Een albumcover die in het oog springt, zet aan tot luisteren. Helaas leek Sports Team, met die ideologie in het achterhoofd, vergeten te zijn dat het er ook esthetisch een beetje mooi moest uitzien. Het is daarentegen niet zo dat debuutplaat Deep Down Happy er zo mooi uit zag, maar die gaf ten minste wel nog de rammelende rock die het zestal maakt perfect weer. De spuuglelijke cover van Gulp! even achterwege gelaten, draait het bij Dansende Beren natuurlijk om de muziek, en op dat vlak heeft de band uit Londen natuurlijk wel enkele stevige referenties. Het moet gewoon gezegd dat de formule die de groep hanteert een regelrecht succes is, en misschien nog meer dat Sports Team de sfeer vanop plaat nog beter tot zijn recht laat komen op het podium. En wat krijg je als je zes duracellkonijnen twee jaar lang opsluit in hun kot? Juist ja, een dynamietstaaf van een plaat.
In dat opzicht, lelijk of niet, lijkt Sports Team wel een statement te maken met Gulp!. Niet in het minst omdat de band met zijn rammelkar richting andere muzikale oorden lijkt te trekken. Dat zorgt er bij momenten voor dat de vloek van ‘de moeilijke tweede’ in de nek hijgt, maar over het algemeen raakt het zestal zonder al te veel kleerscheuren op zijn bestemming, zijnde: de moshpit. Die kan al opengetrokken worden bij openingstrak “The Game“, want met de vlam in de pijp rijden de Britten hun nieuwe hoofdstuk in. Een rammelende gitaar, Alex Rice die op zijn eigen nonchalante manier zijn duivels ontbindt… We bevinden ons in het verlengde van Deep Down Happy, maar hey, ‘life’s hard but I can’t complain’. Sports Team maakt duidelijk wat het wil: vlammen.
Dat gebeurt ook, en haast zonder grenzen. Opvolger “Dig!” knipoogt met zijn donkere gitaren naar King Gizzard & The Lizard Wizard en als we onze ogen sluiten, zien we hoe een donkere club helemaal aan flarden gemosht wordt. Als dit geen vaste waarde op de setlist wordt, dan weten wij het ook niet meer. Ook “Fingers (Taken Off)” lijkt dat dankzij zijn verschroeiendheid te worden, want zonder zijn eigenheid te verraden, knalt Sports Team er gewoon lekker op los. Rechttoe-rechtaan, zonder rond de pot te draaien; het is iets waar de band altijd al goed in was. Dat de heren en dame zichzelf nog altijd niet al te serieus nemen daarin, bewijst ook de manier waarop ze hun eigen achtergrondzang voorzien in “The Drop“.
Toch heeft het zestal zoals gezegd dus ook nieuwe elementen trachten toe te voegen aan zijn succesformule. De ene keer weliswaar met meer succes dan de andere. Voor “Cool It Kid” werd er bijvoorbeeld beroep gedaan op de stem van Sorry-zangeres Asha Lorenz, al moet gezegd dat het geheel gewoon te weinig pit bevat om echt aan te slaan. Ook albumafsluiter “Light Industry” lijkt niet helemaal uit te draaien zoals gehoopt, want waar het de bedoeling was om een bombastische rockballad te creëren, sleept het nummer veelal een beetje aan. Jammer, want met wat knipoogjes naar vroeger zat er zeker wel wat potentieel in.
Gelukkig pakt het experimenteren vaak ook wel goed uit, al heeft het bij momenten even de tijd nodig om erdoor te komen. “Kool Aid” lijkt op het eerste gehoor bijvoorbeeld te verdrinken in zijn eigen chaos, maar ontploft dan helemaal in de refreinen waardoor Sports Team na een valse start toch op kruissnelheid geraakt. Ook “Getting Better” voelt een beetje dubbel aan, gezien het een beetje voortkabbelt zonder echt te ontploffen, maar dankzij de ietwat bluesy invloeden voelt het toch redelijk verfrissend en plezant aan. Dat kan ook gezegd worden over de voetjes-op-de-grond-rocksong “R Entertainment” en het coole “Unstuck”, waarin er hier en daar wat melancholie sluipt, die er op zijn beurt voor zorgt dat het nummer lekker catchy binnenkomt.
Dat Sports Team dus opnieuw een vurige plaat heeft gemaakt, wordt des te duidelijker als de tien nummers na een halfuurtje alweer allemaal gepasseerd zijn. Met Gulp! nam het zestal de kans om ietwat meer te experimenteren met zijn eigen sound met beide handen aan, al zorgde dat klaarblijkelijk ook voor wat hobbeltjes in de weg. Toch moet gezegd dat de band, ondanks de bij momenten sputterende motor, toch met de vlam in de pijp doorheen zijn plaat knalt. Een zeer degelijke tweede plaat van de Londenaren dus, waarmee ze hun livereputatie ongetwijfeld nog wat meer in de verf zullen zetten.
Wie Sports Team live aan het werk wil zien, kan op 20 november naar de Botanique te Brussel.
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
