LiveRecensies

John Coffey @ Cul de Sac: Moshen op twintig vierkante meter

Zes jaar, vijf maanden en negen dagen. Zo lang hebben fans van John Coffey moeten wachten. Na anderhalf decennium getourd te hebben kondigde de groep in 2016 aan dat ze tijdelijk gingen stoppen. Er kwam nog een laatste tour in september van dat jaar om vervolgens voor een aantal jaar de boeken te sluiten. Muzikanten kunnen echter niet stil zitten waardoor er al gauw enkele zustersbands ontstonden. De meest bekende daarvan is Tusky. De melodieuze punkband van gitarist Alfred van Luttikhuizen werd al snel opgepikt in de wereld van harde gitaren en wist zijn plek te vinden in het Popronde-circuit. Wanneer later John Coffey-gitarist Chris van Teijlingen zich toevoegde braken ze pas echt door en brachten ze in 2018 debuutalbum Rated Gnar uit.

Ook frontman David Achter de Molen begon een groep, Beachdog. De zanger had ondertussen al een aardige status als podcasthost gekregen en was ook op het Nederlandse radiostation 3FM te horen, maar toch haalde de kracht van de muziek hem over om weer iets nieuws te beginnen. De hardcoreformatie zag in 2021 het levenslicht en bracht in het voorjaar van 2022 hun gelijknamige debuutplaat Beachdog uit. Tegen het einde van het afgelopen jaar werd het stil rond de band, de site werd uit de lucht gehaald en de touragenda bleef leeg. Wat de reden hiervoor was, bleef maanden onduidelijk.

Vorige week vrijdag werd de reden dan eindelijk bekend. De mannen van John Coffey hadden de weg naar elkaar terug gevonden en besloten dat het tijd werd om de band weer onder het stof uit te halen. Als een donderslag bij heldere hemel bracht de groep het nummer “STEAM WALTZ” uit. Ook werd een nieuw album aangekondigd en door heel Nederland werden vrij toegankelijke shows gepland. Zo ook in de Cul de Sac. Het kleine muziekcafé in Tilburg was op een regenachtige vrijdagavond het strijdtoneel van een opnieuw uitgevonden John Coffey. Dat belooft in ieder geval al veel goeds.

Nadat we anderhalf uur lang vermaakt werden door de uitstekende muziekkeuze van de plaatselijke diskjockey was het om half negen de beurt aan EDLP om de zaal nog wat verder op te warmen. Het drietal koos er echter voor om een akoestische set af te werken, iets dat in fel contrast stond met wat de rest van de avond ons te wachten stond. Zangeres Aemilia Geronasopoulos en consorten trapten af met “Dive In”, dat tijdens de normale uitgave honderd procent garant zou staan voor de nodige chaos in het publiek. Mede door de slechte afstelling van de geluidsboxen zorgde het niet voor de reactie waar het drietal waarschijnlijk op hoopte en konden ze het publiek niet bepaald inpalmen.

Er kwam pas leven in de brouwerij wanneer de Eindhovense groep halverwege de set enkele covers bracht. Toen Geronasopoulos haar melodica boven haalde was het hek pas echt van de dam en zorgde het ervoor dat ze de handen op elkaar kreeg. Ondanks dat de keuze voor een tamme set niet bij iedereen in het publiek goed viel, lukte het de band wel om steeds meer mensen voor zich te winnen. Wanneer ze met het toepasselijke “Goodbye” afscheid namen, barstte er dan toch een luid applaus los, waarna het drietal vol dankbaarheid het podium verliet. 

Om half tien was het dan zover. Na jarenlang wachten mochten de mannen van John Coffey weer eindelijk gezamenlijk het podium betreden. Onder luid gejoel kwamen ze een voor een op en wanneer de eerste noten gespeeld werden, veranderde de zaal in een waar slachtveld. Wie de locatie kent, weet dat je op drukke momenten je kont niet kan keren, maar toch kregen ze het voor elkaar om meteen een moshpit te laten starten.

