Na wekenlang beraad en verschillende voorrondes in Brussel en alle provincies ten Noorden van de taalgrens, kon de jury de moed opbrengen om het aantal kandidaten die strijden om de titel van Sound Track 2023 te reduceren van meer dan 1.131 tot 45. De finalisten zijn met andere woorden gekend bij de jury, maar klinken bij het grote publiek misschien nog wat wazig in de oren. Om ervoor te zorgen dat iedereen die op 9 december afzakt naar een provinciale finale weet wie er precies op het podium staat, hebben wij alle bands aan de tand gevoeld met dezelfde zes vragen. Op die manier kan je elke finalist dus wat beter leren kennen, en misschien nog belangrijker, weten wat er je te wachten staat op het podium.
Tickets voor de West-Vlaamse finale in Cactus Muziekcentrum op zaterdag 9 december zijn te verkrijgen via deze link!
Arend Delabie
1. Hoe is het allemaal begonnen?
In de lagere school volgde ik notenleer en pianolessen aan het JMA in Kortrijk. Hoewel de school een hele fijne omgeving was, haatte ik notenleer en ook het oefenen voor de pianolessen vond ik vreselijk. Ik denk dat ik toen te jong was om het nut en de waarde er al van in te kunnen zien. Toen ik na het zesde leerjaar mijn notenleer had afgerond, stopte ik dan ook met mijn pianolessen; muziek was leuk en boeiend, maar niets voor mij.
Zo startte ik mijn eerste jaren middelbaar zonder het beoefenen van enige muziek, afgezien van soms eens een oud liedje op piano terug op te pikken. Rond mijn derde middelbaar begon ik echter zelf actiever en op eigen initiatief muziek te luisteren en te ontdekken, wat ook de drang naar zelf spelen terug deed opkomen. Kort daarna startte ik dus, dit keer volledig vanuit eigen verlangen, zonder invloed van buitenaf, opnieuw met pianolessen.
Zo volgde ik enkele jaren terug les, tot de eerste corona lockdown in 2020. De lessen vielen min of meer weg, afgezien van soms eens online, maar ik had wel zeeën van tijd om aan eigen creaties te werken. Zo geschiedde; enkele weken na het begin van de lockdown uploadde ik een erbarmelijk opgenomen eerste zelfgemaakt nummer op Instagram en YouTube. Veel van mijn vrienden en familie wisten toen nog niet dat ik op die manier met muziek bezig was, dus de respons die ik kreeg was fantastisch. Hierdoor bleef ik doorheen die lockdown en daarna nummers schrijven, opnemen, uploaden en er vooral veel in groeien.
Flashforward naar 2022. Mijn songs en producties waren al enorm geëvolueerd vergeleken met die vroege creaties, en die werden opgemerkt door Mayway Records. Sinds dan is het hard beginnen gaan. Vooraleer ik nog praktisch nooit had opgetreden voor een publiek, stond ik plots op podia als support voor de coolste bands. Eerst solo, maar ondertussen ook met een ongelooflijke band rond mij. Na veel spelen en veel repeteren waagden we dus onze kans met Sound Track, en jawel, so far so good, we’re still in the running!
2. Hoe zou je je eigen sound omschrijven?
In essentie is mijn sound nog steeds een soort lo-fi bedroompop, vermengd met americana en indiepop/rock. Ik hou er niet van, in mijn eigen muziek althans, als dingen te proper en perfect klinken. Songs hebben naar mijn smaak altijd een enorme charme als er nog een zekere DIY in te horen is, als je je als het ware kan inbeelden hoe de maker het ook daadwerkelijk gemaakt heeft. Dat aspect vind ik belangrijk om in mijn muziek te bewaren. Een groot voorbeeld op dat vlak is Mac DeMarco voor mij, maar ook uit bands als Blur of Pixies probeer ik veel inspiratie te halen. Het is natuurlijk een dunne lijn om iets niet ’té goed’ te laten klinken, zonder dat het té amateuristisch klinkt, maar het is een fijne sweet spot om naar op zoek te gaan.
