AlbumsFeatured albumsRecensies

Aldous Harding – Warm Chris (★★★): Absurditeit op zijn best

Na drie lange jaren worden we eindelijk opnieuw verwend met een album van Aldous Harding. Het is ondertussen al de vierde langspeler van de Nieuw-Zeelandse zangeres, waardoor het een uitdaging wordt om haar fans muzikaal te kunnen verrassen. Voor haar nieuwste Warm Chris doet ze wederom beroep op producer John Parish, die na samenwerkingen met PJ Harvey, Eels en Perfume Genius enorm hoog staat aangeschreven. Ook op vorige succesalbums Party en Designer droeg hij reeds zijn steentje bij, wat resulteerde in een feeërieke luisterervaring met talloze kippenvelmomenten.

Hoewel Aldous Harding altijd dezelfde folkachtige sferen opzoekt, blijft ze er toch in slagen om zich telkens opnieuw uit te vinden. Waar ze met haar zelfgetitelde album vooral diepgewortelde angst portretteerde, had ze het op Party hoofdzakelijk over de liefde en de kracht om vol te houden. Designer leek daar ergens tussenin te dobberen, maar gaf ons in het bijzonder toch een gevoel van hoop. Stil blijft de Nieuw-Zeelandse niet zitten, want om ons warm te maken voor haar nieuwste werk, vuurde ze al twee singles op ons af. “Lawn” en “Fever” voelen zoals gewoonlijk intiem en sfeervol aan, maar we waren vooral benieuwd of dit ook bij de andere nummers op Warm Chris het geval zou zijn.

Zoals verwacht worden we op albumopener “Ennui” opnieuw ondergedompeld in een bad vol onsamenhangende klanken en zangpartijen, die bij een eerste luisterbeurt lijken te wringen, maar je na een tijd toch comfortabel doen voelen. Het is pas naar het einde toe dat je gewend raakt aan dit pallet van nogal zwaar klinkende geluiden. Gelukkig lijkt de hemel op te klaren als de eerste tonen worden ingezet van “Tick Tock”, want door de akoestische gitaar en sprookjesachtige stem van Aldous, wordt alles veel luchtiger. Ook al kan Harding ons met deze song nog maar weinig verbijsteren, toch weet ze door haar eigen unieke stijl een plekje te veroveren in ons hart.

Het meest ontroerende moment van heel deze plaat moet dan toch wel de titeltrack “Warm Chris” zijn. Over wie dit nummer precies gaat blijft voor ons een raadsel, maar wat we wel weten is dat Aldous moeiteloos kan spelen met zowel lage als hoge stemregisters. Alles klinkt hier zo eerlijk en oprecht, waardoor je de rauwheid waarmee Aldous haar gedachten beschrijft voelt binnenkomen. Enkel de instrumentatie lijkt maar weinig te veranderen doorheen deze langspeler, wat spijtig genoeg leidt tot nogal veel van hetzelfde. “Fever” heeft enorm veel weg van “Passion Babe”, maar wordt aanzienlijk aangenamer ervaren omdat hetzelfde deuntje niet constant wordt herhaald. Eerder uitgebrachte single “Lawn” is dan weer een welgemeende verademing, omdat er op een speelse wijze wordt geëxperimenteerd met opgewekte klanken die subtiel worden ondersteund door een piano. Aldous verloochent haar eigen handelsmerk duidelijk niet, al is er in het midden van dit album toch nood aan wat vernieuwing.

Hoe langer je luistert, hoe moeilijker het wordt om een geeuw te onderdrukken. Begrijp ons niet verkeerd, het is een gezellige plaat die goed in elkaar steekt, maar op sommige momenten doet het meer dienst als achtergrondmuziek. “Bubbles” en “She’ll Be Coming Round The Mountain” blijven teren op gelijkaardige pianomelodieën, wat de drang om deze liedjes over te slaan steeds verleidelijker maakt. Het enige lichtpunt dat we na een tijd krijgen, is een welluidende orgel op “Leathery Whip” dat wordt vergezeld door een onopvallende akoestische gitaar. De eigenaardige stemmen op de achtergrond vormen onverwacht een harmonieus geheel, waardoor deze song zich zonder veel moeite in je hoofd weet te nestelen. De invloed van John Parish is hier duidelijk te horen, want dit liedje lijkt als twee druppels water op iets wat van PJ Harvey zou kunnen zijn.

Met Warm Chris bewijst Aldous Harding dat ze het experimenteren met woord en geluid nog lang niet verleerd is. Hoewel je hoort dat er veel werk aan te pas kwam, weten toch niet alle liedjes ons te bekoren. Als er een moment van extase wordt bereikt, volgt kort daarna een dieptepunt. Ook hits zoals “Fixture Picture” en “The Barrel“, die te horen zijn op Designer, zijn hier nergens te bespeuren. Hoewel de verwachtingen hoog waren, kunnen ze toch niet volledig worden ingelost. Alle elementen voor een memorabel album zijn er, maar het enige wat ontbreekt is wat vernieuwing. We zijn alvast benieuwd of Warm Chris live meer tot zijn recht zal komen.

Op dinsdag 21 maart 2023 komt Aldous Harding haar nieuwste album voorstellen in het Koninklijk Circus in Brussel.

Facebook / Instagram / Website

Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.

Related posts
LiveRecensies

Aldous Harding @ Koninklijk Circus: Existentiële crisis op een dinsdagavond

Waarom de Nieuw-Zeelandse Aldous Harding haar Europese tournee opende in Brussel werd al heel snel duidelijk. Haar laatste passage dateerde alweer van…
2022FeaturesInstagramUitgelicht

De 101 beste singles van 2022

Het jaareinde komt nu echt wel in zicht, maar wij zijn nog lang niet klaar met onze eindejaarslijstjes. Nu we alle albums…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Aldous Harding - "Fever"

Het is ongeveer twee maanden geleden sinds Aldous Harding haar grote comeback vierde met “Lawn“. Het betekende meteen ook de eerste single…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.