Er is bijna geen plek in onze hoofdstad te vinden waar de Brusselse formatie Juicy de voorbije jaren niet speelde. Al negen jaar wordt er intens samengewerkt en zo tikt de teller inmiddels de zeshonderd concerten aan. Toch is dat niet de reden waarom Sasha Vovk en Julie Rens onlangs een pauze van onbepaalde duur aankondigden. Na een paar muzikale baby’s, waaronder vorig jaar nog debuutplaat MOBILE, is het voor een van hen nu tijd voor een echte baby. Om het af te leren – of toch voor een tijdje – bracht Juicy met Cruelles Formes een indrukwekkende ep uit die misschien wel hun artistieke hoogtepunt bevat. In de Ancienne Belgique en in het gezelschap van ECHT! en een brassband nemen Sasha en Julie op feestelijke manier afscheid.
Dat deze avond van Juicy is, wordt al gauw duidelijk wanneer er geen voorprogramma voorzien is en de lichten van de rode box om half negen doven. Net als bij hun albumrelease begint alles op een kleiner podium midden in het publiek. Met uitsluitend zang en toetsen brengt Juicy een ingetogen versie van “You Don’t Have to Know”. Doordat de twee zo dicht bij het publiek staan, wordt je vanaf de eerste seconde meegenomen in het verhaal van de twee artiesten en dan is het slechts een kwestie van je open te stellen voor wat zich allemaal voor je ogen en oren afspeelt. Wanneer even later ook 50 Cent zijn “Candy Shop” de revue passeert, wordt het helemaal duidelijk: met deze show neemt Juicy ons mee langs alle hoofdstukken van hun verhaal. Van covers naar de eerste eigen songs, tot MOBILE en Cruelles Formes en dat met de onmiskenbare chemie tussen Sasha Vovk en Julie Rens als rode draad.
Bijna twee uur lang palmt Juicy het podium van de Brusselse muziektempel in en daarmee maken ze de belofte om er een bijzonder en tevens extra lang concert van te maken helemaal waar. Na enkele oudere nummers op de b-stage, is het Dorian Dumont van ECHT! die de piano verder voor zijn rekening neemt zodat het duo samen “branche moi” kan inzetten. Ondertussen komt ook het grote podium van de Ancienne Belgique tot leven waar de brassband subtiel zijn intrede maakt. Het is op dat moment dat we beseffen dat we naar een show van wereldklasse aan het kijken zijn, en dat op een donkere novemberavond. Wanneer ook de twee sterren van de avond zich naar het hoofdpodium begeven, breekt een tweede deel van de show aan. De brassband mag zich van zijn beste kant laten zien en bewijst net als op Couleur Café deze zomer dat het een enorm waardevolle toevoeging is aan het geheel. De songs klinken rijker en grootser dan ooit tevoren, en de aangepaste arrangementen zorgen ervoor dat alles mooi in elkaar overloopt zonder grote breuklijnen te vertonen tussen het eerdere werk van Juicy en hun debuutalbum.
Weinig woorden, maar wel daden; dat lijkt zowat de filosofie te zijn van deze voorlopig laatste show van Juicy. Samen navigeren Sasha Vovk en Julie Rens langs verschillende muzikale invloeden en genres. Door hun magische recept dat we voor het gemak als het Juicy-sausje zullen omschrijven, past alles dan ook naadloos bij elkaar. Vooral het opvallend stevigere”Bug In” zou zomaar een vreemde eend in de bijt kunnen zijn, maar niet onder het strenge toezicht van de Brusselse formatie. Een strakke lichtshow zet de muzikale creaties kracht bij en al deze elementen samen zorgen ervoor dat de temperatuur in de AB snel de hoogte in gaat. De amicale sfeer toont aan dat iedereen hier met hetzelfde doel is en dus mag er ook gedanst worden. Het explosieve discours van Juicy zorgt voor een opzwepende sfeer en zo wordt de AB Box al gauw omgetoverd tot een alternatieve misviering met Julie en Sasha als hogepriesteressen van de Belgische muziekscene. Zo zorgt het absurde “Treffles”, waarbij de chemie tussen de twee opvallend sterk is, voor een hoogtepunt in een show met vele pieken en een schaarsheid aan dalen.
Juicy had naast de brassband nog een andere verrassing voorzien voor hun concert in de AB en wanneer plots de muzikanten van ECHT! ten tonele verschijnen, breekt een nieuwe fase aan. Samen brengen ze de songs van Cruelles Formes voor het eerst – en voorlopig ook laatst – live. Die livesetting is overigens ook de vorm waarin de muziek van Juicy het best werkt. Op plaat klinkt het allemaal al vrij indrukwekkend, maar wanneer we alles zien en voelen gebeuren, lijkt Juicy een nieuwe dimensie te gebruiken. Dat geldt ook voor songs als “bruit qui court”, dat vooral door de opbouw een onmiskenbare indruk nalaat, en “g pas l’argent”. Meer dan ooit klinkt Juicy als een band in de meest conventionele opstelling en dat is een vorm waar we de twee maar al te graag vaker in zouden zien.
Met “Lolo”, de eerste single van hun nieuwste project, wordt de avond op explosieve, absurde en vooral oh-zo-typisch Juicy manier afgerond. Voor de gelegenheid nemen de twee voor hun instrumenten plaats en laten ze het grootste deel van het werk over aan de mensen achter hun om samen van dit moment te kunnen genieten. Flitsende lichten zorgen ervoor dat we in een wervelwind terechtgekomen lijken te zijn, maar laat dat nu net eentje van het type zijn dat we niet graag verlaten. Onder luid applaus keren Sasha Vovk en Julie Rens nog een laatste keer terug met de brass band en is het tijd voor de kers op de taart. Nogal een vlezige kers, zo blijkt al snel wanneer Juicy afsluit met hun interpretatie van Diams zijn “La Boulette”. Wie het duo al langer volgt, zal dit ongetwijfeld herkennen en een vleugje nostalgie in de lucht voelen zweven.
Een onuitputtelijk vat energie, een overdosis enthousiasme en schijnbaar vanzelfsprekende chemie op het podium zorgen ervoor dat we in de Ancienne Belgique een optreden van wereldklasse zagen. Het voorlopig laatste concert van Juicy was een ware beleving waarbij we de geschiedenis indoken, maar hopelijk ook een blik op de toekomst mochten werpen. Een hoog tempo en minstens zo hoog niveau lieten de avond aan sneltempo voorbijgaan, en eenmaal terug op de Anspachlaan beseffen we plots dat dit het dan was, voor nu. Wie in de AB was, kan wellicht bevestigen dat we Juicy zelden zo sterk zagen en dus drukken Sasha en Julie gezamenlijk op hun hoogtepunt de pauzeknop in.