Dat de mannen er na zoveel jaren zin in hadden, werd al snel duidelijk. De groep begon hun set vol overgave en ging er meteen met twee benen in. Klappers als “Broke Neck” en “Relief” werden luidkeels meegeschreeuwd en lieten merken dat de fanbase hun geliefde band zeker niet vergeten was. Frontman David gebruikte de zaal al snel als zijn speeltuin en zorgde ervoor dat hij iedere hoek gezien had. Al klimmend en springend verkende hij zorgvuldig iedere vierkante centimeter die de kuil van de Cul de Sac te bieden had terwijl het publiek als een wilde kudde om hem heen paradeerde.

Iedereen kon op voorhand voorspellen dat de Cul de Sac eigenlijk veel te klein was voor een band als John Coffey, maar toch wilde het gezelschap niks liever dan te herstarten in de zalen die hen groot hadden gemaakt. Wanneer “STEAM WALTZ” werd ingezet, merkte je al snel dat die voorspelling meer dan waar was. De zaal bewoog van links naar rechts en het leek alsof het publiek al hun energie sinds het laatste optreden had opgespaard. De band beloofde ons veel nieuwe muziek en kwam die belofte ook na. De nog onuitgebrachte tracks “Bomb Culture” en “The revenue was sick!” werden met open armen ontvangen en het vijftal kon rekenen op enthousiasme vanuit het publiek.

Het zweet gutste van de voorhoofden, maar toch hebben de mannen alle plezier van de wereld. John Coffey deed er alles aan om de zaal met de grond gelijk te maken en gooide de ene klassieker na de andere erin. Nummers als “Romans” en het snoeiharde “Nails on the Blackboard” kwamen in de kleine zaal helemaal tot hen recht en zorgde voor een moshpit over de gehele vloer. Op een kleine twintig vierkante meter beukte het publiek met vol plezier op elkaar in. Het was er druk, eigenlijk veel te druk, maar dat deed niks af van de gebroederlijke sfeer die in de zaal hing.

Toen de groep in de vorm van “Heart of a Traitor” hun laatste noten speelde, gingen alle remmen van de toeschouwers nog een keer volledig los waarna het tevredengestelde publiek de band onder luid applaus uitzwaaide. Onder de lichten van de gigantische discobal die in het midden van de zaal hing zorgde de band voor een indrukwekkende avond vol gitaargeweld. John Coffey bewees dat het zichzelf weer compleet gevonden had en liet Nederland en omstreken weten dat het op volle kracht terug is.

Voor wie de show in de Cul de Sac gemist heeft kan op zaterdag 11 maart terecht in Ozzy in Apeldoorn. Ook hier werkt het principe van ‘first come first served’, dus het is aan te raden om op tijd aan te schuiven. Verder speelt de groep op 17 maart in Bar3 in Rotterdam en staan ze op 18 maart in een uitverkochte kelder van de Vera in Groningen.

Facebook / Instagram / Website

Setlist:

SING and hope it’s out of tune
Broke Neck
Featherless Redheads
STEAM WALTZ
Bomb Culture
Dirt & Stones
Nails on the Blackboard
The revenue was sick!
This Place is Placeless
Relief
Oh, Oh, Calamity
Romans
Heart of a Traitor

Related posts
FestivalnieuwsMuzieknieuwtjes

Graspop maakt affiche compleet met onder andere John Coffey, Fleddy Melculy en Deez Nuts

Nu het festivalseizoen bijna voor de deur staat, maken steeds meer organisatoren hun line-up compleet. Ook Graspop lost vandaag zijn laatste namen…
FestivalnieuwsMuzieknieuwtjes

Pinkpop maakt affiche van 2024 af met o.a. YUNGBLUD, MEUTE, Sea Girls en 18 anderen

Nadat gisterenavond Rock Werchter de laatste namen aan de affiche toevoegde voor komende zomer, volgt vandaag ook Pinkpop. Eerder kondigde het Limburgse…
2023FeaturesInstagramUitgelicht

Het elftal van 2023 volgens verschillende Nederlandse artiesten

We hebben jullie de afgelopen weken overrompeld met onze lijstjes. Hoog tijd dus om eens wat andere mensen aan het woord te…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.