gelegd. “Brighter Than Gold” klonk wel echt stevig en veel Brusselaars zongen ‘Owlaahéé, owlaahéé’ mee.

Psychemagik @ Black Stage

De Black Stage werd later afgesloten door Psychemagik. Van dit Britse duo kwam weliswaar maar een helft opdagen. De gasten zijn echte platendiggers en het was dus steeds weer uitkijken naar wat het volgende nummer was. De gehele mix was een volledige reis. Zelf “1999” van Prince kwam piepen. De Black Stage bonsde naar het einde van het festival toe. Heerlijke afsluiter van het driedaagse totaalpakket Couleur Café. 

 

We kunnen afkloppen op een geslaagde dertigste editie van Couleur Café. Het festival is met voorsprong het gezelligste van ons land. Muzikale ontdekkingen, een wereldse keuken en een sfeer om u tegen te zeggen zorgen er nu voor dat we al enkele uren doelloos voor ons uit zitten te staren. Wat nu met ons miezerige leven? Couleur Café, dat zijn twintigduizend zielen met één hartslag. We overdrijven misschien, maar niet eens zoveel. Een festival dat leeft en zich mengt, zonder voorkeur voor bepaalde genre. Perfect voer voor een Dansende Beer dus. Herbeleef de vorige dagen Couleur en lees onze festivalverslagen. 

Onze recensie van de eerste festivaldag vind je hier.

Onze recensie van Sean Paul vind je hier.

Onze recensie van de tweede festivaldag vind je hier.

Onze recensie van Kamasi Washington vind je hier.

Deze recensies werden geschreven door Nils Van Reusel en Joren Van der Plas

Fan van de foto’s? Op onze Instagram zijn er nog meer beelden te vinden. Volgen is de boodschap!

Related posts
FestivalnieuwsMuzieknieuwtjes

Declan McKenna, Tom Odell, Brihang en nog 15 nieuwe namen voor Rock Werchter!

Vorige week verklapte IDLES zelf al dat ze op Rock Werchter gaan spelen aanstaande editie en nu heeft de festivalorganisatie dat ook…
InstagramLiveRecensies

Martha Da’ro @ Ancienne Belgique (AB Club): De perfectie loslaten

De rijzende ster die Martha Da’ro een paar jaar geleden was, verdween na de release van haar debuut-ep Cheap Wine & Paris…
FestivalnieuwsMuzieknieuwtjes

Brihang, Tyla en nog vier nieuwe namen voor Couleur Café 2024!

Momenteel zitten we allesbehalve in het zonnige weer, met de sneeuw die over het hele land opduikt, al wil dat niet zeggen…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.