Eind 2018 liet de Spaanse Rosalia Vila Tobella, beter bekend als ROSALÍA, de grondvesten van de gevestigde popmuziek schudden met de release van El Mal Querer. Hoewel dat al haar tweede langplaat was, was El Mal Querer hét werk dat ROSALÍA definitief op de kaart zette. Het album won Grammy’s en vele grote publicaties prezen het de hemel in. Het muziekblad Rolling Stone noemde de plaat een van de beste ooit gemaakt, en zelfs het allerbeste Spaanstalige album ooit. Het daverende succes van El Mal Querer werd gevolgd door allerlei losse singles en samenwerkingen, met de ene grote naam na de ander. Zo was daar “Con Altura” met J. Balvin en El Quincho, “Lo Vas a Olvidar” met Billie Eilish en “TKN” met Travis Scott. Een opvolger voor het album dat haar in een klap een wereldster maakte, bleef echter uit.
Het uitblijven van een derde album van ROSALÍA kende twee grote oorzaken. De eerste is de werkwijze van de zangeres, die graag goed de tijd neemt om een samenhangend en doordacht verhaal te vertellen met haar muziek. Na een album zo indrukwekkend en uniek als haar doorbraak, zijn wij de laatsten die durven te twijfelen aan dit proces. De tweede oorzaak is wat spijtiger. De artieste liep tijdens haar wereldtour in 2019 tegen een writer’s block aan, iets wat haar creatieve proces enorm belemmerde. Met de hulp van niemand minder dan Frank Ocean overkwam ze dit obstakel gelukkig, en op de derde verjaardag van El Mal Querer in november van vorig jaar werd MOTOMAMI aangekondigd. Die is hier nu dan eindelijk, en bewijst dat ROSALÍA er eentje is om te blijven.
Met El Mal Querer nam ROSALÍA ons mee in een aangrijpend romantisch verhaal dat inzoomt op liefdesverdriet. Zo’n vrijwel perfect samenhangend verhaal is MOTOMAMI dan misschien niet, maar laten we meteen vooropstellen dat het album desondanks een ongelooflijk sterk, vernieuwend werk is dat ons blijft boeien en onze aandacht 42 minuten lang behoudt. ROSALÍA slaagt erin om allerlei genres, van haar geliefde flamenco tot jazz tot r&b, samen te vlechten op een uiterst ambitieuze, fascinerende wijze zoals eigenlijk alleen zij dat kan. De Spaanse wil, maar kan ook simpelweg niet in een hokje gestopt worden. Ze is onvoorspelbaar, groeit constant en weet zichzelf voortdurend opnieuw uit te vinden, en deze continue verandering wordt gezegevierd op de stampende opener “SAOKO“.
Die onvoorspelbaarheid wordt op meerdere manieren benadrukt op MOTOMAMI, zoals in de wijze waarop het heerlijk chaotische “SAOKO” onmiddellijk opgevolgd wordt door het kleinere, sensuele “CANDY”, de volledige tweeënhalve minuut van “CUUUUuuuuuute”, maar ook in de ballad “HENTAI”. De titel verwijst naar pornografische manga, en het nummer kan dus eigenlijk over niets anders dan seks gaan. ROSALÍA zingt echter op zo’n delicate, dromerige manier over het vrouwelijke genot dat wanneer je niet beter zou weten, je bijna zou denken dat het nummer over wat compleet anders gaat. Naarmate de ballad vordert, wordt de piano op de achtergrond uitgedoofd door het geluid van machinegeweren, wat zomaar een verwijzing zou kunnen zijn naar het explosieve hoogtepunt van seks.
Sensualiteit en verandering zijn thema’s die meerdere malen terugkeren op MOTOMAMI, maar faam is wellicht hét centrale thema van de plaat. Dat werd ons al duidelijk toen ROSALÍA “LA FAMA” met The Weeknd, tevens het zwakste nummer van haar nieuwste album, uitbracht als eerste single. Het is logisch dat beroemdheid op thematisch vlak een prominente rol speelt op dit album. De 29-jarige zangeres genoot voorafgaand aan de release van El Mal Querer in 2018 vooral succes in haar thuisland Spanje, maar is sindsdien uitgegroeid tot een popster van wereldformaat. Het is een grote verandering, en in de afgelopen jaren heeft ROSALÍA de tijd genomen om hier op te reflecteren.
Op het intrigerende “DIABLO”, waar we James Blake in terug horen, probeert ze uit te leggen dat ze niet alleen maar de superster van de tv is, maar dat er ook een verschil is tussen ROSALÍA en Rosalia Vila Tobella. Ze deelt haar uiteindelijke conclusies over faam in de afsluiter van het album, “SAKURA”. Het nummer opent met het luide gejoel van een enthousiast publiek in een volle arena, een geluid dat naarmate het nummer vordert, steeds meer afneemt. Met haar zuivere stem concludeert ROSALÍA dat een popster zijn nooit voor eeuwig is, en dat beroemdheid een houdbaarheidsdatum kent. Ze vergelijkt zichzelf met kersenbloesem, dat maar een korte bloeiperiode kent. “SAKURA” is zonder twijfel een van de mooiste nummers uit haar discografie, en misschien ook wel het meest persoonlijke.
Voor iedere artiest is het een ontzettend moeilijke, misschien wel onmogelijke, opgave om hun doorbraakalbum te overtreffen, laat staan wanneer dat doorbraakalbum ongelooflijk dichtbij perfectie kwam. MOTOMAMI is geen El Mal Querer, en dit verwachtten wij ook niet van een artieste die zichzelf prijst voor haar transformatievermogen, maar dit album is wel een waardige opvolger. ROSALÍA’s nieuwste plaat is creatief en ambitieus, experimenteel en onvoorspelbaar. Ze laat met MOTOMAMI zien dat ze misschien wel de interessantste, meest innovatieve popster van het moment is. Het album verveelt bijna nooit, alleen tijdens “LA FAMA”, en plaatst haar op een eenzame hoogte, ver verwijderd van andere hedendaagse popsterren. Zo’n popster is ze misschien niet voor altijd, zoals ze zelf ook al toegeeft, maar we durven na het luisteren van MOTOMAMI voorzichtig te stellen dat ROSALÍA een icoon in wording is.
Facebook / Instagram / Twitter
Ontdek nog meer nieuwe muziek op onze Spotify!
