© CPU – Bert Savels
Om de laatste dag van Couleur Café goed in te zetten, was de zon ook eens van de partij. Onder het alziend oog van het Atomium kregen artiesten als Sampa The Great, AJ Tracey, Mr Eazi en Nathy Peluso de kans om zich te tonen aan het Belgische publiek, terwijl STIKSTOF een thuismatch kwam spelen.
Sampa The Great @ Red Stage
© CPU – Joost Van Hoey
De eer om voor de laatste keer dit jaar het hoofdpodium van Couleur Café te openen, werd toebedeeld aan Sampa The Great. Met roots in Australië, Botswana en Zambia is de artieste dé belichaming waar het festival voor staat. Hierdoor werd ze op de vorige editie, in 2019, al eens uitgenodigd op de Blue Stage en mocht ze dit jaar dat kunstje overdoen op de rode variant. Met “Energy” bracht Sampa The Great meteen weer wat leven in het Ossegempark, waar het bij sommigen al zeer duidelijk was dat ze er al twee festivaldagen op hadden zitten. Met haar Zambiaanse band, en haar zus en neef als achtergrondzangers bracht ze ons een mix tussen rauwe hiphop, doorsprenkeld met wat Afrikaanse soul en jazz. Dit zwoele schouwspel pastte perfect bij de aangename temperatuur en zon die we voor de eerste keer dit festival te zien kregen. Haar versie van “Fu-Gee-La” van Fugees en de “Aguïta” remix van Gabriel Garzon-Montano waren twee kersen op een voor de rest al overvolle taart. Sampa The Great bewees met haar energievolle set dat ze de transitie van de kleinere Blue naar de grote Red Stage moeiteloos verteerde.
AJ Tracey @ Red Stage
Rechtstreeks uit het grauwe Ladbroke Groove, een wijk in West Londen, kwam AJ Tracey onze hoofdstad onveilig maken. De Brit is een van de meest veelbelovende namen uit de Britse hiphopscene. Dat bewees hij door wat verkoeling te brengen met zijn ijskoude bars, terwijl de zware 808 kicks al snel voor de eerste moshpits van de dag zorgden. Met zijn vlotte flow en droge Britse accent reeg AJ Tracey de nummers aan elkaar. De man bracht niet enkel drillbeats mee uit het Verenigd Koninkrijk, maar evengoed donkere garage. Zo werd het dansbare “Dinner Guest” afgewisseld met “Rain”, zijn samenwerking met Aitch, een andere Britse groeibriljant, waar de drillbeats een energiestoot door het publiek jaagden. Ook kregen we de eer om “Thiago Silva” nog eens te horen, wat hij live meestal niet meer brengt, al werd er deze keer niemand op het podium gehaald om Dave’s verses mee te rappen. Jammer genoeg eindigde zijn set op een sisser toen hij laatstgenoemd nummer in het midden afbrak en twintig minuten te vroeg van het podium verdween. Iedereen verwachtte dat hij weer snel zou terugkeren, maar toen ze alles van het podium begonnen te halen, werd al snel duidelijk dat het helemaal over en uit was.
STIKSTOF @ Red Stage
Met het splinternieuwe MOERAS onder de arm, kregen de mannen van STIKSTOF de kans om het hoofdpodium van hun favoriete Brusselse festival helemaal af te breken. Voor Zwangere Guy was dit zelfs al de tweede kans in drie dagen tijd. Net als tijdens hun AB-shows kregen we DJ Vega en Astrofisiks achter de knoppen te zien, terwijl ZG en Jazz de pitbulls van dienst waren. Dat de vier mannen uit de vijfhoek een van de populairste bands op de affiche is, was duidelijk te zien aan de opkomst voor de Red Stage. “OP HET GRAF” en een klassieker als “2010” maakten al snel duidelijk dat blaffende honden duidelijk wel bijten, zeker als derde hond Astro vanachter zijn tafel komt. Tijdens “FRONTAL” moesten de mannen op het podium niet eens rappen, aangezien het publiek het nummer woord voor woord kon meerappen. Wanneer ze het dan toch deden, ontketenden ze voor de zoveelste keer een moshpit in de voorste gelederen. Na wat energie uit OVERLAST werd het ook tijd om de titeltrack van MOERAS op het Ossegempark los te laten. Met de logge boombapbeats van “BRAK & GUY” en “FAMILIE BOVEN ALLES” kregen we even een soort adempauze in de set van de mannen, al is alles relatief bij STIKSTOF. Na met alle lof gezwaaid te hebben naar de drie achter de mic, verdient ook DJ Vega de complimenten voor zijn live scratches op “GRONDLEGGERS”.
