Een dikke tien jaar is het alweer geleden dat Echosmith ons massaal in vervoering bracht met de hit “Cool Kids”. Debuutplaat Talking Dreams dateert eveneens uit 2013, met naast “Cool Kids” ook nog bescheiden singles als “Bright” en “Come Together”. Ondanks een geslaagd debuut wist de familie Sierota – de band bestaat uit twee broers en één zus – nadien geen grote successen meer te boeken. Het tweede album verdween zelfs in de anonimiteit, mogelijks mede door een wereldwijde pandemie die in deze periode de muziekwereld nogal op zijn kop zette. Afgelopen zomer bracht de band het derde, zelfgetitelde plaat Echosmith, uit. Deze laatste klinkt vrolijk en zomers; exact zoals we ons “Cool Kids” herinneren en volledig passend in de gezellige Rotonde.
Slechts een handvol minuten na het openen van de deuren, besteeg McKenna Michels het podium. Als vaste publieksopwarmer van Echosmith op deze tour bleek ze de ideale artieste om de schwung erin te brengen. Vorig jaar bracht Michels haar debuutplaat Elightenment uit, en al snel maakte ze duidelijk dat ze al even geen groentje meer is. In een halfvolle Rotonde bracht ze iedereen in vervoering met haar engelenstem en spetterende persoonlijkheid, meer dan eens deed ze zelfs voorzichtig terugdenken aan de jonge Adele. Kortom, een sterk voorprogramma dat de zaal nieuwsgierig deed uitkijken naar de rest van de avond.
Een halfuurtje later dan gepland -hun tourbus had zo’n vijf uur in panne gestaan langs de weg- bestormde Echosmith vrolijk huppelend het podium. Brussel was pas de derde stop van de tour, en de eerste show in acht jaar op Belgische bodem. Om dit te vieren, opende de groep met enkele uptempo nummers van de laatste plaat, vakkundig aan elkaar geweven. Vanaf de eerste noten maakte Echosmith duidelijk dat ze de zaal zouden meenemen naar een uurtje zomer en plezier op een koude, druilerige novemberavond. De Rotonde, die vreemd genoeg nauwelijks tot de helft gevuld geraakte, werd meteen een stevig tempo opgelegd. En of het aanwezige publiek dit kon smaken. “Porcelain” en “Sour” zetten de toon voor wat een avond vol energie en enthousiasme zou worden.
De zangeres van het drietal, Sydney, begroette het publiek met een opgewektheid waarmee ze een lach op ieders gezicht toverde. Vanaf het eerste moment had ze het publiek aan haar lippen hangen, een greep die ze gedurende de hele show niet meer loste. Wat volgde was een mix van nieuwe en oudere nummers, en hoewel de zaal soms wat ongemakkelijk leeg voelde, was er aan goesting geen gebrek. Zowel de band als het publiek genoten zichtbaar, een leuke interactie die door Sydney vakkundig in de hand werd gewerkt toen tussendoor tijd werd gemaakt voor een hereniging met een fan. De Rotonde deed enthousiast mee, maar het moment haalde naar ons gevoel toch ook een beetje het tempo uit de show. Nadien volgden enkele rustigere nummers, waaronder een verrassende cover van Coldplay’s “Yellow”. Altijd tricky, zo’n cover van een wereldhit, maar Echosmith slaagde erin om er een eigen versie van te maken; puik werk.
Dat de band de connectie met de fans erg belangrijk vindt, onderstreepte ze door nog een fan op een podium te halen. Een zak fortune cookies werd bovengehaald en ja hoor, deze bepaalde het voorlaatste nummer van de show. Uiteindelijk viste de onschuldige hand “Nothing’s Wrong” uit de grabbelzak, veel meer Amerikaans dan deze actie kon het onmogelijk worden, maar het publiek kon het duidelijk pruimen. Nadien was er nog “Perfect Light” als eerste waardige afsluiter, maar uiteraard wachtte iedereen op “Cool Kids (our version)”. De nieuwe versie van de hit werd opgesmukt met trommels en een extra strofe ter reflectie, iets wat het nummer nog meer body gaf en het zowaar nog beter maakte dan het al was. Echosmith sloot de avond af met een knal, iets waarvoor het publiek hen trakteerde op een zeer warm en luid applaus.
De familie Sierota bracht ons in de Botanique waar we op gehoopt hadden, een avond vol vrolijke songs en aanstekelijk enthousiasme. Ondanks dat de Rotonde nauwelijks halfgevuld was, liet de band dit niet aan hun hart komen; iets waar veel artiesten een voorbeeld aan kunnen nemen. Meer nog, ze waren dankbaar voor iedere fan die aanwezig was en bezorgden ons een prachtige avond; alle cool kids die er waren kregen gelijk. En hoewel we opnieuw die druilerige novemberavond in moesten, was het op de weg huiswaarts wel met een brede glimlach.
Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!
Facebook / Instagram / Twitter / Website
Setlist:
Porcelain
Gelato
Over My Head
Sour
Come Together/Let’s Love
Hindusight
Bright
Tell Her You Love Her
Yellow (Coldplay cover)
Hang Around
Nothing’s Wrong
Perfect Light
Cool Kids (our version)