© CPU – Chris Stessens
Na drie doortochten in de Botanique in even veel jaar tijd, waagde Julien Baker de sprong naar het grote podium van de Ancienne Belgique. Bijna recht evenredig met de steeds groter wordende zalen, groeide Baker ook van intieme en emotionele nummers alleen op haar elektrische gitaar, naar een sound die best stevig kan uithalen. Trotseerde ze met haar debuut Sprained Ankle nog alleen het publiek, dan heeft ze twee platen verder een sterke vierkoppige band rond zich verzameld. Met de nieuwe songs van Little Oblivions onder de arm was het vooral uitkijken naar hoe die zich zouden vertalen naar een grotere zaal en podium.
2020 zou het jaar van Ratboys worden. Na twee fijne albums was de band uit Chicago klaar voor een stapje hogerop met zijn nieuwe album Printer’s Devil en de bijhorende uitgebreide tour. Het vervolg is echter alom bekend en in plaats van enthousiaste concertzalen en festivalterreinen, vierde de band een jaar later noodgedwongen zijn tiende verjaardag in mineur met een herwerking van de eerste ep Happy Birthday, Ratboy. In de Ancienne Belgique had de band dus zowel nieuw oud materiaal als oud nieuw materiaal voor te stellen. Een ongebruikelijke spreidstand die hun doortocht in België op zijn minst interessant maakte.
Van die verjaardag in mineur leek niets merkbaar, want Ratboys stortte zich als een stel uitgehongerde rattenjongen op een nietsvermoedend AB Box. Veertig minuten bleek al snel veel te kort voor een uitgebreide kennismaking met de fijne Ratboys. Met hun geüpdatete en huiselijke versie van vroege jaren 2000 emopoprock, brachten ze verhaaltjes over grootouders, katten in de vriezer en ontdekkingsreizigers in onontbeerlijke toestanden. Afwisselend deed hun sound denken aan Pinegrove, dan weer aan pakweg The Beths met frontvrouw Julia Steiner als een soort tweelingzus van Julien Baker. Met een nieuwe plaat al opgenomen in Seattle en waarvan de AB al twee voorsmaakjes mocht proeven, lijkt Ratboys enkel voorruit te kijken.
View this post on Instagram
Wanneer Julien Baker het podium opstapte, ging het publiek van de AB meteen op het spreekwoordelijke puntje van de stoel zitten. Vroeger moest ze nog schuchter en beleefd om je aandacht vragen, nu greep ze je meteen stevig bij de lurven. Logisch ook voor een artieste die van breekbare songs haar handelsmerk heeft gemaakt, maar ondertussen is uitgegroeid tot een stevige liveband. De scherpe synths van “Hardline” waren dan ook de perfecte opener om iedereen meteen bij de pinken te krijgen. Baker raasde namelijk als een sneltrein door haar set, met enkel een snel dankwoordje voor voorprogramma Ratboys tussen het stemmen door.
Zeker in het begin van de set verkeerde ze samen met haar band in opperste concentratie. “Hardline” ging haast meteen over in “Bloodshot” en nog voor de laatste noten gespeeld waren, friemelde Baker al aan haar pedaalbord en gitaar om zo snel mogelijk “Shadowboxing” in te zetten. Ook met hun matching touroufits leek het alsof de bandleden straks nog de nachtshift bij een tankstation langs de snelweg moesten doen. Misschien zaten de nieuwe nummers van Little Oblivions nog niet helemaal in de vingers en verklaarde dat de focus en lichte nervositeit, al was daar met ogen dicht niet veel van te merken.
View this post on Instagram
Julien Baker had inderdaad een nieuw album voor te stellen in de Ancienne Belgique en speelde dat dan ook haast integraal. Hoewel nummers als “Ringside”, “Relative Fiction” en “Highlight Reel” nog niet zo bekend in de oren klonken, vielen ze zeker niet uit de toon in het grotere plaatje. Wellicht is het gewoon een kwestie van tijd en gewenning voor zowel de band als het publiek.
Ook Julien Baker moest blijkbaar nog wat wennen aan het podium en de small talk tussen de nummers door. Toegegeven, de Amerikaanse is nooit een spraakwaterval geweest en zei ook ietwat cynisch dat praten echt haar favoriete ding is. Communiceren doet Julien Baker het liefst met muziek en het best helemaal alleen. Face to face met het AB-publiek kon ze pas echt tot onze ziel doordringen. Helemaal alleen met haar gitaar en loopstation bracht ze “Sprained Ankle” en “Something”, nummers die na al die tijd nog niets aan emoties en intensiteit ingeboet hebben en de ongelofelijke zangstem van Baker letterlijk in de schijnwerpers zetten. Ook met “Song in E” van haar nieuwe plaat wist ze alleen aan de piano het publiek helemaal in te pakken en kregen we eindelijk die emotionele diepgang die we in het begin van de set wat misten.
View this post on Instagram
Toen de band opnieuw het podium opkwam, was de sfeer plots veel losser en spatte het plezier van “Faith Healer” en “Tokyo” af. Ook “Sour Breath” en “Appointments” brachten opnieuw die herkenbare intensiteit van eerdere shows. Wanneer Baker de teugels wat liet vieren, was het zoveel makkelijker om door te dringen tot de essentie van haar sound: messcherpe lyrics en gitaarmotiefjes die nu eens weemoedig dan weer helend moeten klinken. “Ziptie” leek eerst op het eerste gehoor niet echt de gepaste afsluiter, zeker net na het intense “Blacktop”, maar gaandeweg groeide het nummer toe naar een stevige climax.
Baker is sinds haar vorige doortochten in België zichtbaar gegroeid, maar net als zo veel bands die twee jaar niet hebben kunnen touren, is het opnieuw wat wennen. Waar ze vroeger moest opboksen tegen gezellig keuvelende zalen, weet ze nu zonder probleem de aandacht op te eisen. Het is mooi om te zien hoe Baker vaak in haar eigen wereldje vertoeft, al zou het publiek maar wat graag meegetrokken worden in haar hersenspinsels. Julien Baker is niet alleen een fantastische zangeres, liedjessmid en artieste, ze is ook een klein ijsklompje dat steeds wat tijd nodig heeft om te ontdooien. Gelukkig stond de verwarming in de AB hoog genoeg zodat we zeker in de tweede helft van de set de beste Julien Baker te horen kregen.
Setlist:
Julien Baker
Hardline
Bloodshot
Shadowboxing
Favor
Relative Fiction
Highlight Reel
Red Door
Heatwave
Ringside
Sprained Ankle
Something
Song in E
Faith Healer
Tokyo
Repeat
Sour Breath
Appointments
Blacktop
Ziptie
Ratboys
The Stanza
Down the River
Elvis Is In The Freezer
The Window
MCMXIV
A Vision
Anj
Making Noise With The Ones You Love
Peter the Wild Boy