3. Wat kan je inspireren tot het schrijven van nummers?
Praktisch alles. Bijna ieder nummer dat ik ooit heb geschreven, is ontstaan vanuit een andere invalshoek. Een hele belangrijke is natuurlijk veel muziek luisteren, vroeger was dat dan altijd radio, Spotify, cd’s of platen, maar sinds ik op het Conservatorium van Gent zit, merk ik dat ik ook door muziek van klasgenoten heel vaak geïnspireerd word. Boeken en films zijn ook altijd fijn om inspiratie uit te halen, maar het vaakst zijn het gewoon heel willekeurige dingen die ik zie of hoor of ergens lees die een gedachtegang in actie zetten. Dat zijn dan ook vaak de leukste songs om te schrijven.
Mijn grootste algemene inspiratiebron en drijfveer voor muziek is echter altijd al een gebroken hart geweest. Maar ik denk dat dat voor een grote meerderheid van muzikanten het geval is haha.
4. Hoe bereid je je voor op de Sound Track-finales?
Veel repeteren. Ik denk dat het belangrijkste wat je kan doen als voorbereiding, zeker in bandverband, is om zo veel mogelijk te repeteren. Ik wil dat de songs er even makkelijk uitvloeien als een soort collectieve ademhaling, en dat punt bereik je niet vanzelf. We hebben dus nog meerdere repetities gepland voor 9 december, waaronder ook enkele P.A.-repetities en zelfs try-outs, om ook de performance-feel zo goed mogelijk op punt te zetten. Naast onze eigen repetities worden we ook ondersteund door Sound Track zelf via een trajectbegeleiding. Die omvat dingen als zangcoaching, sounddesign, arrangement, en zo voort. Heel fijn dus om ook die kansen te krijgen.
5. Los van het feit dat er meerdere winnaars zijn: wie zie je als grootste concurrent en waarom?
Ik probeer me, vanwege het wedstrijdverband, niet te veel met de concurrentie bezig te houden. Om m’n eigen gezond verstand te kunnen bewaren dan vooral. Hoe goed de concurrentie ook is, het verandert niks aan het feit dat ik zelf alles zal moet geven, dus dan focus ik me liever daarop. Mezelf vergelijken met de andere geeft voor mij enkel een negatief effect. Ik probeer de andere finalisten dus niet te zien als concurrentie maar hen gewoon te appreciëren als muzikanten los van het wedstrijdverband.
Met die instelling heb ik ook alle finalisten van de voorronde in Kortrijk aan het werk gezien. Luigi Colzato heeft me toen echt kunnen raken. Je merkte dat de muziek vanuit een heel oprechte plek kwam en ook de manier waarop het werd overgebracht vond ik heel sterk. Naast Luigi Colzato ben ik ook al een tijd Ciggy Sunday-fan, in Sound Track-context heb ik ze nog niet live zien spelen, maar daar zal dus onvermijdelijk verandering in komen.
6. Wat zijn de toekomstplannen?
De toekomst ziet er heel boeiend uit momenteel. Ik heb recent te horen gekregen dat ik verkozen ben tot artist in residence van het Wilde Westen, wat dus met heel veel begeleiding en middelen gepaard gaat. Eind 2024 is het dan ook de bedoeling dat ik daar een releaseshow speel! Daar ben ik enorm enthousiast over. 2024 wordt dus een jaar van zo veel mogelijk blijven optreden en opnemen, met als doel om in de loop van het jaar enkele eerste singles de wereld in te sturen, en wie weet uiteindelijk al een ep of een album.
Los daarvan hoop ik uiteraard ook mijn studies Muziekproductie aan het KASK & Conservatorium vruchtbaar te kunnen verderzetten. Maar first things first natuurlijk: de Sound Track-finale knallen!
Bloed
1. Hoe is het allemaal begonnen?
Bloed is een familieproject van broers Toon en Tuur en zus Fieke. Toon en Tuur spelen samen in Mother, Fieke in LIGHTSPEED en Ratmosphere. We wilden al lang eens iets samen doen en begonnen ongeveer een jaar geleden nummers te schrijven. We brachten begin dit jaar twee nummers uit om te polsen wat de reacties zouden zijn en speelden afgelopen september een eerste try-out in Kinky Star. Ondertussen hadden we ons ingeschreven voor Sound Track en dus werd de voorronde in Muziekclub De Zwerver onze tweede show.