“ALLES KAPOT” en “AMBRAS” werden door het volk in de moshpits letterlijk genomen, want het zou ons verbazen als er geen schedels werden gebroken. De agressie en energie die hieruit voortvloeide, werd moeiteloos doorgetrokken richting het nieuwe “M5”, dat nu al uitgegroeid is tot fanfavoriet. Koning Filip zal op zoek moeten naar een nieuwe job en woonst, want STIKSTOF toonde wie de enige echte koningen van dit land zijn.
Mr Eazi @ Green Stage
Wie even rust nodig had na STIKSTOF, zocht best een hangmat uit en moest zeker niet naar de Green Stage afzakken waar Mr Eazi het beste van zichzelf gaf. De Nigeriaanse popsensatie brengt bankumuziek, waarbij het verboden en onmogelijk is om de heupen stil te houden. Jammer genoeg viel, net als gisteren IAMDDB en Bas, ook Mr Eazi ten prooi aan het opwarmen door zijn dj, terwijl de rest van de band er wat werkloos bij stond. Toen de zanger na een klein kwartier toch ten tonele verscheen, toverden zijn zwoele beats het amfitheater om in een warme oase. De bodywarmer die de Nigeriaan aan had bij het opkomen, ging dan ook al snel uit. Vanaf het eerste nummer zocht Mr Eazi het contact op met het publiek door hen te laten meezingen en -klappen, waardoor hij meteen op veel bijval kon rekenen. Wel was het jammer dat hij in het begin niet altijd even duidelijk verstaanbaar was achter zijn beats. Nummers als “Bad Vibe” en “Miss You Bad” zorgden voor een Afrikaans dansfeest in hartje Brussel.
Naast zijn bankumuziek was Mr Eazi er niet vies van om ook wat reggae in zijn set te steken in de vorm van “She Loves Me”. Voor wie het eerste deel van het optreden nog niet dansbaar genoeg vond, knalde Mr Eazi er na een klein uurtje dubbel zoveel energie tegenaan met wat Jamaicaanse dancehall. Om ons toch nog wat rust te gunnen, sloot de Nigeriaanse ster liefdevol af met “Legalize”, het nummer dat hij zong toen hij zijn vriendin ten huwelijk vroeg. Op de Green Stage bouwde Mr Eazi een zwoel feestje waarbij hij de interactie met het publiek niet schuwde.
Nathy Peluso @ Red Stage
De taak om het grootste podium van Couleur Café af te sluiten, werd toevertrouwd aan Nathy Peluso. In Spaanssprekende landen is de zangeres een heuse superster, maar in onze contreien heeft ze nog niet de status van iemand als ROSALÍA bereikt. Dat Nathy hier nog niet de grootste naam is, bleek snel uit de geringe opkomt aan de Red Stage. Gelukkig liet de Argentijnse zangeres dit niet aan haar hart komen en vloog ze er met “CELEBRÉ” als een echte popdiva tegenaan. Meteen kregen we ook al het gevoel dat de wegblijvers ongelijk hadden. Met “SANA SANA” zorgde haar band voor een heerlijke beat, terwijl Nathy bewegingen uit haar benen schudde waar wij al een spierscheur van zouden oplopen door er nog maar aan te denken. Als een volleerd marionettespeler bespeelde ze het publiek even veel met haar zang als haar danstalenten.
Met haar zwoele mix van bossanova, soul en jazz met een r&b-sausje, maakte ze van Couleur Café een liefdevolle Argentijnse plaats, waar het publiek meer dan eens een dansje placeerde. Alsof dit allemaal nog niet genoeg was, kregen we van de Argentijnse er ook nog een kledingwissel op de tonen van enkele r&b klassiekers bovenop. Naast haar kleding kwam ze ook terug met een nieuwe microfoon, waarop een GoPro gemonteerd stond die voor interessante visuals zorgde die achter haar geprojecteerd werden. Nadat Nathy op de tonen van “BUSINESS WOMAN” ook nog eens touwtje begon te springen, wisten we dat we van niets meer versteld moesten staan bij de Argentijnse. Met haar grootse show waar zowel zang, dans als beeld op punt stonden, kroonde Nathy Peluso zich nog op de valreep tot grootste popdiva van het festival en gaf ze de afwezigen lik op stuk. Na Nathy’s laatste noten doofde ook de laatste dubs en bassen uit op de andere podia en sloot de wondere wereld van Couleur Café zich weer voor een jaar.
Ons verslag van de eerste dag Couleur Café vind je hier.
Ons verslag van de tweede dag Couleur Café vind je hier.
Wie STIKSTOF deze zomer nog aan het werk wil zien heeft nog verschillende kansen. Zo staat de groep nog op Rock Werchter, Pukkelpop en ManiFiesta in Oostende. Bij onze Noorderburen mogen ze Down the Rabbit Hole onveilig gaan maken.
