© Amelia Bauer
Daniel Rossen maakte vooral naam als lid van de New Yorkse indierockband Grizzly Bear, eind jaren nul een van de subtoppers van het genre. Hij nam er het gitaarspel voor zijn rekening, was een van de liedjesschrijvers en verzorgde mee de kenmerkende vocale harmonieën. Hoewel de man tijdens zijn periode bij de band een enkele solo-ep uitbracht in 2012, bleef zijn eigen carrière verder beperkt. De jaren tien waren minder gul voor Grizzly Bear, dat in 2017 met Painted Ruins een halfslachtige comeback maakte na een lange pauze en daarna geluidloos ontbond. Vijf jaar later is Rossen terug met het onverwacht ijzersterke soloalbum, You Belong There.
Clara Mann mocht openen in de Handelsbeurs, die voor de gelegenheid van aflopende zitplaatsen voorzien was. De singer-songwriter was naar eigen zeggen zeer moe, maar zong zeker in het begin nog loepzuiver. Mann bezit een mooie stem met rijke vibrato en ondersteunde zichzelf met akoestisch gitaarwerk. Prima, al hadden wij de laatste tijd iets te veel gelijkaardige frêle singer-songwriters gezien om nog echt geraakt te worden door het optreden. De muziek was ook een tikkeltje eentonig. Mann begon halverwege de set echter duidelijk met haar stem te worstelen en we voelden mee met de muzikante, die dapper doorzong ondanks het gehoest en zichtbaar ongemak. Soms is een tikkeltje spanning nodig om te kunnen begeesteren. Het maakte het optreden paradoxaal genoeg beter.
Spanning wist Rossen wel meteen te brengen, ondanks zijn onopvallende voorkomen. De man is een goede liedjesschrijver en geldt als een gitaarvirtuoos binnen het indiegenre, maar eiste nooit helemaal de hoofdrol op in Grizzly Bear. Die positie liet hij over aan medebandlid Ed Droste. Onterecht, zo blijkt nu. Rosssen kwam een kwartiertje na Mann een onverwacht helder verlichte zaal binnen en bewees meteen over een bescheiden soort podiumcharisma te beschikken: ‘Is dit een optreden of een seminarie?’ vroeg hij de lichtman grappend, waarna de lichten uitgingen.
Rossen had alleen drie semi-akoestische gitaren en een piano rond zich verzameld, maar ”Repeat The Pattern” was ondanks een kleine valse start een krachtige opener, die naadloos overging in “Easier”. Eén Grizzly Bear-nummer en een van de drie covers die de muzikant die avond zou spelen. ‘Het is lang geleden dat ik nog getoerd heb, dit voelt aan als een simulatie’, aldus Rossen, maar voor het publiek was het duidelijk levensecht. ‘Holy shit!’ hoorden we iemand roepen bij de snelle gitaararpeggio’s van “Unpeopled Space”.
De set begon dus goed, al misten we stiekem wel de percussie die de plaat You Belong There naar een nog hoger niveau tilt. Rossen is een sterk muzikant, maar er ontbrak wat dynamiek, al kwam dat mogelijk ook door de delay- en reverbgitaarpedaaltjes die de muzikant subtiel aanwendde om wat voller te klinken. “Celia” bracht echter vlug afwisseling. Op plaat een gitaarnummer vol strijkers en houtblazers, live een pianoballade vol vuur. Zo viel ook nog meer op dat Rossen eigenlijk een uitstekend zanger is, die zich perfect als soloartiest staande kan houden.
‘Zie je wel, het ís een simulatie,’ zei de muzikant tussen twee nummers door toen de echo op zijn stem even in overdrive ging. Dat euvel werd echter vlug verholpen. De set bereikte een hoogtepunt met “Shadow In The Frame” (die baslijn!), “Golden Mile” uit de ep Silent Hour/Golden Mile, dat ook een pianobehandeling kreeg, en “Kathleen”, een aangename Townes Van Zandt-cover. Na een herstemming van zijn gitaar waarin Rossen het publiek aanmoedigde even te praten, speelde hij nog “It’s A Passage” en het toepasselijk getitelde “The Last One”.
De muzikant verdween kort van het podium, maar keerde algauw terug voor een korte encore op piano. “Herringbone” is een cover van Rossens’ zijproject Department Of Eagles en pastte perfect in de set. De beste man speelde al bij al een relatief korte set van een uur en een kwartier, maar toch waren wij tevreden. Een uitstekende performance van een goede muzikant. Al willen wij hem dus wel eens aan het werk zien met een percussionist erbij.
Setlist:
Repeat The Pattern
Easier (Grizzly Bear)
Silent Song
Unpeopled Space
Celia
Tangle
Shadow In The Frame
Golden Mile
Kathleen (Townes Van Zandt)
Saint Nothing
It’s A Passage
The Last One
Herringbone (Department Of Eagles)
