Cymande @ Ancienne Belgique (AB): Muziek is dé boodschap

Na ruim een halve eeuw krijgt Cymande eindelijk de waardering en erkenning die ze eigenlijk al van meet af aan hadden verdiend. De Londense funkband was in de jaren zeventig een kort leven geschonken, al lag dat toen in eerste plaats vooral aan de weinig inclusieve Britse muziekindustrie. Na drie albums en een Amerikaanse tour doofde het licht van Cymande uit, maar hun muziek kreeg in de jaren negentig een nieuw leven. Artiesten als grondlegger Grandmaster Flash, de Amerikaanse hiphopgroep Fugees en de Franse pioneer MC Solaar ontdekten de Britse band en samples van Cymande. Indirect droegen de Britten dus een wezenlijk stukje bij aan het ontstaan van hiphop en aanverwante genres.

De revival van Cymande kent nu echter een nieuwe piek met dank aan de baanbrekende documentaire Getting It Back: The Story of Cymande, die het vroege pionierswerk van de band bespreekt, de tijdsgeest waarin ze onafgebroken aan hun doorbraak werkten en de invloed die ze op de hedendaagse muziek hebben gehad. De documentaire was tevens een uitgelezen aanleiding om terug te keren naar het podium. Na een paar festivalshows afgelopen zomer, onder andere ook een passage op Dour, trekt Cymande nu langs een handvol Europese zalen. Gisteren stond een uitverkochte Ancienne Belgique op de agenda en die smulde maar al te graag van de tijdloze muziek van Cymande.

Het aantal vroege vogels was redelijk beperkt toen Mab’isch aan haar dj-set begon. De Brusselse producer is kind aan huis op Kiosk Radio en weet als geen ander hoe ze een uurtje gevuld moet krijgen met goede muziek. Dat kleine ontvangstcomité groeide mondjesmaat, terwijl Mab’isch een mix bracht van jazz, wereldse klanken en funk. Dat ze dat deed op de oldschool wijze deed, met echte vinylplaten met andere woorden, was mooi meegenomen. Als achtergrondmuziek viel het best te pruimen en zo werd het ook opgevangen door het publiek. De AB was een uur lang een gezellig jazzcafé waar je na een drukke (werk)dag even op adem kon komen. Mab’isch bleef geanimeerd draaien en maakte er het beste van.

Cymande moet je alvast de concertetiquette niet meer leren. Plichtbewust om kwart voor acht vulde het podium van de Ancienne Belgique zich met negen volbloedsmuzikanten met een doel voor ogen: de heupen van het Belgische publiek loskrijgen. Om dat doel kracht bij te zetten, gooiden ze meteen heel wat groove en speelsheid in de strijd. Van oudersdomskwaaltjes was in elk geval niets te bespeuren en dat de bende subliem op elkaar is ingespeeld, bleek des te meer al bij het tweede nummer “Getting It Back”. Zanger Ray King wierp zich op als ceremoniemeester, al had hij niet per se de drang om de schijnwerpers volledig op hem te laten schijnen.

Cymande was en is een collectief gebeuren, maar dat veranderde niets aan het feit dat iedereen op het podium wel zijn gloriemoment kreeg. “Do It (This Time With Feeling)” bevatte een zeer gelaagd en dynamisch saxofoonverlengstuk dat haast vlekkeloos overliep in het betere percussiewerk. Het was een eerste muzikale hoogtepuntje van de avond waar Brussel vlotjes van smulde. Tijdens “Willy’s Headache”, een ode aan hun toenmalige repetitiehok in Londen, was het dan weer de dwarsfluit die alle ogen naar zich toe zoog en voor een eloquent tussenstukje zorgde. Het publiek was jammer genoeg wel tijdelijk wat rumoerig en bleek iets minder attent te zijn dan we zouden verwachten bij een dergelijk concert.

Het rumoer verstomde redelijk snel toen de eerste noten van “Brothers on the Slide” werden ingezet. Het tijdloze staaltje muziek is tot op heden hun grootste succes en dat kon je merken aan het aantal schermpjes die de lucht in gingen. Wie zijn gsm braaf op zak hield, genoot des te meer van de genialiteit die de band in de liveversie wist toe te voegen. Deze keer was het wederom de percussie die de spanweide van het nummer nog breder maakte. Heerlijk! Cymande was op dreef en dat gaf hen zuurstof om het af en toe eens over een andere boeg te gooien. Liefdesnummer “For Baby Ooh” werd bijvoorbeeld in een iets energieker jasje gestoken en was de ideale inleiding voor “Bra” dat van zoveel souplesse werd voorzien dat je je even terug in de jaren zeventig waande.

Een van de pijlers van het optreden vormde niet toevallig “Dove”. Het meer dan tien minuten durende nummer klonk in levende lijve zelfs nog net iets straffer, omdat je het samenspel van de negen muzikanten kon zien en voelen. Er werd attent geluisterd, terwijl er een aantal fans voorzichtig heen en weer wiegden. Brandend actueel was ook het vervolg in de vorm van “Crazy Games”. Het nummer werd in 2015 uitgebracht en vat de huidige tijd met oorlogen en conflicten in een paar zeer rake zinnen samen. Ray King maakte tijdens het nummer de tijd om wat aan publieksparticipatie te doen, al hielden ze het wel nog redelijk beperkt.

Het moment van het concert was hoe dan ook weggelegd voor “The Message”. Na een bondige bandintroductie overspoelde de groove de rode zaal en kon je niet anders dan lekker meegedijen met de ritmes van de band. ‘Music is the message & the message is music’, predikte Ray King in de microfoon, terwijl de rest van de band zich van hun meest funky kant liet horen. Dat Cymande in het laatste stukje van het nummer nog enkele songs verwerkte die hun inspireerden (denk maar aan “Get Up Stand Up”) maakte het plaatje compleet. De bisronde had welgeteld één nummer in petto en dat was met “It’s Magic” eentje dat niet passender had gekund. ‘Make this moment last’ zong de band en wij gingen nog een laatste keer mee op in het moment.

We mogen van geluk spreken dat Cymande nog niet toe is aan rentenieren. In de Ancienne Belgique bracht het Britse negental namelijk een sterk optreden waar ze zich volledig focusten op de muziek en zich niet nodeloos bezig hielden met randzaken. De souplesse en de groove kenmerkten het concert evenals de dynamiek en spontaniteit die ze aan de nummers toevoegden. De muziek houdt ze jong en we kunnen alleen maar hopen dat ze nog een tijdje kunnen doorgaan op dit elan om met hun tijdloze muziek generaties overschrijdend te blijven inspireren.

Op zondag 30 juni staat Cymande op Paradise City in Perk. Andere namen die dag zijn o.a. Bonobo, Floating Points, Jersey, ANOTR en Lefto.

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!

Setlist:

Sweeden
Getting It Back
Do It (This Time with Feeling)
Willy’s Headache
Brothers on the Slide
For Baby Ooh
Bra
Crawshay
Rickshaw
Dove
Crazy Game
The Message

It’s Magic