© CPU – Marvin Anthony
Na passages in Leuven en Hasselt, was het voor Iskander Moon tijd om zijn debuut-ep voor te stellen in de uitverkochte Club van de Ancienne Belgique. Zijn eerste uitgebrachte single “Saturday Silence” was meteen een schot in de roos en schoot als een pijl naar boven in de hitlijsten van meerdere Vlaamse radiostations, en deed het ook goed op de streamingplatformen. De sound van de singer-songwriter kunnen we onderbrengen in het folkpop-indiegenre met een breekbaar kantje. Het is dan ook met die wondermooie muziek dat hij gisterenavond ook het Brusselse publiek voor zich trachtte te winnen.
néomí, een Nederlands-Surinaamse zangeres, kwam met haar kraakverse debuutplaat onder de arm de club al wat voorverwarmen. En kraakvers mag je dan letterlijk nemen, want somebody’s daughter kwam nog maar vrijdag uit; een echte primeur dus. néomí wordt niet voor niets gezien als een van de talenten uit de Lage Landen. Niet de zoveelste zangeres die Froukje, Merol of Meau achterna wil gaan, ze onderscheidt zich net door in het Engels te zingen. En ook de meerstemmigheid die ze erin bracht door twee gezellen mee op het podium te nemen, maakte het tot een geheel dat mooi overkwam bij het publiek. De club was voor het eerst, en hoogstwaarschijnlijk niet voor het laatst deze avond, muisstil en genoot zichtbaar van wat néomí meegenomen had. Ook de humor en zelfspot die néomí in haar bindteksten stak, konden we haast niet anders dan appreciëren. Na een half uurtje en een vijftal nummers gespeeld te hebben, nam ze afscheid van de AB en wees maar zeker dat ze enkele extra zieltjes heeft gewonnen in Brussel. We kunnen alleen maar hopen dat er snel een eigen show van néomí gepland wordt.
© CPU – Marvin Anthony
Om negen uur stipt was het tijd voor de hoofdact van de avond, Iskander Moon. Op de tonen van een ietwat vervelende en vooral lange intro nam de zanger plaats achter zijn piano voor opener “American Dream”. Na het tweede, tragere nummer nam Iskander Moon de tijd om het publiek welkom te heten en het was duidelijk ook hij zichzelf eventjes in de arm moest knijpen om te zien hoe veel volk er op deze druilerige zaterdagavond voor hem naar Brussel was afgezakt. Meteen erna volgde “New York City” en het was dit lied dat wat meer tempo in de show stak, mede dankzij het speelwerk van zijn uitmuntende band. “Berlin”, de tweede single die Iskander Moon uitbracht, zorgde voor enige herkenning in het publiek. De zaal was bij momenten muisstil en genoot zichtbaar van de breekbaarheid die hij in zijn muziek legt, al was het bij momenten toch ook net iets te veel van hetzelfde.
“Silently Hurting Me” begon met een veelbelovende trompetsolo, maar helaas werd dat tempo na enkele noten alweer volledig teruggeschroefd. Iskander Moon loog niet toen hij zei dat hij een goede band mee had, maar deed er helaas net iets te weinig mee waardoor we ons niet van de indruk kunnen ontdoen dat er af en toe een beetje verveling in zijn set sloop. Net dan deed hij met “Like a Home Without You” en “Everything” precies wat we gehoopt hadden, beide songs werden gebracht met veel power en tempo; kortom, een van de hoogtepunten van de show.
© CPU – Marvin Anthony
Het leek ook alsof Iskander Moon zich ook steeds meer in zijn sas voelde, voor “Beauty Of It All” kwam hij zelfs eventjes helemaal vooraan in het publiek spelen. De jongeman uit Zelzate genoot zichtbaar, net als zijn band trouwens. Uiteraard hoort bij een releaseshow ook het gebruikelijke dankwoord alvorens terug te komen voor een bisronde. Clichés kunnen afgezaagd zijn, maar Iskander Moon kwam er duidelijk mee weg, want het publiek ging uit zijn dak. “About You” verdween in de bisronde en kwam niet tot zijn recht, mede ook doordat de hele Club zat te wachten op die ene hit waar het allemaal mee begon, “Saturday Silence”. Deze laatste werd dan ook duchtig meegezongen en na een zeer luid applaus, verliet de zanger zichtbaar tevreden het podium.
Hoewel het muzikaal altijd wel snor zat, sloop er hier en dan toch een klein dipje in de show. Een dipje waar Iskander Moon weliswaar snel weer bovenuit steeg door tragere nummers af te wisselen met wat tempoversnellingen, maar het waren net die versnellingen die triggerden en ons nieuwsgierig maken naar wat komen zou. Hoe dan ook, de zanger uit Zelzate leverde een zeer goede prestatie af in de Club van de Ancienne Belgique, en wist zowel muzikaal als qua performance het publiek in te palmen. Talent heeft Iskander Moon duidelijk te over, benieuwd of hij de komende jaren ook kan uitgroeien tot een van de nieuwe chouchou’s van de Belgische muziekscène.
Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!
Setlist:
American Dream
Borderline
New York City
Tear You Up
Berlin
Silently Hurting Me
Middle of Everything
Lonely Days Will Come
Like a Home Without You / Everything
Beauty Of It All
Ghosts
About You
Saturday Silence
