Lowie Coolsaet is de man achter BarBroos; dé place to be voor een nachtje stappen in het Gentse. Sinds kort is hij ook de man achter alter ego Luigi Colzato. Daarmee scoorde de Wevelgemnaar het al tot in de West-Vlaamse Sound Track finale in het Cactus Muziekcentrum. Een goeie maand geleden verscheen zijn debuutsingle “Like Ripples” op de platformen en niet veel later volgde daar ep Le Deluge op. De productie nam hij voor zijn eigen rekening, Bert Vliegen (Whispering Sons, DIRK., BLUAI) mixte de plaat en voor de mastering kon Luigi Colzato terecht bij Laurens Grossen (STAKE, Arsenal).
De ep telt vier nummers en, hoewel elektronisch en melancholie de twee protagonisten zijn doorheen het hele verhaal, schotelt Luigi Colzato toch een kwartier lang aan variatie voor. Le Deluge trapt af met “Like Ripples”. De track klinkt wat offbeat, lijkt wat tegen te wringen, maar klopt anderzijds volledig. Met vocals à la James Blake en zwevende harmonieën dompelt Coolsaet zich onder in een bad vol zelfmedelijden door verloren vriendschappen.
“Rubicon” start wat gezapiger met nog meer effecten op de stem van de zanger. De speelse productie toont dat er heel wat tijd en experiment in het nummer gekropen zijn. Het geluid van een velcro die lost of een schuurpapier dat over het oppervlak ritst keert regelmatig terug en zorgt ervoor dat je de oren gespitst houdt om nog meer kleine geluidjes te ontdekken. De ontploffing naar het einde toe klettert lekker en zou je live, aangevuld met de bijpassende lasers en visuals, moeiteloos in trance kunnen sturen.
Vervolgens wentelt Luigi Colzato zich in een gevoel van spijt en verlies. “Floodgates” wint gedurende de luistertijd aan kracht. Zonder dat je het goed en wel doorhebt, voegt Coolsaet steeds meer laagjes toe. Het verdriet een geliefde los te moeten laten wordt wel erg tastbaar, er gaat een soort wanhoop uit van het lijvige slot. De hele ep is een soort innerlijke strijd en een worsteling met gevoelens. In het laatste nummer en titeltrack “Le Deluge” erkent Coolsaet dat hij zich niet goed in zijn vel voelt, en dat is een overwinning. Le Deluge betekent iets als ‘de grote overstroming’, in het slotnummer lijkt Lowie Coolsaet tegen zichzelf te zeggen de sluizen te openen en de golfbrekers te vernielen om eindelijk zijn emoties toe te laten. Laat ze maar komen!
Op debuut-ep Le Deluge toont Luigi Colzato voor het eerst wat hij in zijn mars heeft: elektronisch experiment met een verhaal en baden in weemoed. Interessant en ongetwijfeld een boeiende ervaring live. Op woensdag 27 maart stelt Luigi Colzato zijn ep voor in de Charlatan.
Ontdek ”Rubicon”, ons favoriete nummer van Le Deluge, in onze Plaatje van de Plaat-playlist op Spotify.