2. Hoe zou je je eigen sound omschrijven?
De muziek werd geschreven vanuit het idee dat alles kan en alles mag, en we gingen voluit voor een absurd vuile sound in de lage registers. Beenhard, maar met de nodige melodie. Je zou het misschien kunnen omschrijven als ‘noisy industrial metal’, maar what’s in a name?
3. Wat kan je inspireren tot het schrijven van nummers?
Een nummer start bij ons vaak vanuit een riff op synths of basgitaar, of kan zelfs ontstaan vanuit een feel die we krijgen van een tempo. We werken dan enkele uren of avonden aan riffs binnen die kleine wereld, die we dan opgebouwd hebben om de ruwe contouren van een verhaal op te zetten. Dan linken we meestal al een werktitel en wat kernwoorden aan de muziek om dat dan later tekstueel vorm te geven.
4. Hoe bereid je je voor op de Sound Track-finales?
We proberen de Sound Track-finale te beschouwen als een normale show. Het gaat er ons om om spelplezier te hebben op podium en ons verhaal te kunnen delen met anderen. Het blijft natuurlijk wel nog altijd de finale van een wedstrijd, dus we gaan er vanzelfsprekend voor zorgen dat we er staan op het podium.
5. Los van het feit dat er meerdere winnaars zijn: wie zie je als grootste concurrent en waarom?
Ik denk niet dat er finalisten zijn in hetzelfde genre als ons, dus het is niet mogelijk om ‘de genreconcurrent’ te zoeken. We hadden het er ook over onder elkaar en vinden het heel moeilijk om iemand aan te duiden als concurrentie. Elke finalist brengt iets heel sterk en uniek op tafel, waardoor iedereen een terechte winnaar zou kunnen zijn.
6. Wat zijn de toekomstplannen?
We willen nu vooral live spelen. Dus graag veel shows! Ondertussen blijven we nieuwe muziek schrijven en gaan we nog wat songs releasen.
Ciggy Sunday
1. Hoe is het allemaal begonnen?
Het is eigenlijk allemaal begonnen in de winter van 2021. Lars vroeg aan Kawien of hij mee in een project wilde stappen dat vroeger nog ‘Kerfuffle’ heette. Na een paar weken repeteren was Ciggy Sunday ontstaan na een avond drinken. Later kwamen Anton, Dries en uiteindelijk Nant erbij. We wilden muziek maken die wat rustiger was dan die van onze vorige projecten, met invloeden van onder meer Mac DeMarco en King Krule.
2. Hoe zou je je eigen sound omschrijven?
Onze eigen muziek beschrijven is altijd een moeilijke vraag, zeker als je in elk nummer wel experimenteert met allerhande genres. De rode draad in onze sound is echter die die De Zwerver ooit prachtig omschreef als ‘jazz met een scheutje valium’. We gaan voornamelijk voor muziek die we zelf graag horen.
3. Wat kan je inspireren tot het schrijven van nummers?
De teksten schrijft Lars vanuit eigen ervaringen, zijnde positief en negatief. Ik zou gokken dat ongeveer vijftig procent melancholie en vijftig procent wilde nachten de inspiratiebron uitmaken.
4. Hoe bereid je je voor op de Sound Track-finales?
Zo veel mogelijk repeteren! We krijgen gelukkig al goeie begeleiding als voorbereiding.
5. Los van het feit dat er meerdere winnaars zijn: wie zie je als grootste concurrent en waarom?
Yuma was heel impressionant tijdens haar voorronde. En Arend Delabie met full band zal zeker ook voor verrassingen zorgen.
6. Wat zijn de toekomstplannen?
We zijn volop nummers in elkaar aan het knutselen die we hopelijk snel kunnen opnemen om ze dan de wereld in te jagen. Schrijven en uiteraard optreden. Alle vijf genieten we enorm van op het podium staan en de mensen aan het dansen krijgen.
Luigi Colzato
1. Hoe is het allemaal begonnen?
Anderhalf jaar geleden wou ik eens iets helemaal anders doen dan de gitaarmuziek waar ik meestal mee bezig ben. Op m’n laptop maakte ik vooral muziek, geïnspireerd op wat ik oppikte tijdens mijn nachtelijke shiften achter de toog in BarBroos, maar dat verviel al snel in emotionelere varianten die ik live wilde spelen. Ik kocht een orgeltje en zo geschiedde!
