© Levi Vandenheede
Deze tweede dag WOO HAH! was een regelrechte energycheck. De stralende zon aan de hemel was voor velen meer een test dan een zegen. Wie drinkt er genoeg water, wie smeert zich in en wie kent z’n eigen grenzen. Een deel van die verantwoordelijkheid lag ook bij de artiesten. Kunnen zij de energie die ze willen overbrengen aan het publiek waarmaken om er zo een onvergetelijke show van te maken? Velen probeerden het, maar bij sommigen verliep het wat stroef.
Sor & Sorkest – Snipes Stage
Na een soundcheck van een dikke dertig minuten en het geduld van de fans die stilaan opraakte, slaagde Sor en zijn Sorkest er in om alle instrumenten te stemmen en de volumes juist te krijgen. Met een team van een 25-tal blazers, strijkers en slagwerk stond Sor fier in het publiek te staren vooraleer hij aan z’n show begon. We zagen Sor eerder dit jaar op Paaspop, maar toen was de setting helemaal anders. De hiphopbeats die samenmengden met de live muziek, gebeurde in harmonie. Elk nummer die Sor bracht, werd door het orkest automatisch epischer gemaakt. Al deze live instrumenten zijn wel het laatste wat je verwacht op een hiphopfestival, maar de talloze sax, viool en pianosolo’s worden toegejuicht door het publiek. Op zijn laatste album staan samples uit de klassieke muziek van onder meer Beethoven en Mozart en deze nummers werden ook gebracht. Wat mooi was aan deze show, was het wederzijdse respect tussen Sor en zijn orkest. Er werd heel veel ruimte gelaten om de muzikanten hun ding te laten doen zonder dat er constant moest over gezongen worden en dat maakte alles nog zoveel mooier. De act was goed, de muziek was beter en het Sorkest was fenomenaal.
Coi leray – Snipes Stage
Coi Leray is exact het type muziek die je zou verwachten als je weet dat ze eerder samenwerkte met Nicki Minaj. Danseressen met blote billen, felle kleuren en veel energie. Op wat meestal trapbeats waren, heeft Coi toch zeker haar eigen stijl naar voren geduwd. Met bewust hakkerige flows en heel seksuele teksten maakte ze deze namiddag nog ietsje warmer dan hij al was bij de Snipes Stage. Samen met haar team van dansers en danseressen werden de achterwerken goed geschud. Best wel indrukwekkend te zien dat bij zo’n goed ingestudeerde choreagrafieën er ook nog consistent kan gerapt worden à la Megan Thee Stallion. Ze had die duidelijke Hollywood-vibe rond zich en liet ons even wegdromen in een videoclipperformance.
Ares – Forest Stage
Ares was enkele jaren een van de hele grote Nederlandse rappers, maar toch met een hele niche stijl. Dit was zijn eerste festival terug sinds een hele lange tijd en dit was te merken. De sound van de eerste paar nummers klinkt een beetje geforceerd, of toch zeker niet als de Ares die we vroeger kenden. Het voelde alsof hij iedere noot er moest uitpersen en dit zorgde voor heel speciale reacties uit het publiek. Het feit dat hij in de hoogte moeite had, zorgde er ook voor dat zijn nummers helemaal anders klonken dan gewoonlijk. Middenin de show werd iemand onwel en Ares legde even de boel stil: ‘Yusu, ik meen het, drink genoeg water en als je veel drugs pakt drink nog meer water.’ De persoon werd in veiligheid gebracht en het publiek kon lachen om wat Ares zei. Na dit punt voelde het alsof de oude Ares begon terug te keren. Met zijn gekende speelse melodieën en fantasierijke twists, balanceert zijn stem zich terug een beetje. Ares blijft dan ook een echte woordenkunstenaar en de tekst en setting werd naar het einde toe meer emotioneel en persoonlijk. Geen geschreeuw, geforceerde noten en problemen meer. Enkel een paar rauwe teksten op een pianomelodie: meer moet dat niet zijn.
Op 30 november kan je Ares vinden in de Vooruit.
