Nabeschouwing Pukkelpop 2022: Muzikale ontdekkingskermis

Precies drie jaar. Zolang was het geleden dat we nog eens naar Kiewit konden afzakken voor een volwaardige Pukkelpop-editie. En of er in de tussentijd veel gebeurd is. De wereld kreeg af te rekenen met een pandemie, die er op zijn beurt voor zorgde dat er in zowel 2020 als 2021 geen festival kon plaatsvinden. Vorig jaar werd dat verlies opgevangen met een kleinere editie aan de Hasseltse Muziekodroom, maar in de overvolle festivalzomer van 2022 was The Factory, het bedrijf achter het festival, vastberaden om terug te slaan. Met een extra festivaldag in de vorm van HEAR HEAR! en een Pukkelpop-affiche om duimen en vingers bij af te likken, maakte Kiewit zich op voor vijf prachtige muzikale dagen, al hadden die klaarblijkelijk iets meer voeten in de aarde dan gedacht.

Het is iets waar de organisatie zelf bijzonder weinig aan kon doen, maar het valt niet te ontkennen dat de ticketverkoop, zowel voor Pukkelpop als HEAR HEAR!, niet helemaal optimaal was. Waar die laatste nog noodgedwongen evolueerde richting een kleinschaligere dag, mocht voor die eerste enkel voor de zaterdag – en dan nog serieus op de valreep (lees: op de avond zelf, rond 21u) – het bordje met de letters ‘uitverkocht’ worden bovengehaald. Weinig volk was er weliswaar niet, maar het is op zich zeker opvallend te noemen, gezien de affiche ook dit jaar voor ieder wat wils bood. Van lokaal talent uit het Hasseltse tot een grote headliner uit het verre Australische Perth. Van je favoriete gemaskerde metalband tot de bezieler van dat leuke liedje dat je vorige week op TikTok hoorde; Pukkelpop had het in 2022 allemaal.

Uitverkocht of niet, the show must go on. En dat gebeurde regelmatig met verve. Op vlak van headliners nam Tame Impala bijvoorbeeld revanche voor zijn uitgeregende doortocht in 2019 en Oscar and the Wolf stond als herboren op het podium. Waar de maskers bij Slipknot daarentegen een beetje afvielen en Charlotte De Witte te kampen kreeg met tal van technische problemen, was het toch vooral het grote Arctic Monkeys dat voor een domper op de feestvreugde zorgde. Geen interactie, geen passie, geen beleving; het geplande vuurwerk bleef letterlijk en figuurlijk uit.

Hoe dan ook draait het op Pukkelpop het overgrote deel van de tijd eigenlijk vooral om wat er in de tenten rondom de Main Stage gebeurt. In eerste instantie kijken we daarom naar de nieuwste toevoeging van afgelopen jaar: de Backyard. De tent in de uithoek van het terrein droeg vooral de gitaarmuziek hoog in het vaandel en probeerde op die manier een hedendaags antwoord te bieden op wijlen de Shelter. Daardoor was er deze editie meer plaats voor het hardere genre, want bands als Ho99o9, Palaye Royale of Frank Carter & The Rattlesnakes sloopten het nieuwe podium meteen helemaal. Het risico dat er tussen al die poppunkbands ook veel bagger stond, werd ondanks zijn grote aanwezigheid wel gewoon genomen. Met name de nieuwe lichting (met onder andere carolesdaughter, GIRLI, chloe moriondo en Wargasm) bleek in een tent vol gitaarmuziek toch vooral iets te cringe en plat. Iets om in het vervolg rekening mee te houden!

Opvallend was ook dat Pukkelpop in 2022 de vinger bijzonder goed aan de pols had op vlak van hypes. Dat gebeurde bijvoorbeeld op vlak van postpunk (met o.a. Viagra Boys, shame en The Murder Capital), maar evengoed kregen we een hele reeks artiesten te zien die hun doorbraak te danken hadden aan het immer populaire TikTok. Central Cee, Jack Harlow, GAYLE, Tai Verdes en PinkPantheress waren daar de bekendste voorbeelden van, maar de organisatie zocht het vaak ook wat dichter bij huis. De Nederlandse Cristian D zorgde weliswaar voor een erbarmelijke set, maar een aantal van die internetfenomenen bewezen daarentegen wel dat ze meer in hun mars hebben dan ‘een zoveelste eendagsvlieg’ te zijn.

Wat daarentegen wel opviel, is dat de aandachtspanne van de jeugd – uiteindelijk toch het allergrootste doelpubliek van het festival – klaarblijkelijk effectief erg kort is. Zo stonden de tenten bijvoorbeeld wel aanzienlijk vol voor die populaire namen, maar van zodra de hit was gepasseerd en iedereen de perfecte video had gemaakt om op zijn Instagram story te posten, liep de zaal plots helemaal leeg. Dat gebeurde bijvoorbeeld in opvallend grote getalen nadat pakweg MEROL “Lekker Met De Meiden” had gespeeld of meteen nadat AURORA uitpakte met “Runaway”. Zeker en vast jammer te noemen, want we kunnen ons niet inbeelden dat bovengenoemde concerten minder interessant waren dan alwéér diezelfde platte beats uit de Boiler Room, laat staan dan Cara Pils drinken onder een partytent.

