InstagramLiveRecensies

Rina Sawayama @ Ancienne Belgique (AB): Popshow volgens het boekje

© CPU – Peter Verstraeten

Afgelopen weekend greep ze nog net naast de Brit-award van ‘Best New Act’, maar eigenlijk heeft Rina Sawayama die prijs helemaal niet nodig om een plekje in de hartjes van heel wat popliefhebbers te verzilveren. De Japans-Britse is dus nog niet zo gek lang aan haar solocarrière aan het timmeren, maar feit is wel dat ze met alles wat ze doet de nagel op de kop slaat. Debuutplaat SAWAYAMA kleurde de hoogste regionen in de eindejaarslijstjes van 2020 en opvolger Hold The Girl lijkt tot op heden de poorten richting grote publiek open te slaan. Dat er tussendoor nog werd gescoord met onder andere Charli XCX, Elton John en Metallica, zorgde ervoor gezorgd dat Rina Sawayama haar status als ‘onder-de-radarpopster’ steeds meer is gaan inruilen voor een plekje op de allergrootse podia. Het Europese luik van de tour der bevestiging ging daarom gisterenavond alvast van start in een bijna uitverkochte Ancienne Belgique.

Dat het de eerste show van dit luik van de tour was, werd al snel duidelijk toen voorprogramma Empress Of het podium besteeg. Haar dj kampte namelijk met technische problemen, waardoor de set zijn start tot twee keer toe mistte. Gelukkig betekende dat niet dat er een man overboord was, want de Amerikaanse toverde de al goedgevulde Ancienne Belgique wel al om in een donkere club met nummers uit haar album I’m Your Empress Of. Toch voelde je vooral in het begin dat de zangeres zich nog niet helemaal comfortabel voelde op het podium, al had dat ongeorkestreerde ook wel z’n charmes. Geleidelijk aan werden de beats dan wel wat harder, waardoor ook Empress Of alsmaar vrijer en zelfs zwoeler over het podium begon te bewegen. Aan de hand van een strakke lichtshow werd “Wild Girl” bijvoorbeeld een hoogtepuntje, al moet ook wel gezegd worden dat de set achteraf gezien niet echt vlekkeloos verliep. Zo was de zang niet altijd even zuiver, waren er natuurlijk die technische problemen en maakte ze nog maar eens duidelijk waarom Amerikanen geen Frans kunnen praten: het zorgt voor rillingen. Al bij al deed Empress Of wel gewoon waar ze voor kwam: de zaal opwarmen voor Rina Sawayama. En dat was gewoon leuk.

© CPU – Peter Verstraeten

Nadat de kiss cam het publiek een halfuurtje entertainde – het was natuurlijk Valentijn – sloeg de klok plots letterlijk Rina. Met een intro die menig mond deed openvallen, zoog de Japans-Britse meteen alle aandacht naar haar toe. Bovenaan haar bescheiden showtrapje zette ze, geflankeerd door twee danseressen, “Minor Feelings” in. En daar viel ons objectief oor al meteen een minpuntje op dat de rode draad bleek doorheen de avond: hier viel wel héél veel backingtrack te bespeuren, zelfs bij de twee muzikanten. Goed, op zich niet meteen een gigantisch probleem, want wat Rina Sawayama in totaliteit neerzette mocht er uiteindelijk zeker zijn. Zo bleek “Hold The Girl” het definitieve startschot van een popshow volgens het boekje, met hier en daar enkele ruigere randjes, maar ook met álle clichés. Zo werd de zaal meteen al aangemaand om mee te klappen op de beat en werd de choreografie, ook door de zangeres, tot in de puntjes uitgevoerd. Het ene werkte het andere natuurlijk in de hand, want de sfeer in de Ancienne Belgique zat bijzonder goed.

Het leek er bijgevolg dus eventjes op dat we aan een rotvaart door de set zouden vliegen, ware het niet dat Rina iets te graag iets te veel uitleg gaf tussen de nummers. Zo was het haar bedoeling om iedereen vol (zelf)liefde en positieve energie terug naar huis te sturen; een mooi idee, maar het duurde helaas allemaal zo lang, dat het tempo al snel uit de set was verdwenen. Gelukkig bracht “Catch Me In The Air” de vlam terug in de pan, want waar langs de ene kant haar muzikanten wat ruiger uit de hoek mochten komen, pakte de zangeres zelf uit met enkele straffe uithalen. We kregen dus een reeks poprocknummers die, zelfs als je ze nog nooit eerder gehoord zou hebben, je toch wel kon appreciëren. “Hurricanes” werd bijvoorbeeld zo tof gebracht dat stilstaan geen optie was, terwijl de danseressen en liveband het daaropvolgende “Your Age” naar een hoger niveautje tilden. 

