Nieuwe singles

Ekkstacy @ Trix (Bar): Ogen toe en door!

© CPU – Peter Verstraeten

Een wilde duik in de nog jonge discografie van Ekkstacy is niets minder dan verfrissend. De Canadees is sinds kort geen tiener meer en klinkt met z’n nieuwe releases daardoor meer volwassen. Muziek maken begon voor hem als een noodzakelijk iets om zijn frustraties te kunnen verdrukken. Aanvankelijk plukte hij daarvoor een paar beats van YouTube, maar die periode heeft hij nu achter zich gelaten. De fusie van new wave, hiphop, punk en indie maakt hem in ieder geval tot een zeer gegeerde artiest. In september greep hij nipt naast een ANCHOR-Award op het Reeperbahn Festival, maar ook zonder rijkgevulde prijzenkast ziet het er behoorlijk rooskleurig uit voor Khyree Zienty. Een tour door Europa bracht hem deze maand al naar een paar leuke festivals. In België stond hij gisteren in de Trix, waar hij een mooi gevulde Bar meesleepte in een eclectische- en emotionele therapiesessie.

© CPU – Peter Verstraeten

De openers van de avond kwamen uit Hasselt naar Antwerpen gereden met hun tourbus. Bløssom, die zich muzikaal lieten inspireren door het beste uit de jaren negentig, kwam niet met lege handen naar de Trix. Het drietal bracht in 2021 een album uit en is al een tijdje druk in de weer om een opvolger uit de grond te stampen. Ervaring als voorprogramma hebben ze reeds kunnen verzamelen bij Turnstile, maar ook op het kleine podium van de Bar werkte dien muziek behoorlijk goed. Soms botste de sound wel wat tegen de limieten van de geluidsinstallatie, al bewees dat vooral dat Bløssom klaar is voor de stap naar een groter podium. Met een intrigerend laatste nummer bloeide de bloesem regelrecht open tot een volwaardige bloem.

© CPU – Peter Verstraeten

Het werd knusser in de Bar en terwijl buiten een flinke regenbui de natuur een welgekomen douche bezorgde, besteeg de driekoppige band van Ekkstacy stipt het podium. Sfeer scheppen konden ze alvast goed met een strakke warmdraai-ronde. Ekkstacy zelf verscheen niet veel later ten tonele om met een flink schuitje energie genaamd “I Wish You Were Pretty on the Inside” de eerste accenten van de avond te zetten. Voor een shirt was het flink te warm in de Trix en de zweetparels dropen van zijn lichaam alvorens we ook maar aan het tweede nummer zaten. Dat was overigens een gloednieuwe track die  nog nergens te vinden is, maar waar hij meteen zeer sterk mee wist uit te pakken. Het bleef niet bij dat ene nieuwe nummer, er passeerden er gisteren nog wel een paar anderen de revue.

Ekkstacy smeet zich tijdens het optreden, al vertoefde hij schijnbaar wel in een ander universum. Een halve fles gin werd er tijdens het optreden binnengekapt en tijdens het zingen bleven de ogen steeds gesloten. Ook tijdens de weinige bindteksten bleef de Canadees nogal kort en bondig. Connectie opbouwen met de mensen in de zaal zat er dus niet in. Gelukkig maakte hij dat met z’n overgave wel ruimschoots goed. Tijdens “I Gave You Everything” kregen we zelfs een beetje The Cure-vibes en er was zelfs iemand gek genoeg om een poging tot crowdsurfen te wagen. De gitarist deed overigens ook een aantal flinke beurten. “It Only Gets Worse, I Promise” ramde er hevig op los, terwijl hij op “I Want to Die in Your Arms” en “I Want to Be by Your Side” iets melodieuzer en verfijnder te werk ging.

