© Derek Perlman
Zoals dat bij vele buitenlandse bands het geval is tegenwoordig, was het ook voor Together Pangea alweer even geleden dat de band voet aan wal zette in Europa. Ondertussen is er ook wel al wat gebeurd, want vorig jaar verscheen met DYE een gloednieuwe plaat van de garagerockers, wat alweer een nieuw elan aan het viertal uit Los Angeles gaf. De groep leek wat meer matuur te zijn geworden en dus waren we benieuwd hoe dit zich live zou vertalen. Het resultaat was weliswaar even vettig als altijd.
Openen mochten twee lokale acts. Eerste aan de beurt was the Yummy Mouths, een band die we bij Dansende Beren altijd graag zien komen. Het drietal rammelt altijd lekker door en dat was in Kakva Oudaan niet anders. Zoals steeds overheersten nummers van de eerste ep, maar ook nieuwe muziek werd gespeeld. Daaruit viel op te merken dat er iets meer funk binnen hun rammelende garagerock sluipt. Ze hebben met andere woorden nog meer naar Parquet Courts geluisterd en dat is allesbehalve erg. Afsluiter “White Noise” was weer de kers op de taart van een geweldige set.
Mind Rays was dan weer van een ander kaliber. De Gentenaars staan erom bekend om heel wat lawaai en afbraakwerken met zich mee te brengen. Het viertal met de furieuze frontman begon direct erg krachtig aan zijn set en niet veel later stond die frontman al niet meer op het podium. Hij ging het publiek inspecteren en deed dat meerdere keren tijdens de show. Wat hij nog deed, was de band aankondigen als andere Belgische bands. Zo zagen we vanavond ook Triggerfinger, Equal Idiots, Meltheads en Ozark Henry aan het werk. Leutig, maar gelukkig is hun muziek ook altijd retestrak. De noisy garagepunk blijft altijd goed werken, al zien we het toch net iets liever in een kleine pub dan in een zaaltje. Al bij al blijft Mind Rays wel werken en dat is vooral hun eigen verdienste.
Dan kwam toch de band waar iedereen wat zat op te wachten. De Amerikanen van Together Pangea kwamen stipt het podium op waarna ze meteen lieten weten waarvoor ze naar hier kwamen. “Marijuana” stak het vuur meteen aan de lont en wat volgde was een resem aan knallende garagerockers die nergens gas terugnamen. In het eerste kwartier kregen we op die manier zelfs zes nummers op ons bord. Nog voor we iets konden doorslikken, werd het volgende gerecht al in onze mond gepropt. We vonden het weliswaar niet erg, want de energie en klasse waarmee dit werd gespeeld, was uitermate goed.
Zo stond er een fantastische gitarist aan het werk die nagenoeg ieder nummer van een gitaarsolo kon voorzien. Ook de furieuze frontman zag er op het eerste gezicht tamelijk braaf uit, maar eens hij zijn strottenhoofd openzette, hoorden we enkel nog maar vuile vocals. Dat is ook waar Together Pangea voor staat: het vuile combineren met het vettige op een uiterst aanstekelijke manier. Het bier dat weelderig in het rond vloog, was hier een perfect voorbeeld van.
“Money On It” luidde een eerst rustpunt in de set in. Het leutige nummer is meer bedoeld als een soort van jangly rockliedje dan dat het een publiek in extase moet brengen. Met “Offer” ging het hek volledig van de dam en zagen we een eerste moshpit ontstaan. Dat was frappant, want het was nu niet dat Kavka volledig was volgelopen, maar de mensen die er waren, wilden wel ten volle genieten. En dat deden ze vervolgens alleen maar extremer. “Too Drunk to Cum”, bijvoorbeeld, startte extreem furieus waarna mensen niet meer wisten wat te doen, om dan uiteindelijk toch iets rustiger te eindigen.
Het venijn zat hem duidelijk in de staart en dat was vooral te danken aan alle songs van Badillac. De plaat uit 2014 blijft toch nog altijd de plaat waarmee je live overtuigt, en dat weet Together Pangea maar al te goed. Zo zijn “River” en “Sick Shit” heel aanstekelijke songs die iedereen aan het springen en dansen kregen en dan moest de bisronde nog volgen. De gitarist moest hiervoor zelf even het publiek om ze ‘two more songs’ te laten scanderen, maar eens dat varkentje was gewassen, kon “Alive” het leven nog eens extra vieren.
Together Pangea knalde er twintig songs door op minder dan een uur, dan kan het ofwel afgrijselijk slecht zijn of verschrikkelijk goed. Bij Together Pangea neigen we vooral naar het tweede. De band speelde als een hogesnelheidstrein nummers na elkaar, praatte slechts sporadisch met het publiek en liet vooral de muziek spreken. Hierdoor konden we, zoals een echte garagepunkband het betaamt, heel wat nummers horen zonder dat we ons hoefden te vervelen. Het publiek at uit de handen van de band en die lieten gewoon zien dat ze een liveband zijn zonder veel poespas.
Setlist:
Marijuana
Depress
Badillac
Better Find Out
Kenmore Ave
Nervous
Money On It
What It’s Like
Nothing to Hide
Alabama
Offer
Friend of Nothing
Rapture
Night of the Living Dummy
Dead Flowers (The Rolling Stones cover)
Too Drunk to Cum
River
Sick Shit
Alive
Gates of Heaven (The Dad Horse Experience cover)
