Caroline Polachek mag dan nog maar aan haar tweede album zitten, een onbeschreven blad is ze al lang niet meer in de muziekwereld. Tussen 2005 en 2017 maakte ze namelijk belangrijke kilometers in de Brooklynse synthpopformatie Chairlift, maar het zijn vooral haar soloproject en haar werk als producer voor onder andere Travis Scott en Charli XCX die de hartjes van de popfans sneller doen slaan. Wanneer ze in 2019 haar debuutalbum Pang uitbracht, ging de bal pas echt aan het rollen en werd ze in kennerskringen al uitgeroepen tot een van de boeiendste popacts in recente jaren. Die titel maakt ze met haar tweede album Desire, I Want To Turn Into You meer dan ooit waar, want ze levert hiermee een adembenemend popmonument af dat met zijn tijdloze karakter gemaakt is voor de geschiedenisboeken en onze honger naar beklijvende nummers weer even gestild krijgt.
‘Welcome to my island / Hope you like me / You ain’t leaving.’ Het zijn profetische woorden waarmee ze ons op “Welcome To My Island” in haar universum verwelkomt, want al vanaf de eerste noten absorbeert het 37-jarige multitalent ons helemaal in haar gedachtenwereld. De etherische synths in de strofes vormen de ideale brug naar een refrein dat een ongelofelijke euforie bundelt en je met beide voeten van de grond tilt. Vanaf dan zweef je driekwartier mee door een desolaat, maar tegelijk hartverwarmend landschap vol hoop en passie. De zang van de Amerikaanse is namelijk zo engelenachtig dat ze het menselijke lijkt te overschrijden. Zelfs over de dynamische drums van “Pretty In Possible” zijn het vooral haar gelaagde zanglijnen die door alle schoonheid je mond laten openvallen.
Samen met haar muzikale zielsverwanten Danny L Harle en Sega Bodega diept ze op productioneel vlak haar eigenzinnige geluid verder uit en speelt ze met verschillende popstructuren. De eerder uitgebrachte singles “Bunny Is A Rider” en “Sunset” behoren bijvoorbeeld tot de meest toegankelijke nummers van het album, maar blijven ook magisch integer en uniek. Op “I Believe” trekt ze die structuren zelfs nog wat meer in het extreme en opent ze definitief de poorten naar de pophemel. De combinatie tussen abstracte garagegeïnspireerde drums en organische instrumenten werkt dan ook voortreffelijk; vooral omdat de contrasten elkaar helemaal niet tegenspreken, maar net versterken.
Wie aan etherische popklanken denkt, denkt al snel aan tijdloze legendes als Enya en Björk die ongetwijfeld een bron aan inspiratie zijn geweest voor de melodische opbouw van het pakkende “Crude Drawing Of An Angel”. Zelfs zonder aureool of vleugels overstijgt Caroline verbluffend het menselijke en creëert ze een gevoel van vrede en verbondenheid. Later op het album gaat ze op “Hopedrunk Everasking” nog puurder en fragieler te werk, door het bombast in zachte pianonoten te zoeken die de nadruk nog feller op haar stem leggen. Ook met de vertederende, oosterse gitaarriedels van “Butterfly Net” haalt ze het tempo wat naar beneden, om het nummer volledig te laten openbloeien als de mooiste vlinder van het album. Vooral ook doordat ze haar stem op een andere manier gebruikt, drukt ze nog extra emotie en verlangens uit die ons in trance houden en de schoonheid van haar muziek laten bezinken.
Ondanks dat Polachek samenwerkingen helemaal niet schuwt, kent haar tweede langspeler verrassend genoeg maar één nummer met gastbijdragen. Op “Fly To You” brengt ze de iconische Britse zangeres Dido samen met de Canadese popextremiste Grimes en smelt ze zo drie werelden samen in een absolute triomf voor de popmuziek. Haar oor voor details is bewonderenswaardig, en dat mogen we ook in de laatste twee nummers van dit meesterlijk werk ondervinden. “Smoke” brengt na een prachtig vertederend, ingetogen middenstuk nog eens extra warmte met klanken die zelfs lava zouden doen verbleken, maar het is vooral ook het slotnummer “Billions” dat je bij de keel grijpt. Zelfs een jaar na de release van de single blijft de kracht van de distorted elementen overeind en zingt ze zichzelf finaal helemaal de pophemel in.
Terwijl haar debuutalbum Pang al een verlossende kracht in zich had, weet Caroline Polachek op Desire, I Want To Turn Into You nog vrijer, gewaagder en grenzelozer te klinken. Polachek omschrijven als een popzangeres zou haar daarom niet alle eer aandoen, want ze is veel meer dan dat. Ze is een visionair die ons dankzij haar fantasievolle muziek een nieuw perspectief op popmuziek geeft en ze heeft daarnaast vooral de gave om iets ontzettend ingewikkelds veerlicht te laten klinken. Desire, I Want To Turn Into You zit vol verlangens en klinkt werkelijk als niets dat al ooit gemaakt is geweest. Carolines eigenzinnige stiel in sfeerschepping en storytelling maakt haar tot een godin van ons dierbaar en fragiel aards paradijs. We hebben alvast geprobeerd om onze admiratie voor dit project in woorden te vatten, maar de zeer schaarse vijf sterren spreken uiteraard voor zich.
Caroline Polachek stelt Desire, I Want To Turn Into You op 27 februari voor in Trix. Op 24 februari staat ze in Paradiso in Amsterdam. Beide shows zijn uitverkocht. In juni kan je Polachek aan het werk zien op Best Kept Secret.
Facebook / Instagram / Website
Ontdek “Butterfly Net”, ons favoriete nummer van Desire, I Want To Turn Into You, in onze Plaatje van de Plaat-playlist op Spotify.