© CPU – Peter Verstraeten

De nummers van Ekkstacy zijn voor een groot stuk geschreven uit eigen perspectief. Dat maakte de nummers zeer persoonlijk en toch hadden ze ook iets universeel. Zijn bekendste nummer “I Walk This Earth All by Myself” betekende duidelijk ook heel wat voor z’n Belgische fans. Dat was te zien aan de overgave waarmee ze het nummer meezongen. Waar viraal gaan op TikTok allemaal niet goed voor is. Het einde van het nummer kreeg live alvast meer pit en power, waardoor het verrassingseffect niet uitbleef. Ekkstacy stelde graag ook zijn eigen favoriet voor: “I Want to Sleep for 1000 Years”. Aan de songtitel was in ieder geval weinig gelogen, want de Canadees zag er bij momenten een beetje moe en uitgeput uit. Het drukke tourschema liet z’n sporen na, maar ook zonder Red Bull kon hij zich oppeppen om naar het volgende energielevel te geraken.

Op zich is Ekkstacy best wel een innemende frontman. De manier hoe hij zich in de muziek kon verliezen deed ons gisteren soms zelfs wat denken aan ene Kurt Cobain. Zeker bij de nummers waar hij explosiever en gretiger te werk ging achter de microfoon (“I Just Want to Hide My Face”) had hij ons mee. Bij een nieuw nummer kort voor het slot had hij ons echter wel even kwijt. Inhoudelijk gezien bleef het nummer oppervlakkig en ook muzikaal kon het voorlopig nog niet tippen aan wat er eerder door de boksen schalde. Aan “Christian Death” om de schade weer goed te komen en of het dat deed.

© CPU – Peter Verstraeten

Het verlaten van het podium verliep nogal abrupt waardoor het publiek nogal verwart naar elkaar zat te staren of er wel een encore zat aan te komen. Na wat trek- en sleurwerk kon er dan toch nog wat applaus af om Ekkstacy terug op het podium te zien komen. Artiesten in een dergelijke fase raden we dan ook af aan om bij dergelijke optredens een geforceerde encore op te zetten. De bis opende akoestisch met “Loner” wat op zich nog best te pruimen viel. “Fuck Everything” kon het vuur in de zaal wel weer aanwakkeren en bleek een perfecte hymne om de frustraties er even uit te gooien. De benzine was nog niet op en zo goot hij samen met de drie bandleden nog een flinke scheut olie in het vuur in de vorm van “Im So Happy”. Een rammer om de avond na een kleine vijftig minuten in een definitieve plooi te leggen.

Ekkstacy was eigenzinnig, intens en toch ook een tikkeltje afstandelijk tijdens zijn passage in de Trix. Dat laatste was misschien wel wat jammer, maar het maakte het wel voor hem gemakkelijker om zich in de emoties van zijn nummers in te leven. De band begeleidde de expressie met een strakke speelstijl waar weinig op aan te merken viel. Het klonk vooral vele malen explosiever en gedrevener dat op plaat, waar het dromerige aspect in het merendeel van de gevallen de bovenhand neemt. Laten we hopen dat Ekkstacy gespaard blijft van verslavingen allerhande en zich kan blijven focussen op het neerzetten van goede nummers. De Trix Bar bleek na afloop een ideale tussenstap te zijn geweest om de aanval op meer in te zetten.

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!

Instagram / Facebook

2035 posts

About author
Schrijft wel eens iets...
Articles
Related posts
InstagramLiveRecensies

Teddy Swims @ Trix: Zoals een vis in het water

Sommige verhalen lezen als een modern sprookje, net zoals het verhaal van de Amerikaanse zanger Teddy Swims. Jarenlang zong hij in metalbands…
LiveRecensies

Steve Gunn @ Trix (Bar): Kronkelende nevelslierten

Fans van het betere snarenwerk zijn al even vertrouwd met de muziek van Steve Gunn. De singer-songwriter groeide op in Pennsylvania en…
InstagramLiveRecensies

Andromedik Invites @ Trix: Integraal, strak zelfportret

In ons interview op Tomorrowland Winter vorig jaar, vertelde Andromedik al dat hij met zijn team in de richting van eigen visuals…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.