Elke nieuwe release van 2hollis gaat gepaard met torenhoge verwachtingen en dat heeft hij enkel aan zichzelf te danken. De Amerikaan heeft een fanbase die vooral bestaat uit jongeren die allemaal denken dat ze de artiest als eerste hebben ontdekt. Feit is nu eenmaal dat hij in het laatste jaar razendsnel is opgekomen door heel wat virale momenten op sociale media. In zijn muziek zijn invloeden van zowat elk elektronisch genre te horen, tot op het punt dat een benaming zoals hiphop of hyperpop onmogelijk zijn hele catalogus kan omvatten. Er hangt bovendien een bepaalde mystiek rond zijn imago die toch authentiek overkomt. Ook dat is een van de redenen waarom hij zo populair is. Alle ogen zijn op 2hollis gericht, wat betekent dat er geen ruimte is voor uitschuivertjes. De druk op zijn schouders lijkt hem echter niet te deren. Minder dan een jaar na de release van zijn album boy komt hij al met de volgende plaat, star.
De plaat betekent eveneens zijn debuut bij een groot label, namelijk Interscope Records. Je zou dus denken dat het in een dure studio is opgenomen, maar niets is minder waar. 2hollis maakte het hele album, inclusief productie, in zijn ouderlijk huis in Los Angeles. Dat versterkt de emotionele waarde rond star alleen maar, want het huis werd vernietigd tijdens de bosbranden. Toen hij terugkeerde wanneer het gevaar eindelijk was geweken, bleef er van al zijn bezittingen alleen nog maar een tarotkaart genaamd ‘The Star’ over, die zijn moeder had ingekaderd. Hollis Frazier-Herndon zag dit als teken van bestemming en vernoemde daarom zijn album ernaar. “burn” is trouwens het laatste nummer dat hij afmaakte, vooraleer hij met zijn gezin moest evacueren. De tekst ‘Baby, hold on and burn up’ lijkt over een relatie te gaan, maar wanneer je het achtergrondverhaal in rekening neemt zorgt het toch even voor kippenvel. Ook ‘I mean, how could you leave without saying goodbye’ kunnen we dubbelzinnig opvatten, aangezien hij na de branden een foto van zijn verwoeste huis deelde met het bijschrift dat hij nog niet klaar was om afscheid te nemen.
Verder is de productie van de 21-jarige indrukwekkend. Al vanaf het intronummer “beginning” creëert hij een soort bovennatuurlijke atmosfeer, met als rode draad wat autogeluiden die we eerder al tijdens zijn show in Botanique te horen kregen. “dream rain sports” gaat hier nog verder op in. Ondanks 2hollis nergens zingt op het nummer, kunnen we het niet als interlude beschouwen. Het is een volwaardig instrumentaal lied, waarbij er een duidelijke opbouw zit in de elektronische baslijnen en synthesizers. Invloeden van Skrillex zijn hier nog duidelijker dan op de andere nummers. Dat is niet vreemd, aangezien zijn moeder Kathryn Frazier werkte als manager voor de legendarische dj-producer. Ook voor de tracks mét zang zou Skrillex een inspiratiebron kunnen zijn. In onder andere “destroy me” en “nice” is er een structuur van een opbouw naar een hyperpop- of dubstepachtige drop. Bij “ego” en “sidekick” wordt dat zelfs in twee nummers gesplitst, waarbij het eerste nummer als opbouw geldt, en het tweede nummer meteen begint met de beatdrop. “sidekick” heeft wel meer weg van een trapbeat met de harde 808’s en hihat rolls.
Vocaal gezien krijgen we een mix van zang en melodische rap op het album. 2hollis wisselt mooi af tussen een meer ingetogen manier van zingen zoals op “cope” en hogere zangnoten vol expressie zoals we op “flash” te horen krijgen. In “girl” laat hij dan weer veel ruimtes tussen zijn zinnen en ook de beat heeft wat minder laagjes. Het nummer zorgt voor een ademmoment, maar voegt artistiek gezien toch veel toe door de uniciteit. Bovendien past het qua keuze van geluiden nog steeds perfect binnen het geheel. Het enige nummer waarin 2hollis alles compleet over een andere boeg gooit, is “eldest child”. Met een akoestische gitaar krijgen we plots een totaal andere vibe. Toch is dat hier op zijn plaats, omdat het einde van de plaat ermee wordt ingeleid. Hij toont hiermee zijn veelzijdigheid en het intiemere gevoel zorgt voor nog meer onvoorspelbaarheid. De glitchy effecten helemaal op het einde zorgen er toch voor dat het nummer bij de rest past.
Uitschieters van star kiezen is moeilijk, omdat de plaat vol hoogtepunten zit. “nice” is misschien wel het meest dansbare nummer, en “nerve” is productioneel gezien en qua aanstekelijkheid van de tekst zeker ook een van de beste nummers. “safe” zorgt voor een etherische afsluiter en klinkt als het einde van een intens avontuur. We zijn benieuwd welke richting 2hollis muzikaal gezien zal kiezen vanaf nu, want het lijkt een moeilijke opdracht om het niveau van deze star nog te overschrijden. De artiest laat zien dat hij klaar is voor de grote podia, en iedereen die open genoeg is van geest voor dit soort muziek zal van minstens een paar nummers op deze plaat kunnen genieten.
Ontdek “nerve”, ons favoriete nummer van star in onze Plaatje van de Plaat-playlist op Spotify.