2. Hoe zou je je eigen sound omschrijven?
Beetje wenen op een donkere dansvloer. Beetje een mix tussen Moderat, vroege James Blake of Thom Yorke’s solowerk, maar dan met de stem van Johan Museeuw.
3. Wat kan je inspireren tot het schrijven van nummers?
Mijn eigen destructiviteit. Dat kan nu heel hoogdravend klinken, maar ik put nu eenmaal veel inspiratie uit mijn eigen domme stoten.
4. Hoe bereid je je voor op de Sound Track-finales?
De mensen van Sound Track bieden een schoon tussentraject aan ter voorbereiding, daarnaast ben ik vooral bezig met de liveshow op punt te zetten. Die test ik uit in De Giraf (Gent) en in Boegie Woegie in Menen. Daarnaast vroegen de mensen van Wilde Westen me om de support van de magnifieke Chantal Acda te doen begin december. De ideale voorbereiding op de finale dus!
5. Los van het feit dat er meerdere winnaars zijn: wie zie je als grootste concurrent en waarom?
De set van ZLDR tijdens de voorronde in Kortrijk vond ik enorm straf. Tekstueel zeer sterk en ook hoe zij in enkele minuten het publiek konden opzwepen (en tegelijk ontroeren), getuigde van echt showmanship. Ik verwacht heel veel van de broers in Brugge. Voor de rest heb ik nog weken met de oorwurm “Flesh Fly” van Arend Delabie in mijn kop gezeten.
6. Wat zijn de toekomstplannen?
Binnenkort hoop ik een nieuwe song te lossen als voorbode op m’n debuut-ep die er dit voorjaar zou aankomen. Voor de rest vooral genieten van al wat komt!
Structure
1. Hoe is het allemaal begonnen?
Muzikaliteit is in de eerste plaats iets wat ik van mijn vader Jan Bruynooghe heb geërfd, een kanjer van een gitarist. Daarom ben ik in het derde leerjaar ook klassieke gitaar beginnen spelen! Per toeval ben ik op vijftienjarige leeftijd op FL Studio gestoten, een softwareprogramma om muziek te maken. Nooit eerder had ik een medium ontdekt waarmee ik mijn creativiteit zo vrij kon uiten. Sinds die dag ben ik nooit gestopt met het producen van muziek. Het begon met dubstep, house, experimentele muziek. Naarmate de tijd vorderde kreeg ik de hiphopmicrobe te pakken.
2. Hoe zou je je eigen sound omschrijven?
Ik hou van organische klanken, waarvan het haar in je nek gaat rechtstaan. Wanneer die naadloos aan elektronische sounds gebreid worden, is het helemaal goed. Met ooit Mac Miller als grootste invloed, is er daaruit een eigen stijl ontstaan. De elementen in de tracks gaan van trap naar soul en van jazz naar funk… Mijn sound is eeuwig in ontwikkeling, maar dat houdt het fris en leuk.
3. Wat kan je inspireren tot het schrijven van nummers?
Inspiratie is iets wat me op de meest willekeurige momenten kan overvallen. Wanneer ik bij het schrijven van nummers even niet weet waar ik heen moet, dan schrijf ik dat ik niet weet waar ik heen moet! Gewoon IETS proberen helpt ook, een noot, een sample, een sound… Zo gaat de bal meestal wel aan het rollen. Ik luister veel muziek en merk dat mijn favoriete nummers en artiesten vaak te horen zijn in mijn muziek. Dat gebeurt meer onbewust dan bewust. De meer dan getalenteerde band die achter me staat, heeft me ontzettend geholpen om de zelfgeschreven nummers live uit te werken tot een betere versie van zichzelf. Die mensen en dat proces zijn een inspiratiebron op zich.
4. Hoe bereid je je voor op de Sound Track-finales?
Door vooral het hoofd koel te houden en positief te blijven! Focussen op je eigen evolutie en niet te veel vergelijken met anderen (makkelijker gezegd dan gedaan!). Daarnaast zijn de grootste voorbereidingen partijen verdelen, repeteren… Uiteindelijk willen we tonen dat we na een kleine twee maand al grote stappen vooruit kunnen zetten.
