© Quilla van Lieshou
Nederland liep naar ons gevoel een beetje achter op de postpunkhype, maar bezit met Tramhaus een meer dan respectabele band. Het vijftal draagt Rotterdam op de rug waardoor de gelijknamige debuut-ep authentiek overkwam. Op nog geen jaar tijd is er best veel veranderd. In eigen land mocht Tramhaus optreden op Eurosonic Noorderslag en werd er kleinschalig getourd in België en Duitsland. Verder denken de postpunkers goed na over hun muzikaal vervolgstuk en imago. De laatste maanden werden we steeds verwend met een dubbele dosis aan prima singles: “The Goat” & “Beep Beep” + “Switch” & “Long Ago“. Die formule leek aan te slaan en dus doen ze dat gewoon vlotjes over.
“Minus Twenty” moet het niet hebben van chaotische noise. De ‘kille alledaagse realiteit’ waar de band prat op gaat, blijft daarentegen allesoverheersend. Een droge new-waveachtige beat en baslijn geven de voorzet aan achtergrondgezang dat neigt naar koffiezwarte blues. Zodoende lijkt Tramhaus dezelfde weg op te gaan als Mark Lanegan. Mits ze zijn genre of creativiteit respecteren, is dat een uitstekende keuze. Zanger Lukas Jansen houdt het ook kalm en vertelt eerder een Bijbels verhaal dan dat hij zingt. De vervormde gitaar maakt de cirkel rond. B-kantje “Erik’s Song” is dan weer meer uptempo. De single voelt niet per se overbodig aan, maar omdat de gitaarpartijen vrij eentonig zijn, is de originaliteit met “Minus Twenty” een beetje spoorloos. Aan de andere kant maakt eentonigheid deel uit van het schamele leven van duizenden mensen, dus is het geen wonder dat dat zich uit in een track als “Erik’s Song”.
Tramhaus speelt deze zomer een heleboel club- en festivalshows. Welke al dan niet reeds uitverkocht zijn, vind je op de tourpagina.
Facebook / Instagram / Twitter
Beluister de singles van de week op onze Spotify.
