Charlotte Cardin @ La Madeleine: Van traantjes tot feestjes

Er zijn heel wat artiesten met de naam Charlotte in de muziekwereld terug te vinden en gisteren verzamelden de fans van Charlotte Cardin samen in een volle en warme La Madeleine voor een concert van de Canadese. Het is nog maar van vorig jaar geleden dat ze in de Botanique een sterke popshow gaf, maar ze bracht zeer recent een overtuigende nieuwe plaat uit en dat is – uiteraard – een reden tot feesten. Het feestje vond plaats in de vorm van een concert met sterke focus op de jongste songs van de zangeres/model, maar ook oudere nummers werden tot een goed einde gebracht.

Mega (ja, dat is haar echte naam) betrad samen met haar ene muzikant om acht uur het podium van de vol gelopen La Madeleine. Het duurde niet lang vooraleer we doorhadden dat de zangeres wel een zeer mooie en warme stem had, maar dat haar nummers elke vorm van diepgang en opbouw misten. Elke minuut van het concert klonk goed en fijn, maar elk nummer klonk van start tot einde gewoon hetzelfde. Geen groot onderscheid tussen strofes en refreinen en een opbouwende brug was dan al helemaal zoek. De meeste songs lieten zich kenmerken door fijne ritmes en zo nu en dan was er ruimte voor een liedje dat meer weghad van een ballade. Opnieuw mooi gezongen, maar te weinig opbouw en overtuigingskracht om ons van onze sokken te blazen. “Learning to Trust Myself” leek de Britse een mooi moment om er haar gitaar bij te nemen, al viel het in twijfel te trekken of die effectief te horen was. Al bij al trekken we zeker niet in twijfel dat Mega talent of een heel mooie stem heeft, maar een overtuigende set was het ook niet.

Na eventjes mee te zingen met Shania Twain op “Man! I Feel Like a Woman” lopen de twee muzikanten van Charlotte Cardin en nadien de zangeres zelf het podium op. “Looping” zorgt voor een onwennige start, alsof we binnenvielen halverwege het concert. Het voor ons ongemakkelijke gevoel weerhield het publiek er echter niet van om meteen al wat mee te zingen. Het meezingen schakelde een niveautje hoger bij de tweede song, eveneens de grootste hit van Charlotte Cardin. Het spreekt voor zich dat “Meaningless” een sfeermaker was en op die manier vergaten al gauw we de vreemde start. Van de choreografie die we in de Botanique te zien kregen, bleef er hier niets meer over, maar Cardin bewoog nog steeds vlot over het podium zonder constant van her naar der te zoeven. Een kort Frans praatje leidde ons tot “Puppy” waarvoor de zangeres er niet alleen haar gitaar bijnam, maar ook eventjes achter haar keyboard kroop. Beide instrumenten zouden doorheen de avond regelmatig bespeeld worden, iets dat niet verrassend was aangezien iedereen de grote vleugelpiano op het podium al lang had zien staan.

De Canadese stak er vaart achter en na het half op gitaar gebrachte “Someone I Could Love” was het tijd voor hit “Passive Aggressive”. Het zwoele en sexy element van de muziek werd hier versterkt door de bewegingen en gezichtsuitdrukking van Charlotte Cardin en zo ontpopte het nummer zich tot een klein hoogtepunt van het concert. “Daddy’s a Psycho”, wat dan weer een hoogtepunt was van 99 Nights, wist hier aanvankelijk niet echt te overtuigen. Het verdween zoals nog een aantal nieuwe songs tussen de rest, maar kon uiteindelijk toch op een stevigere outro rekenen. Charlotte Cardin liet de kracht in haar stem hier ook wat meer doorschijnen, iets wat voor de rest amper gebeurde. Van die grootse outro ging de zangeres vlot over naar het intiemere stuk van de show waarvoor ze zoals verwacht achter de vleugelpiano kroop.

“Phoenix” bracht ze samen met haar twee muzikanten, maar voor “Anyone Who Loves Me” en “Next to You” verdwenen deze eventjes. Traantjes konden in de plaats opduiken bij de twee prachtige ballades. Gsm’s gingen de lucht in om heen en weer te zwaaien met lampjes of om het mooiste filmpje van de avond te maken. “Next to You” is volgens de singer-songwriter het persoonlijkste nummer op haar jongste plaat en de ‘oooooeeeh’ ging dan ook door merg en been. Tijdens de uptempo popsongs was het gevoel in de muziek soms wat verder te zoeken, maar hier toonde Charlotte haar van haar persoonlijkste kant.

Even snel als de intieme liedjes aanbraken, verdwenen ze ook weer met de eerste tonen van “99 Nights”. Eens Cardin ook afscheid nam van haar gitaar, maakte ze nog wat coole bewegingen tijdens het uitbundige “Jim Carrey”, een nummer dat net als de gelijknamige acteur wel voor een glimlach op ons gezicht zorgde. Cardins bewegingen gingen doorheen de avond gepaard met gebogen knieën en vooral veel cool. Na het minder memorabele “Somebody First” werd met “Daddy” de sfeer al gauw de terug de hoogte in getrokken. Het bleek slechts een voorbode op het toffe en sexy “Sex to Me” waarbij gretig werd meegezongen en heupen heen en weer gingen. Bij “Confetti” werd het confettiloze feestje nog net iets groter en tijdens de bisronde was het vooral het nieuwe en deels Franstalige “Feel Good” die ons een goed gevoel bezorgde. “Main Girl” mocht dan wel het effectieve einde zijn, “Feel Good” was toch de kers op de taart.

In het publiek stond er een Griekse fan die haar bazen had wijsgemaakt dat ze voor haar werk naar Brussel en Amsterdam moest, zodat ze ‘on the side’ twee optredens van Charlotte Cardin kon meepikken. De Griekse had waar voor haar geld, want de Canadese maakte er een leuke avond van. Zelf deed ze niet al te veel om het publiek op te zwepen, maar het spontane enthousiasme van haar fans zorgde ervoor dat dit dan ook niet noodzakelijk was. Sommige nummers passeerden zonder al te veel poespas en verdwenen snel in de vergetelheid, maar andere ontpopten zich dan weer tot een emotionele bedoening of een leuk feestje. Cardin bevond zich een beetje overal op het muzikale spectrum en speelde verrassend veel piano en gitaar. De ‘main girl’ van de avond toonde dat ze alles in huis heeft om een leuke popshow op poten te zetten en dat ze misschien wel klaar is voor de grote doorbraak.

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!

Setlist:

Looping
Meaningless
Puppy
Someone I Could Love
Passive Aggressive
Way Back
Enfer
Daddy’s a Psycho
Phoenix
Anyone Who Loves Me
Next to You
99 Nights
Jim Carrey
Somebody First
Daddy
Sex to Me
Confetti

Feel Good
Main Girl