Kevin & The Animals – Snipes Stage
Kevin stond hier op dag twee van WOO HAH met een driekoppige band, zijn animals. Slowflow, oftewel Kev, wisselde vlot tussen zang- en rapnummers zoals hij dat al eerder had bewezen te kunnen. We zagen hem eerder dit jaar Paaspop, maar dit voelt als een ander persoon dan toen. Hier was hij duizendmaal enthousiaster en dat uitte zich ook in de muziek. Het klonk zeer vloeiend en hij had het naar zijn zin. Kevin stond hier in 2017 ook op WOO HAH! en hij vond dat persoonlijk zijn beste show ooit. Dat was de periode aan het begin van zijn carrière en draagt een speciale plaats in zijn hart. De live piano voegde toch weer dat extra sprankeltje magie toe aan deze goedgeorganiseerde hiphopact. Op het einde bracht hij nog zijn grootste hit “Als ik je niet zie” met Yade Lauren die hier op dag drie ook een show op de Forest stage heeft. En zo kwam alles tot een mooi einde.
Kevin & The Animals komen vrijdag 19 augustus naar de weide van Pukkelpop.
Josylvio – Forest Stage
Joost kwam naar eigen zeggen alleen maar met ‘echte hiphopshit’ vandaag en dat is wat hij bracht. Voor een overvolle weide aan de Forest Stage speelde hij echte classics, maar ook nieuwere nummers. Het viel op dat ook zijn nieuwere nummers luidkeels meegebruld werden. Hij is dan ook een van de allergrootste in Nederland en een heel geliefd artiest. Josylvio laat zich niet vangen aan de backingvocaltruc, hij rapt effectief alle lines mee en brengt de energie over aan het publiek. Met zijn vlotte flows, duidelijke uitspraak en gekende rokersstem, krijgt Josyvlio de hele menigte mee op de oldskoolbeats. ‘Energy energy, energy energy,’ klonk het meermaals door de microfoon en het publiek luisterde. Nederlandse hiphop legende Hef kwam nog enkele nummers mee performen, uit onder meer de successerie Mocro Maffia. Hef zelf zien we later nog terug, want hij opent op dag drie zelf de Snipes Stage.
Baby Keem – Snipes Stage
Het neefje van Kendrick Lamar die recent nog een Grammy won, kwam aan met koptelefoon in de backstage in volle focus. Er hing een heel professionele sfeer rond Baby Keems act. Leren handschoenen, stropdas en een duidelijke visie waar hij wou staan op het podium. Baby Keem gaf al snel aan dat hij duidelijk zijn plaatsje verdient in het rijtje met Amerikaanse headliners. Goede dynamiek tussen tempo en stijl, emotie waar nodig en zijn flows laten uitkomen tot perfectie. Voor mensen die nooit eerder Baby Keem hoorden is het bijna onmogelijk dit niet goed te vinden als hiphopluisteraar. Het is niet alleen heel toegankelijk, maar het is ook heel professioneel en op wereldniveau. Natuurlijk spaarde hij Grammy-winning song “family ties” met neef Kendrick als laatste. Het enthousiasme van het publiek na de eerste paar seconden van de beat was onvermijdbaar. Baby Keem kwam, zag en overwon. Hij was en is een echte pro.
Op 28 oktober mag Baby Keem het voorprogramma verzorgen van Kendrick Lamar in het Sportpaleis.
Roddy Ricch – Snipes Stage
De show van Roddy Ricch begon heel nonchalant, maar zelfverzekerd. Geen toeters of bellen, geen speciale truckjes, gewoon Roddy Ricch die opkwam en begon te rappen. Met een paar honderdduizend euro aan diamanten kettingen op een wit t-shirt vloeit Roddy gemakkelijk door zijn eerste paar teksten. Ook hij toont graag eens zijn kern van zijn talent door stukken a capella te rappen en te zingen. Roddy is een Amerikaanse superster die één virale hit had met “The Box” in 2019 die voor de carrière zorgde die hij nu heeft. Roddy vond het nodig om toch even in conversatie te gaan met het publiek over het leven, over hoeveel van zijn vrienden en mede-artiesten gestorven zijn of in de gevangenis zitten. Hij droeg een lied op aan al deze mensen en tijdens dit lied was een slideshow op de LED-schermen met alle overleden artiesten en legendes. Dit bracht de hele weide tot een rustgevende stilte. De energie bracht hij na dit eerbetoon samen met zijn drummer en gitarist terug de hoogte in tot en met het einde van de show.
