Nilüfer Yanya + Léa Sen @ Botanique (Orangerie): Een nagenoeg vlekkeloos parcours

Nilüfer Yanya haalde in 2019 meer dan terecht zo goed als elk eindejaarslijstje met haar debuutalbum Miss Universe, waarvoor ook wij de zeldzame vijf sterren boven haalden, en het project omwille van zijn straffe concept en muzikale omkadering de hemel in prezen. Gelukkig moet haar recent uitgebrachte tweede album PAINLESS ook niet onderdoen en kregen we wederom een zeer coherente langspeler met karaktervolle nummers. Vooraleer ze naar Amerika trekt voor een uitgebreide tour inclusief shows op Coachella, sloot ze gisterenavond het Europese luik van die tour af in de Botanique. De schuchterheid op podium is nog niet verdwenen, maar dat staat haar nagenoeg vlekkeloos parcours niet in de weg.

Voor Léa Sen was het eveneens de laatste show van de tour, waarna ze terug naar Londen vertrekt om de laatste hand aan haar aankomende debuut-ep te leggen (release in mei). Gewapend met haar gitaar, een zonnebril en een geblondeerde vlecht kwam ze redelijk schuchter op en hadden we aanvankelijk het gevoel dat er niet veel interessante dingen zouden gebeuren. Ondanks dat ze er dus volledig in haar eentje voor stond, kregen we gelukkig een gevarieerde set waarin ze haar stem volledig ontplooide en prachtige zanglijnen bracht. Na heel wat rustige nummers waarvoor ze zichzelf op de gitaar begeleide, pakte ze onverwacht uit het een gloednieuwe demo, getiteld “Again”, die een volledig andere kant van haar muzikale spectrum toonde. Het publiek luisterde vooral, ook tijdens het slotnummer, aandachtig en al snel werd duidelijk dat ze er dankzij haar passage aardig wat fans bij heeft.

In blauw licht tekenden zich iets na 21.00 vier silhouetten af, die zonder intro aan hun show begonnen. Centraal stond uiteraard Nilüfer Yanya zelf, die haar set met “midnight sun” zeer geconcentreerd en geroutineerd begon om de sfeer in de zaal wat af te tasten. Haar ernstige blikken ruilde ze dan ook in voor een eerste glimlach naar het publiek, maar vooral ook haar band. Haar stem schuilde op het eerste nummer nog achter het puike werk van haar medemuzikanten, maar kwam in “belong with you” iets duidelijker naar voren waardoor haar nummers meteen aan impact wonnen. In “chase me” klopte uiteindelijk alles en kregen we haar beste refrein tot dan toe te horen. Het was duidelijk nog wat zoeken in het begin, maar de puntjes werden gelukkig al snel op de i gezet.

Het publiek luisterde braaf en was duidelijk bereid om de muziek van de Londense zangeres met volle concentratie te beluisteren. Zelfs tijdens het stemmen van haar gitaar tussen de nummers door was het muisstil in de zaal en werd er gespannen gewacht op wat er als volgende gebracht werd. De enthousiaste reacties op bijvoorbeeld albumsingle “stabilise” kwamen niet onverwacht, aangezien het op de plaat al een echte koploper is en in zijn livejasje meer dan overeind bleef. Iets later bleek ook de melodie van “trouble” in de herwerkte versie nog steeds even intrigerend te zijn en klonk het refrein van “the dealer” nog iets catchyer. Haar saxofoniste voegde in een groot deel van de nummers nog een extra gelaagdheid toe en kreeg in “L/R” uiteindelijk haar welverdiende solo. Het mag gezegd worden; PAINLESS staat er ook in een live setting volledig.

Wie stiekem nog op het werk van haar eerste projecten Small Crimes en Plant Feed hoopte, zal wellicht lichtjes teleurgesteld naar huis getrokken zijn. Gelukkig vonden er enkele nummers van haar fenomenale debuut Miss Universe wel hun weg naar de setlist. “The Unordained” kwam bijvoorbeeld redelijk vroeg in de set en won aan intensiteit door de wisselwerking van haar solomomenten en wanneer de hele band haar vervoegde. In het midden van de set bracht ze dan een ijzersterke cover van PJ Harveys “Rid Of Me”. “Angels” gaf haar dan weer vleugels voor de eindsprint, waar ze met de leuke versie van “In My Headl afsloot en even de coulissen in dook. In de bis volgden nog “Crash”, waarvoor voorprogramma Léa Sen haar op het podium vergezelde, en uiteindelijk “Heavyweight Champion of the World”. De afsluiter begeesterde nog steeds zoals vroeger en sloeg ons nog eens helemaal K.O. door haar kenmerkende stemgebruik.

We hebben Nilüfer Yanya al in meerdere live opstellingen aan het werk mogen zien, maar haar evolutie als muzikant is onmiskenbaar en weerspiegelt zich ook in de kwaiteit van haar hele band. Haar drummer gaf haar nummers een verfrissende dynamiek, de basgitariste zorgde voor extra schwung en de saxofoniste vulde haar vocaal ook nog eens prima aan. De beloftevolle artieste van enkele jaren terug pronkt tegenwoordig met een aanzienlijke maturiteit op het podium, al is ze nog steeds nog wat terughoudend op vlak van publieksinteractie. Haar show in de Botanique kende dan ook weinig fouten en dat toont dat ze meer dan klaar is voor haar shows op het wereldberoemde Coachella. Hopelijk is ze komende zomer ook in België op een podium te zien en krijgen we dan opnieuw de kans om PAINLESS in volle ornaat te mogen beleven.

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!

Setlist:

midnight sun
belong with you
chase me
The Unordained
L/R
Rid Of Me (PJ Harvey cover)
stabilise
Baby Luv
Same Damn Luck
anotherlife
Angels
trouble
the dealer
In Your Head

Crash
Heavyweight Champion of the World