© CPU – Peter Verstraeten

Het bleek uiteindelijk slechts een opbouw naar een eerste echte hoogtepuntje in de set: “Imagining”. De volledige Ancienne Belgique ging voor het eerst echt hélemaal uit de bol, waardoor het gevoel van verbondenheid dat de Japans-Britse probeerde uit te stralen ook echt voelbaar was. Dat diezelfde zaal even later dan weer stond te headbangen op “STFU!” en dan weer begon te springen op hitje “Frankenstein”, toonde ook de veelzijdigheid van Rina Sawayama aan. Rode draad bleek helaas wel weer het meelopende bandje op de achtergrond, want het zag er bij momenten wel een tikkeltje belachelijk uit hoe de drumster totaal andere slagen zette dan dat we door de speakers hoorden.

Hoe dan ook kende de set hierna een klein dipje; iets dat de zangeres probeerde op te vangen met een kledingwissel, maar ook met een rustpunt. Dat werd wederom voorafgegaan door een uitgebreide bindtekst over inclusie en het belang van therapie – wederom belangrijke boodschappen, maar je voelt ons al afkomen: een beetje cliché gebracht – waarna Rina samen met haar gitariste een akoestische versie bracht van “Send My Love To John”. En wat hoort er bij een ingetogen liedje? Juist ja, smartphonelampjes. Dat het allemaal dus weer wat afgelikt aanvoelde, hadden we intussen al wel geaccepteerd. Het nam gelukkig ook niet weg dat de zangeres op zich wel een degelijke vocale prestatie neerzette. Dat was overigens ook het geval bij het daaropvolgende “Forgiveness”, waarin Rina Sawayama een ietwat soulvollere richting uitging en zo haar stem in de kijker probeerde te zetten.

© CPU – Peter Verstraeten

Het bleek uiteindelijk slechts een opwarmertje voor wat komen zou, want als slotakkoord had de zangeres nog drie energiebommetjes klaar. “Comme des garçons (Like The Boys)” zorgde al van bij de herkenbare intro voor een opluchting van euforie, waardoor een sitdown – ja, cliché – onvermijdbaar was. Dat die sitdown tot de allerlaatste rij reikte, had Rina ook gewoon helemaal aan zichzelf te danken: ze zette in de Ancienne Belgique gewoonweg een hele fijne popshow neer. Dat feestje werd verdergezet met afsluiter “XS”, maar toch was het bisnummer “This Hell” dat met alle eer ging strijken. Ook hier werden de clichés bovengehaald, want we kregen een heuse sing of tussen de twee zaalhelften, maar dat nam gelukkig ook niet weg dat het nummer een plezante afsluiter van een fijne set vol liefde, plezier en meebrullen was.

Rina Sawayama toonde in de Ancienne Belgique dus aan dat ze zich tegenwoordig heeft ontpopt tot een popster van niveau, maar dat er ook nog wel wat werk is om ook het ietwat meer kritische oor te kunnen overtuigen. Ondanks dat de zangeres haar thuisbasis heeft in het Verenigd Koninkrijk, voelde alles namelijk gigantisch Amerikaans en bombastisch aan, hetzij met een tikkeltje minder budget. Ook het feit dat zowat elk popcliché werd bovengehaald en het ietwat overvloedige gebruik van backingtrack – overigens totaal onnodig, want als er werd uitgehaald, was dat meer dan degelijk – lieten het geheel soms wat te afgelikt overkomen. Maar uiteindelijk deerde dat helemaal niemand in de Ancienne Belgique, want de volledige zaal amuseerde zich zienderogen te pletter. Een popshow volgens het boekje dus, en dan nog eentje waarbij plezier en liefde centraal stond. Wat wil een mens nog meer op Valentijn?

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!

Setlist:

Minor Feelings
Hold The Girl
Catch Me In The Air
Hurricanes
Your Age
Imagining
STFU!
Frankenstein
Holy (Til You Let Me Go)
Bad Friend
Send My Love To John
Forgiveness
Cherry
Comme des garçons (Like The Boys)
XS

This Hell

2091 posts

About author
't is oke.
Articles
Related posts
AlbumsRecensies

Empress Of - For Your Consideration (★★★): Zwoele herhaling

Empress Of, de artiestennaam van zangeres Lorely Rodriguez, brengt ons met For Your Consideration ondertussen al haar vierde studioalbum. Hoewel ze al…
InstagramLiveRecensies

Mass Hysteria @ Ancienne Belgique (AB): Chaos in de orde

Sinds Graspop Metal Meeting en Hellfest jaarlijks hetzelfde weekend in juni plaatsvinden, bestuderen metalfans nauwlettend beide line-ups. Het concept van de ‘logoband’…
InstagramLiveRecensies

Barry Can't Swim @ Ancienne Belgique (AB Club): Al kan hij wel vliegen

Vorig jaar bracht muzikant Barry Can’t Swim zijn debuutalbum When Will We Land uit. Hij zocht er de randjes van het housespectrum…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.