Jack Harlow – Forest Stage
Wat een van de grootste shows van het weekend moest worden, werd dit misschien niet voor iedereen die het verwacht had. Het veld aan de Forest Stage was dan ook helemaal ingepakt en de verwachtingen waren hoog. Jack Harlow begon wel vlot met een song die iedereen kende en mensen waren klaar om uit de bol te gaan. Met zijn gekende gladde flows en vloeiendheid op de beat rapt hij ook effectief alle teksten zelf. Wanneer hij nummers van het nieuwe album begon te brengen, ging het ietwat de mist in. Het album kreeg namelijk al van te voren heel wat kritiek, dus verbazingwekkend is het niet dat het hier misliep. Het feit dat niet veel mensen deze nieuwe muziek kenden, zorgde voor een complete gemoedswisseling en velen verlieten het plein. Jack is een echte womanizer en tot frustratie van vele mannen in het publiek, ging hij ook gewoon daar op door. Op het einde speelde hij natuurlijk wel nog twee keer zijn meest virale hit “WHATS POPPIN” en speciaal voor de dames ook nog eens “First Class”. Het was niet het slechtste, maar ook niet het beste dat we zagen.
Zondag 21 augustus kan je Jack Harlow vinden op de weide van Pukkelpop.
Dave – Snipes Stage
Dave wou meteen een statement maken en opende zijn eigen show met een elektrische gitaar die hij zelf speelde. De beat die insloeg bij de rauwe gitaarmuziek gierde door het volgepakte veld aan de Snipes Stage. Dave was net zoals vele andere Engelstalige artiesten iemand die niet goed opgelet heeft in de aardrijkskundeles. Hij was de zoveelste artiest die iedereen aanspreekt met ‘What’ss up Amsterdam?’, terwijl we eigenlijk zo’n 100 kilometer onder Amsterdam zaten.
Dave heeft zijn naam van beste lyricus van het Verenigd Koninkrijk niet gestolen. Hij is een absoluut kunstenaar met woorden, rijmen en uitspraken. Zelf deed hij de gitaar én de piano, wat een enorme meerwaarde gaf aan het concert. Constant in interactie met het publiek toonde Dave dat hij een echte performer is. Het is moeilijk om Dave met iemand te vergelijken, hij ontdoet zich automatisch van alle competitie want niemand doet wat hij doet. Hij brengt soul, rock, melodie en harde tekst samen tot één samenhangend hoopje talent. Hij vertelde dat de gitarist die achter hem stond zijn gitaarleerkracht was met wie hij zeven maand geleden gitaar begon te leren omdat hij meer wou doen voor zijn publiek tijdens zijn shows. Hij opende dus zelf zijn songs op gitaar en piano onder wie ook “Fly me to the moon” die hij gesampled heeft voor zijn eigen versie “Starlight”. Tijdens deze song was iedereen verbonden met elkaar en hing een heuse sfeer van samenhang. De muziek was fenomenaal en de teksten voelen alsof ze niet door een mens geschreven zijn. Dave is niet van deze planeet. Het enige dat wij kunnen zeggen is: bedankt Dave.
Een zonovergoten tweede dag WOO HAH! Met genoeg werk voor verzorgend personeel. De headliners waren gelukkig niet zo teleurstellend als die van de eerste dag. Amerikaanse Baby Keem en Londense Dave stalen de show vandaag en brachten een glimlach op ons gezicht. Voldaan kon iedereen voor een laatste festivalnacht terug naar hun knusse tentjes en staat er nog een laatste grote dag op ons te wachten.
