Soms durven we al eens te vergeten dat Ierland buiten U2 nog heel wat ander muzikaal talent kent. Zo staken bijvoorbeeld al onder andere Fontaines D.C. en Inhaler het kanaal over en zo is er ook The Academic, dat rond 2015 aan de indie-horizon verscheen. Nadat ze van zich lieten horen met kleine hitjes zoals “Mixtape 2003” en “Different”, bevestigde debuutplaat Tales From the Backseat hun talent, met de geweldige meezinger “Bear Claws”. Hun vast recept: meezingbare refreinen gecombineerd met vrolijke gitaren en ietwat knullige persfoto’s. Vijf jaar na hun eerste worp verscheen er vorige maand Sitting Pretty, hun tweede wapenfeit. Die konden wij helaas niet helemaal smaken, maar toch kon het bordje ‘uitverkocht’ bovengehaald worden in de Rotonde in de Botanique.
The Academic nam geen voorprogramma mee op tour, dus stond het de Botanique vrij om de beloftevolle OK PANDA te programmeren. De elektropopband uit Brussel opende hun set met donkere en zware synths, maar trok daarna vooral het poppy en vrolijke register open. Hun vrolijke indiepop kreeg ook al snel het publiek mee door strak samenspel, sympathieke bindteksten en gewoon heel goede nummers. Zo maakte OK PANDA goed gebruik van hun halfuurtje om het publiek warm te maken voor zichzelf én The Academic.
Na een wel heel dramatische intro, staken de jongens uit Ierland van wal met het springere “Pushing Up Daisies” uit hun nieuw verschenen tweede plaat. Een nummer waar wij op plaat onze twijfels bij hadden, maar live wel het ideale startschot bleek. Daarna volgden de nummers zich elkaar in een snel tempo op, waarbij oud hitje “Mixtape 2003” op luid enthousiasme onthaald werd. Ook “Why Can’t We Be Friends”, ontpopte zich tot meezingmoment én hoogtepunt. Stiekem waren we ook blij dat The Academic net te klein is voor de Orangerie en dus in de Rotonde speelde. Niet alleen kwam hun lichtshow hier helemaal tot recht, ook de intimiteit tussen het publiek en band was speciaal. Er werd uitbundig gedanst en meegezongen en wanneer zanger Craig Fitzgerald peilde naar het enthousiasme van het publiek, werd dat telkens met extatische kreten beantwoord. Fitzgerald vroeg zelfs op het einde van het concert al lachend aan een meisje uit het publiek om hem een bericht te sturen.
Het werd helaas ook al snel duidelijk dat The Academic hier natuurlijk ook gekomen was om hun nieuwe album te promoten, wat hun set toch wat parten speelde. Bij de singles “Don’t Take It Personally” en “What’s Wrong With Me” sprong iedereen nog wel recht en werd er meegezongen, maar bij niemendalletjes zoals “Buying Smokes” en “Let Go Of My Heart” werd het kwaliteitsverschil tussen de twee albums pijnlijk duidelijk.
Dit was heel jammer, want voor de rest speelde The Academic eigenlijk een feilloos concert. Zo heerste er doorheen de set een energieke sfeer, was de band uitermate sterk op elkaar ingespeeld en was zanger Craig Fitzgerald in uitstekende doen. Niet alleen zong hij goed, hij sloeg ook regelmatig een praatje met het enthousiaste publiek en beeldde zijn lyrics op een grappige en soms verrassend accurate manier uit, alsof hij bezig was met een spelletje Pictionary.
Zo bracht The Academic dus een energieke en gezellige rockshow, waarbij je de meezingmomenten haast niet meer op één hand kon tellen. De enige domper op het indiefeestje waren dus de matige nieuwe nummers, maar die werden op het einde nog ruimschoots goedgemaakt door een uitstekende bisronde. We zien The Academic dus graag nog eens terug op een festival deze zomer, maar dan liefst met meer hits en minder middelmatige nummers.
Facebook / Instagram / Website
Setlist:
Pushing Up Daisies
Anything Could Happen
Mixtape 2003
Let Go Of My Heart
Why Can’t We Be Friends
This Is Your Life
I Feel It Too
Buying Smokes
Don’t Take It Personally
What’s Wrong With Me
Acting My Age
Homesick
Northern Boy
My Very Best
Step My Way
Different
Right Where You Left Me
Girlfriends
Bear Claws
