© CPU – Lies Borgers (archief)
Je zou LeBlanc gezien zijn thuisstad en moedergenre kunnen vergelijken met Zwangere Guy, al klinkt de iets bescheidenere discografie van Daan De Witte wel een pak vettiger. Zoals je kan horen op zijn debuutplaat Nog Steeds Op Een Zoektocht integreert de Brusselaar – samen met vaste producer Woebn – heel wat drum-‘n-bass, techno en frenchcore tussen zijn lines en weet hij zo een klein gaatje in de markt te vullen. En daar komt Skumic om de hoek van het Martelarenplein kijken: de West-Vlaming vormt samen met dubstepproducer Point.Blank een duo dat je al lang niet meer moet leren hoe ze een ranzig schijfke ineen moeten steken. Het doel lag dus open en bloot op tafel: een dik feestje bouwen met een mix van Nederlandstalige rap en pompende elektronica.
Maar op het nippertje komen we aan in Het Depot – gelukkig dichtbij station, want de weeral wat duurder geworden trein kwam wat later aan. Skumics intro was net gestart en de foyer bijgevolg al gezellig druk voor de hyperactieve beats van de Oostendenaar. Als tweede wapenfeit gooit hij al “Project Ravey” in de strijd, waarna producer Point.Blank achter het doorzichtige doek vandaan wordt gehaald, nog wel achter een gordijn van rook. Met de handrem volledig naar beneden start het duo zijn set, want tijdens het derde nummer schalt er al vettige jump-up door het langwerpige zaaltje. Pauzes tussen nummers worden zoveel mogelijk gemeden, terwijl de hype zoveel als mogelijk levendig wordt gehouden.
Op vijf minuten staan we zo van op een fris Martelarenplein tot in een hete rave vroeg op de donderdagavond, en dat zonder dat het raar aanvoelt. De rapper draagt zijn muziek op aan mensen die te veel drinken of zij die te veel drugs pakken, maar ook nuchter kunnen wij best genieten van zijn hyperkinetische drie kwartier. Het gebabbel ten spijt, maar dat moet je er nu eenmaal bij nemen als je niet op een echt concert bent. Tijdens de tweede helft van de set kent de energiegrafiek even een bescheiden dalletje met onder meer het gloednieuwe “Sacred Fire”, om nadien met een bommetje, waar ook de mannen van meer dan middelbare leeftijd achter de bar goed op gaan. Hitje “Rebel” ontbreekt dan wel vanavond; aan de hand van zijn uitgebreide lyrics blijkt voldoende dat Skumic er eentje is.
Nadien is het aan LeBlanc om met beatmaker en achtergrondrapper Ide Snake op te roepen om hem naar waarde te schatten, want hij wil zich laten gelden in de scene. De Schaarbeekse jongeman begint wat dromerig en op een wolkje van autotune met “Twijfel”. Die autotune komt er vaker dan nodig aan te pas, want buiten de wat moeizamere ingetogen stukken mag de rapper zijn stem er in naturelle vorm zeker zijn. Wat niet wil zeggen dat Daan De Witte andere artiesten de spotlight niet gunt: samen met de Leuvense rapper Broco maakte hij een track in Het Depot, om het vanavond samen te brengen. Net als ander materiaal is ook deze track weer doordrenkt met elektronica, namelijk hele liquid drum-‘n-bass met een beetje dancehall-invloeden.
© CPU – Lies Borgers (archief)
“JA ZE WETEN” introduceert ons tot het harde deel van de show, waarop een gitarist het duo vergezelt om wat riffs doorheen de mix te sturen. De voorste linies duiken een eerste keer de moshpit in, terwijl het wat meer naar achteren door de mengelmoes van genres best grappig is om te zien hoe vooral jonge mannen vanuit hun achtergrond in verschillende muziekstijlen zich op verschillende manieren amuseren. Tijdens “Alleen” duikt LeBlanc dat publiek in om een live versie neer te zetten die veel lijviger klinkt dan op plaat, zeker met de versterkende gitaartoevoeging door gitarist Arthur. Voor “Alleen Op Een Feestje” komt rapper Jelle even meedoen aan zijn zijde, om even later zelfs solo een eigen clubby raptune te brengen. Kort samengevat: Gers Pardoel-achtig met de melodie van “Whistle” van Flo Rida.
Nadien kondigt Ide Snake via zijn laatste live ingesproken tussenstukje in vliegtuigthema dat de landing ruig zal verlopen en zo kondigt “BOOS” zich aan als logisch vervolg. LeBlanc roept alle sterke mannen naar voor, want hij is niet verzekerd en duikt dus op berekend risico de zaal in. ‘Geven wat ze willen’ is wat LeBlanc vandaag deed, en daar kan “Ritcs (Nog Steeds Op Een Zoektocht)” als laatste hapje gerust nog bij.
De duo-tour van LeBlanc en Skumic passeert nog langs de Gentse Charlatan, het Hasseltse Café Café, het Kortrijkse Tranzit en de Antwerpse Kavka Oudaan.
LeBlanc: Facebook / Instagram
Skumic: Facebook / Instagram / Website
