© CPU – Nathan Dobbelaere (archief)
In ons interview op Tomorrowland Winter vorig jaar, vertelde Andromedik al dat hij met zijn team in de richting van eigen visuals aan het kijken was. Het was dus een kwestie van “Time” vooraleer we die AV-show te zien zouden krijgen. Voor de eerste editie van Andromedik Invites koos hij voor de Trix in zijn thuisstad Antwerpen: geen onbekend terrein voor hem, aangezien hij er al enkele keren deel uitmaakte van de line-up van Liquicity. Eergisteren, tijdens de eerste avond, en gisteren draaide het echter om Axel Demarbaix zelf. Met een splinternieuwe ep onder de arm was de Belgische drum-‘n-bassproducer gewapend met enkele nieuwe kleppers om de vloer en het dak van de grote zaal te doen trillen, al nodigde hij ook een hoop vrienden uit. Helemaal uit Australië kwam zo onder andere Sota langs voor een set, terwijl ook landgenoten Maze en Basstripper voor de adrenalineshot moesten zorgen.
Al was dat gerief voor de latere uurtjes. Midas Touch en Lens trapten de avond af met de missie om de Trix terug op gang te trekken na de eerste nacht Andromedik Invites. Die laatste is afkomstig uit Brighton en bracht al muziek uit bij Hospital Records, het label van de grootten binnen de scene, en kende al een aanstelling als supportact van Chase & Status. Achter haar naam op het LED-scherm staat een klein sterretje en dat is ook wat Lens on stage uitstraalt. Het opkomend talent moet het qua lichtshow doen met één spotlight op haar gericht, maar vervult die plek bescheiden maar met verve. De geluidsgolven die ze de zaal instuurt bestaan veelal uit simpele ritmes met een dikke laag onderliggende baslijnen, maar met momenten schuwt ze zeker ook geen filthy drops. Als onbekende drum-‘n-bass-dj in België van het genre Andromedik is het verleidelijk om beroep te doen op de bekende, melodische dnb-klassiekers en hits, maar daaraan kan Lens weerstaan. Ze draait ook heel wat minder bekend materiaal, met het gevolg dat het publiek iets afwachtender is, maar we geven ze er wel kuddo’s voor.
Om middernacht neemt Basstripper de decks over en meteen wordt de muziek iets gortiger. We zagen de Belg al eerder op Rampage in een b2b met Sota, die straks nog langskomt. Toch hebben aan het begin van zijn set nog steeds de pure dnb-ritmes en basslines de bovenhand op de melodieën die straks zullen primeren bij Andromedik. Wel steekt de lichtshow een tandje bij en slaan de stroboscopen al gretig op hol. Met harde remixen en edits van onder meer “Tap Ho” van TC, “Overdrive” van Metrik en een grave doubledrop met “I Want You” van Kanine slaat stilaan de vlam in de pan. Richting het einde durft de Belgische dj al eens af te stappen van de reguliere dnb-ritmes en er een onregelmatige beat tussen te verstoppen, wat zorgt voor enkele fijne intermezzo’s. Uiteraard kan “In The City”, dat een onmisbare track is in de 2023-dnb-samenvatting, niet ontbreken en kiest de man voor een VIP. Basstripper zoekt de grenzen van jump up op, terwijl onze fysieke grenzen om te om te dansen steeds kleiner worden in de gezapig vollopende zaal.
Dat heeft natuurlijk alles te maken met wie er na hem geprogrammeerd staat. Andromedik is de volgende op the bill en hoewel hij gisteren nog een nieuwe ep dropte, heeft hij absoluut nog meer ID’s in de aanbieding. De intro van zijn anderhalf uur durende set is namelijk een plaat die we nog niet eerder gehoord hebben. Hij grijpt het publiek meteen bij de kraag met zijn “The Feeling”-remix, een melodische edit van “Lied To You” en Hedex’ “Liquor & Cigarettes”. De lasers helpen hem daarbij en schieten ter hulp tijdens “In The Dark”, en ook de visuals van Rise worden geïntroduceerd op de LED-schermen.
Na een half uurtje melodieën en euforie acht de dj de tijd rijp om even full gas te gaan. Daarvoor zet hij een nummer in dat hij al lang draait in zijn sets, maar dat nog in de wachtrij staat voor release. De vocals doen wat aan een Marlon Hoffstadt-schijf denken, maar wanneer de eerste drop arriveert, blijkt het een regelrechte 4×4-jonker die de Trix doet daveren. Al voor de derde keer schalt “Cadence – VIP” van Metrik door de speakers. Daarnaast blijkt ook “Mesmer” van Sota ook een knallertje bij het publiek, maar in lijn van de verwachtingen zijn het de eigen Andro-nummer die voor het grootste jolijt in het publiek zorgen.
