Een lap dance op een tuinstoel, een dochter die vermoord en begraven wordt door haar moeder en een kamer die naar verrot voedsel ruikt; het zijn zomaar wat beelden waarmee de Canadese Nicole Dollanganger haar ijzige folkpopdeuntjes aanvult. Wie haar van Tumblr kent, weet dat de zangeres een voorliefde voor gore en shock koestert. Die combinatie van lieflijke stem en weerzinwekkende tekst vormt een krachtige tegenstelling. Moest ze het op haar eerste paar albums doen met wat er in de slaapkamer voor handen was, kan ze nu rekenen op de steun van onder andere Grimes en haar label. Vanuit professioneel opzicht een goede zet, maar muzikaal wat minder. Er schuilde charme in de in een take opgenomen liedjes die op slechts een instrument en Dollangangers stem leunden. Bijna alsof ze de muziek in haar eentje opnam vanuit de met klimop overwoekerde spookhuizen die ze in haar liedjes schetst.
Als je vaste formule niet meer werkt, moet je wat anders, lijkt ook Dollanganger zich steeds beter te beseffen. De teksten op haar laatste album Heart Shaped Bed uit 2018 waren dan ook lang niet zo shockend als in eerder werk. Waar in dat album al het gevoel voor spanning en opbouw leek te missen, heeft ze met “Gold Satin Dreamer” een soundscape neergezet die sowieso niet om progressie vraagt. Het is dan ook vreemd dat het nummer niet na tweeënhalve minuut wegsterft, maar plaats maakt voor… progressie. Een extra gitaartje, een synthesizereffect en meerdere stemlagen om de resterende drie minuten mee te vullen, wat niet had gehoeven als Dollanganger geaccepteerd had dat “Gold Satin Dreamer” prima als achtergrondmuziek functioneert. Achtergrondmuziek voor wanneer je ’s nachts door het bos wandelt, alleen mag de ochtend niet aanbreken, want zoveel schoonheid is er nou ook weer niet te zien.
Facebook / Instagram / Twitter / Website
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