5. Los van het feit dat er meerdere winnaars zijn: wie zie je als grootste concurrent en waarom?
Ciggy Sunday! Ik heb hen horen spelen tijdens de voorrondes van Sound Track. Bij het nummer “Streets Of Love” kon ik niet anders dan aan het dansen gaan. Hoe dan ook, de volledige competitie barst van het talent. Winnen zou een prachtige ervaring zijn, maar ik probeer het toch zo weinig mogelijk als een competitie te zien.
6. Wat zijn de toekomstplannen?
De wereld een betere plaats maken met de kracht van muziek is mijn grootste droom. Dat wil zeggen: muziek brengen die mensen verrijkt en beweegt. Alles is met vallen en opstaan, dus genieten van elke stap, ongeacht de resultaten, is het allerbelangrijkste. Graag zou ik heel veel shows spelen en ervaring opdoen, een bereik creëren, meer en meer muziek online zetten, en, ik zeg zomaar iets, de wereld veroveren!
Timothy Fernandez
1. Hoe is het allemaal begonnen?
De interesse voor muziek begon al op (ongeveer) achtjarige leeftijd. Het begon met de drums en enkele jaren later pikte ik ook de gitaar op. Tot op vandaag wissel ik graag af tussen beide, het helpt mij enorm in het songwritingproces. Zoals meeste tieners speelde ik vooral covers in de genres van pop/rock/punk en de ambitie om zelf iets met muziek te doen was er al vanaf de start! Zo begon ik eindelijk op mijn zeventiende het avontuur met het schrijven van eigen nummers. Dit was toen heel folky en doorheen de jaren heen evolueerde dit verder naar indie/rock/pop. Hier en daar was er eens de mogelijkheid om ergens te kunnen optreden. Dit waren dan vooral covers in solosetting, tot ik op de tweede editie van Sound-Track (2021) mocht optreden en sommige nummers voor de eerste keer kon showcasen. Hierna kwamen er meer speelkansen vrij voor mij en kreeg ik de mogelijkheid om mijn songs verder in het publiek pushen!
2. Hoe zou je je eigen sound omschrijven?
Dit vind ik soms zelf moeilijk te omschrijven, maar afhankelijk van welk nummer kunnen er hier en daar wat elementen van alternatief indie/pop/neo soul/funk/r&b teruggevonden worden. Ik hou van afwisseling in mijn sound en wil mij voorlopig niet vasthaken aan één genre en hoop ook op deze manier een groter publiek aan te trekken.
3. Wat kan je inspireren tot het schrijven van nummers?
Bij mij begint de inspiratie meestal bij de melodie. Deze komt vaak uit andere artiesten of zelfs van muzikanten op Instagram/TikTok waar een specifiek element mijn aandacht trekt. Hiermee probeer ik meestal met mijn eigen artistieke aanbreng iets te recreëren, zonder klakkeloos een kopie te maken van een volledig nummer/melodie. De teksten worden vaak geïnspireerd uit persoonlijke gebeurtenissen of verhalen van anderen, maar soms ook uit fictionele verhalen/verbeeldingen. Dit hele songwritingproces kan soms zeer snel gebeuren van één dag, tot zelfs een heel jaar tot een afgewerkt nummer.
4. Hoe bereid je je voor op de Sound Track-finales?
Gelukkig heeft onze nicht vanuit het publiek een volledige opname gemaakt van onze voorronde in de 4AD. We hebben deze meerdere malen herbeluisterd en elk onze werkpunten gevonden. Op vlak van sound willen we een mooier/voller samenhangend geheel hebben. We zullen deze tijdens de repetities zo goed mogelijk aanscherpen om een betere optreden te kunnen geven in de finales. Als band gaan we steeds op zoek naar welk nummer de ‘vibes’ op gang zullen steken in het publiek, maar daar zijn we voorlopig nog niet aan uit. Het is altijd een beetje puzzelen en uitproberen om te zien welke nummers geschikt zijn voor de set.
We hebben ondertussen een pa-repetitie gehad met begeleiding van Sound Track. Dit was voor ons een eerste en vonden we ook plezant. We hebben zeker bruikbare feedback meegekregen. Daarnaast hadden we op 11 november een optreden in het O.666 (Oostende) waar de feedback konden toepassen en uitproberen. Ook op 16 november traden we op in Gent in Bar Giraf, waar we alles nog konden finetunen. Dit allemaal helpt ons draagt bij tot een goede voorbereiding naar de finales toe!