Bovenstaand feit neemt daarentegen niet weg dat de sfeer op Pukkelpop zo goed als altijd uitmuntend was. Zo stonden GOOSE en Fred again.. bijvoorbeeld in een uitzinnige Dance Hall, kregen Joost, The Opposites en George Ezra de volledige weide voor de Main Stage mee in hun verhaal en was de sfeer in de Club voelbaar tijdens sets van onder meer Charlotte Adigéry & Bolis Pupul, Declan McKenna, Al-Qasar, Willy Organ en Chibi Ichigo. Het moet gezegd: als het publiek er zin in had, dan ging het voor de volle honderd procent op in de muziek. In die laatste tent was het overigens met regelmaat over de koppen lopen, want zo stond er heel wat volk voor onder andere Wet Leg, STAKE en The Haunted Youth. Gitaarmuziek is dan toch nog niet dood!

Organisatorisch zat het festival dit jaar dan ook weer gewoon uitstekend in elkaar. Dat de aankleding van Pukkelpop altijd tot in de puntjes is uitgewerkt, wisten we al langer, maar toch waren er ook dit jaar enkele leuke nieuwigheden. Puur praktisch was de nieuwe doorgang tussen de Marquee en de Dance Hall een welgekome shortcut, alsook de vernieuwde halfopen Castello was zeker gezelliger te noemen. Helaas bleek die laatste nu zo groot, dat je haast nooit het gevoel had dat er echt veel volk aanwezig was. Een Kelly Lee Owens moest het bijvoorbeeld doen met een paar honderd man, en dat is toch zeker jammer te noemen. Waar het wel altijd gezellig druk was, was in het nieuwe PKP DWNTWN gedeelte. Met onder andere een skateparkje, een platenwinkel en een basketbalpleintje viel er altijd wel iets te beleven; zeker toen bleek dat er ook enkele verrassingsoptredens (van onder andere BLUAI, Berre, Meltheads en Klakmatrak) op de planning stonden. Een hele leuke toevoeging dus! Daarnaast was er met het circusachtige Côté Bizar, de trippy Vall-ey, het reuzenrad en de secret rooms natuurlijk ook gewoon heel wat te beleven. Pukkelpop was ook dit jaar een wereld op zich.

En dan moeten we het natuurlijk wederom nog eens hebben over de hoge prijzen. Oké, een bon kostte op Pukkelpop twintig cent minder dan op pakweg Rock Werchter, maar € 3,30 voor een pint is en blijft veel geld, en al zeker voor de jeugd. Dat het festival inzet op ‘Go Green’, is natuurlijk leuk, maar als je dan achteraf te weten komt dat je door het rapen van bekers maximaal tien bonnen kan verdienen, dan voelt ook dat een beetje als afzetterij. Ook het feit dat je klaarblijkelijk geld kon terugkrijgen door je plekje op de camping op te ruimen en je vuilzak in te leveren werd wel aangegeven, waar je die vuilzakken precies kon krijgen, bleek dan weer heel onduidelijk. Allemaal jammer natuurlijk, want daarmee verlies je wel wat respect bij het jongere publiek.

Er wordt wel eens gezegd dat Pukkelpop zijn ziel kwijt is geraakt en dat het festival voluit een andere richting lijkt uit te gaan. Daar valt, met de geschiedenis van het festival in het achterhoofd, zeker iets over te zeggen, al betekent dat niet dat het festival niet gewoon de goeie richting uit evolueert. De organisatie heeft met deze editie aangetoond dat ze ballen aan haar lijf heeft door, naast de voorspelbare acts, ook gewoon gedurfd te boeken. Wie had bijvoorbeeld ooit gedacht om zowel Slipknot als Charlotte De Witte anno 2022 op dezelfde affiche te zien staan? Dat dat vaak ook gewoon goed heeft uitgepakt, werd bewezen met de vele revelaties van afgelopen editie. Joey Valance & Brae, 100 gecs, Fred again.., Palaye Royale, Nu Genea, Sad Night Dynamite… stuk voor stuk jonge acts die in Kiewit bewezen dat we het laatste nog niet van hen hebben gehoord. Pukkelpop mag dan wel overduidelijk de kaart van de jeugd trekken, de ietwat oudere festivalganger had met HEAR HEAR! nu een mooi alternatief; alsook stonden er heel wat gitaarbands (o.a. Yard Act, The Lathums en Mdou Moctar) in de kleinere tenten, waarmee de liefhebbers meer dan genoeg aan hun trekken kwamen.

Al bij al mag de organisatie dus zeker terugkijken op een geslaagde vierdaagse, die achteraf gezien helemaal niet zo vanzelfsprekend was. Tal van afzeggingen en een mindere ticketverkoop… het zat allemaal niet echt mee. Toch leek het erop dat het mooie weer van afgelopen weekend er alsnog voor zorgde dat heel wat mensen op de valreep toch nog besloten om naar Kiewit af te zakken. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd. Natuurlijk waren er op muzikaal vlak ook enkele tegenvallers – hoe kan het ook anders als je meer dan 250 artiesten op de line-up hebt? – Pukkelpop was in 2022 gewoon uitermate goed bij de pinken en boekte, zeker gezien de streamingcijfers, gewoon hele relevante artiesten. Er waren misschien niet superveel namen die tot de verbeelding spraken, maar dat is uiteindelijk ook niet waar het festival voor staat. Heel wat nieuw talent, frisse namen en gevestigde waarden maakten van afgelopen weekend een hoogtepunt van de zomer, en daarmee heeft ook Pukkelpop zijn comeback niet gemist.

Pukkelpop 2023 vindt plaats van 17 tot en met 20 augustus 2023.

Alle recensies van Pukkelpop 2022 lees je hier.