© CPU – Jan Van Hecke
Soms start een artiest al van tevoren met de wind in de zeilen, nog voor er officieel een streepje muziek werd uitgebracht. Het is iets wat van toepassing is op Isaac Roux, het muzikale project van Louis de Roo. De jongeman kwam voor het eerst op onze radar toen hij opdook in kansenparcours Sound Track, maar de bal ging pas definitief aan het rollen toen hij de publieksprijs wegkaapte in de finale van Humo’s Rock Rally. Dat de Oost-Vlaming onder contract ligt bij hetzelfde management als dat van onder andere Portland en Isbells, leverde hem bijgevolg ook al enkele mooie concertjes op, waaronder enkele weken geleden bijvoorbeeld nog ons eigenste Dansende Beren Showcasefestival. Tot op vandaag gebeurde dat weliswaar nog steeds zonder een eerste eigen single, maar daar komt nu eindelijk verandering. En dat in de vorm van “White Rose”.
Dat Louis studeerde aan het Liverpool Institute for Performing Arts (opgericht door Paul McCartney), heeft hem nog geen windeieren gelegd. Zoveel wordt alvast duidelijk bij de eerste tonen van zijn debuutsingle, want “White Rose” voelt meteen aan als een warm dekentje op een donkere herfstdag. Met een akoestische gitaar, aanvullende cello’s en de hoge stem van de frontman, zorgt die laatste meteen voor een overvallend gevoel van melancholie. Toch is deze single geen voortkabbelende akoestische ballade, want in de refreinen bloeit ze helemaal open in een grootste folkrocksong. De stem van de Roo klinkt bijgevolg ook een stuk krachtiger, waardoor de melancholie plaatsmaakt voor euforie. Met nog een dromerige gitaarsolo tegen het einde zet Isaac Roux die wisselwerking tussen licht en donker nog wat meer in de verf, waardoor we kunnen spreken van een meer dan geslaagd debuut. Veelbelovend is al lang een etiket dat op het voorhoofd van Louis De Roo plakt, maar hij lost de verwachtingen met deze “White Rose” dus zeker in.
Beluister de singles van de week op onze Spotify.