5. Los van het feit dat er meerdere winnaars zijn: wie zien jullie als grootste concurrent en waarom?
De grootste concurrenten zijn de drie gekozen artiesten die de juryleden zullen uitpikken. (lacht) Ik hoor veel potentieel in iedereen! Alle andere finalisten hebben een unieke sound in vergelijking met elkaar, die het kiezen van een concurrent moeilijk maakt of waar ik mij eventueel door ‘geïntimideerd’ kan voelen.
Van wat ik heb gehoord sprongen Structure en Yuma het meest uit in wat ik graag hoor! Zonder twijfel zal ieder van ons heel hard werken om die plaats te bemachtigen in de finales.
6. Wat zijn de toekomstplannen?
Er zijn voorlopig nog geen concrete toekomstplannen vastgelegd, maar ik heb heel wat demo’s liggen en zou deze graag deftig opnemen en deze ook uitbrengen. Eventueel met wat begeleiding inzicht van een producer om de demo’s naar een hoger niveau te tillen. Ook hoop ik dat er meer speelkansen vrijkomen in de toekomst waar we als band kunnen spelen en de mogelijkheid om meer begeleiding te krijgen om te kunnen doorgroeien als artiest.
Yuma
1. Hoe is het allemaal begonnen?
Het begon eigenlijk bij Yuma als solo-artiest, die al regelmatig optredens deed op haar eentje. In januari is dit met Zeno en Daan verder uitgegroeid tot een driekoppige band en zijn we samen nummers beginnen uitwerken en opnemen. We hadden onze nummers eigenlijk nog nooit live gespeeld toen we geselecteerd werden voor de voorrondes van Sound Track, dus we moesten ook wel even zoeken hoe we al onze elementen live konden overbrengen. Zo is Aiden bij de band gekomen als vierde lid om ons livegegeven rond te krijgen.
2. Hoe zou je je eigen sound omschrijven?
Onze songs bestaan uit emotionele en dynamische composities die zich losmaken van traditionele songstructuren. Er ligt een nadruk op gevoelige, onuitgesproken gevoelens door middel van teksten. We zouden het omschrijven als een mix van alternatieve, experimentele en emotioneel gedreven muziek. Onze inspiratiebronnen gaan alle kanten uit: Radiohead, Ben Howard, Black Sea Dahu en nog veel meer. We vormen deze invloeden in ons eigen kader.
3. Wat kan je inspireren tot het schrijven van nummers?
Iedereen in de band komt af met zijn eigen ideetjes, waar we dan samen nummers van maken. De inspiratie voor de nummers komt vaak spontaan, maar op vlak van tekst komt de inspiratie altijd van gevoelens en momenten die Yuma ervaart.
4. Hoe bereid je je voor op de Sound Track-finales?
We zijn nu volop bezig met repeteren en het schrijven van nieuwe nummers. Ook zijn we nog bezig met het finetunen van enkele details van onze bestaande nummers. We kijken heel hard uit naar de finale!
5. Los van het feit dat er meerdere winnaars zijn: wie zien jullie als grootste concurrent en waarom?
We zien het niet als concurrenten, maar als medemuzikanten die het zeker allemaal verdienen om winnaar te worden. Wij zijn persoonlijk wel grote fan van Ciggy Sunday, Structure en Timothy Fernandez.
6. Wat zijn de toekomstplannen?
Begin november gaan we enkele nummers opnemen bij Robot Studios in Gent. Hiermee willen we dan meteen ook kijken richting een eerste singlerelease. We zijn ook bezig aan nieuwe muziek en we zijn volop bezig met opportuniteiten te zoeken om live te spelen.
ZLDR
1. Hoe is het allemaal begonnen?
Het begon allemaal met een vriendschap tussen Julien Jacquemain en Lennert Declercq. Beiden hadden ze een grote passie voor muziek. Door hun muzieksmaak met elkaar te delen, vonden ze verbondenheid. Lennert was van jongs af aan bezig met het maken van muziek maken. Thomas Jacquemain (de kleine broer van Julien Jacquemain) was aan zijn kant bezig met teksten schrijven en rappen. Hij vroeg aan zijn broer of hij een producer kende. Zonder aarzelen dacht hij aan Lennert. Op die manier kwamen Thomas en Lennert in aanraking. Julien werd daar automatisch in meegesleept en kon zijn passie voor muziek nu ook zelf onder handen nemen. Dit was dus het begin van ZLDR kort samengevat.