Onder begeleiding van heelal- en ruimtevisuals laat Andromedik zijn ondertussen uitgebreide waslijst aan tracks horen. Nieuwelingen “Comedown” en “Adrenaline” passeren de revue, maar zijn schijnbaar nog niet bij iedereen deftig ingestudeerd. Echt voluit meeschreeuwen is het op “First To Go”, dat een staartje krijgt met een ferme hardstyledrop, en natuurlijk “Forever” met zijn score van 100% op meezingbaarheid. De handjes gaan vlot in de lucht en het zicht van achteraan de zaal is opbeurend om te zien. Elke fan wordt bediend: van oudgedienden als “Close To Me” tot recenter materiaal als “Ride or Die” en de “Call Your Name”-remix, allemaal veroorzaken ze op hun beurt heel wat enthousiaste respons vanuit de zaal. Die is logischerwijs wat minder uitbundig bij het nieuwe werk, maar ook, dat heeft de nodige interesse opgewekt bij ons. We hoorden namelijk een stuk of vijf onuitgebrachte nummers die een tikkeltje donkerder klinken dan wat we van de Edegemnaar gewoon zijn, maar die evengoed lekker binnenstromen in onze oren.
Daarbij komt ook nog het essentiële feit dat het geluid perfect is afgesteld. Alles klinkt erg helder en de bassen dringen goed tot ons door, maar zijn niet overdreven hard opgedreven. In zalen waarbij de hoofdfocus niet op elektronische muziek ligt durft dit wel eens tegen te vallen, maar vanavond hebben we dus niets te klagen. Zo denken we ook na afloop van Andromediks anderhalf uurtje over zijn set, die hij mooi afrondt met de lyrics ‘I only wanna stay for the night’. Het is een dankbare afsluiter van een perfect gemixte set en een mooie nieuwe audiovisuele show, die wat ons betreft aan de hand van grotere ledschermen nog iets meer van ons gezichtsveld had mogen innemen.
Om half drie is Sota Season o’clock en dus tijd voor wat UK jump up. Waar Andromedik het nog ‘deftig’ en toegankelijk hield op de meeste momenten, daagt de Brit op voor de echte ravers onder de bezoekers. De set zit volgepropt met dubbele drops en telt bijna evenveel nummers als minuten. Zestig zijn dat er, en hoewel de Trix al na de headliner deels is leeggelopen, weet Sota daarin de temperatuur zowel letterlijk als figuurlijk nog wat te doen stijgen. Het energielevel heeft bij de meesten echter wel een maximum bereikt, maar dat is geen reden om het tempo omlaag te halen. Aan een blitzsnelheid flitsen de tracks als zijn “Can You Feel My Heart”-bootleg, “Run Pt. 1” en “Pray For Me” voorbij en Sota geniet ervan op een aanstekelijke manier. In België is de Brit nog een tamelijke onbekende, maar met dit soort intense, high energy dj-sets vol double drops en diepe baslijnen zal hij ook hier wel de erkenning krijgen die hij verdient.
Voor de late vogels schaft de pot nog twee sets: een back to back van Tantron en Maze en een slotset van CaitC. Bij die eerste vallen vooral de erg authentieke pixelstijl van Maze op, die zich laat definiëren in steeds een harde impact maar toch constante melodieën. Daarnaast valt ons ook op dat Tantron over een extreem goed geheim recept voor bootlegs beschikt: bij hem gingen “Baddadan” van Bou en Chase & Status en “Pump It” van Black Eyed Peas onder het mes, en die operatie blijkt tweemaal zeer geslaagd. Een hyperactieve set later is het aan CaitC, zelf grote fan van Andromedik, om het einde van twee nachten Andromedik Invites te voorzien. Met een kleurrijke mix van de terug wat breder bekendere dnb-anthems eindigt ze in stijl en met een welgekomen melodische noot na al het onstuimige werk van Sota, Maze en Tantron.
Ook (nog) eens proeven van de drum-‘n-bass van Andromedik? Dat kan op Rampage Open Air, waar ook Midas Touch, Basstripper, Sota, Tantron, Maze en CaitC optreden, en ook op Sunrise Festival, Tomorrowland en Liquicity Festival.