2. Hoe zou je je eigen sound omschrijven?
We zijn zelf nog zoekende daarin. Wij willen iets nieuws brengen binnen de Belgische scene. Terwijl Lennert invloed haalde uit de Amerikaanse rapscene, hebben Thomas en Julien dit vooral uit de Brusselse scene gehaald. Die mengeling zorgt ervoor dat we telkens iets nieuws produceren. Zelf hebben we nog af en toe wat discussie over hoe ZLDR zou moeten klinken, wat volledig normaal en gezond is. Onze sound heeft vooral een sombere sfeer waarbij alle eerlijkheid wordt gepraat. Beide broers hebben een depressie achter de rug en proberen dus hun ervaring zowel tekstueel als muzikaal over te brengen.
3. Wat kan je inspireren tot het schrijven van nummers?
Zoals gezegd in bovenstaande vraag, hebben beide broers een depressie achter de rug. Dit is tot nu toe hun creatieve output geweest. Het beluisteren van andere artiesten is zonder twijfel ook een enorme inspiratiebron. Thomas schrijft vooral omdat hij er nood aan heeft. Het helpt hem om zaken te plaatsen en te ventileren. Al van kleins af aan heeft hij moeite om zich open te stellen naar anderen toe, dus schrijven werd zijn uitlaatklep. Ook zijn kennis in de psychologie geeft hem interessante invalshoeken om over te praten. Door mensen te observeren krijgt hij veel inspiratie.
Julien haalt veel inspiratie uit de muziek en artiesten die hij beluistert. Na het baden in US-, FR- en BE-hiphop was het snel duidelijk dat dit genre niet begrensd kon worden. Julien voelt dat hij zich kan verliezen in hiphop. Alles geven, zijn ziel, zijn problemen, zijn geluk. Een gevoel is vaak een inspiratiebron. Je neemt het gevoel mee en reconstrueert het met woorden, al dan niet onder invloed van een instrumental. Het is een manier van loslaten en tegelijkertijd een moment van stilstaan. Dit alles samen barst dan uit voor Thomas en Julien tot ZLDR. Wij zijn goed omringd en delen allemaal dezelfde visie, ons zo zien groeien, is alleen maar meer olie op het vuur gooien.
4. Hoe bereid je je voor op de Sound Track-finales?
Een goede set in elkaar steken met wat verrassingen! We bereiden ons voor door een paar repetities te doen op voorhand. Concerten geven zit in ons bloed. We geven ons bij het optreden helemaal over aan het volk, het is een onsterfelijke omgeving. We zijn ervan overtuigd dat optreden een van onze sterktes is. We bereiden ons dus goed voor, maar tijdens een optreden is waar het echt gebeurt. Ondertussen zijn we het al gewend om concerten te geven, dus hard gaan zullen we zeker doen.
5. Los van het feit dat er meerdere winnaars zijn: wie zie je als grootste concurrent en waarom?
Natuurlijk willen we graag winnen, maar het lijkt ons verkeerd om van muziek concurrentie te maken. Wij zijn hier om onze sound aan het publiek voor te stellen in de hoop dat we ze capteren. Ons boeit de concurrentie dus niet echt, we doen gewoon ons eigen ding.
6. Wat zijn de toekomstplannen?
Van muziek ons werk maken, punt uit. Onze plannen zijn onbegrensd en we doen waar we zin in hebben. We zijn ambitieus en staan niet stil. ZLDR is op dit moment veel aan het groeien en zal daar binnenkort ook de vruchten van plukken. Volgende projecten zijn in de maak en we laten ons verrassen door de goeie momenten. Doordat we allen zo competitief ingesteld zijn, leren we ook af en toe een rem op te zetten en te genieten van het moment.
Tickets voor de West-Vlaamse finale in Cactus Muziekcentrum op zaterdag 9 december zijn te verkrijgen via deze link!
