In 2013 vraagt de Amerikaans-Zwitserse Manuel Gagneux op 4chan welke compleet verschillende genres hij zou kunnen samenvoegen. Iemand reageerde: ‘Mix black metal en oude Amerikaanse slavenliederen.’ Zo begon Manuel aan zijn eerste, toen nog eenmalige opname Devil Is Fine. Dit debuutalbum kreeg echter al snel voet aan wal en werd miljoenen keren gestreamd. In 2018 brachten ze dan een tweede album uit onder de noemer Stranger Fruit, dat nog onbevreesder was dan het debuut. Hiermee scoorde de band bekendheid tot ver buiten de metalwereld.
In 2020 kregen we nog een op zichzelf staande zesdelige ep met de titel Wake Of A Nation, die duidelijk links legde met al het racisme dat naar boven kwam in dat jaar. De dag van vandaag is Zeal & Ardor een avant-garde metalmacht, enorm gerespecteerd vanwege zijn artistieke onverschrokkenheid en off the wall-creativiteit in een scene die niet zo vaak bereid is om zijn eigen ketenen te verbreken. Dit wordt dan ook volledig weerspiegeld in het derde album Zeal & Ardor: de band gaat zelfs nog een stap verder en experimenteert nog meer, wat leidt tot groot succes.
Manuel is nog verder het konijnenhol ingedoken op dit nieuwe, veertien nummers lange album. Hij probeert tegelijkertijd ook het beest dat hij heeft gemaakt te begrijpen. Doordat alle instrumenten behalve de drums zelf opgenomen werden met Marc Obrist bij Hutch Sounds, en de plaat gemixt en gemasterd werd door Will Putney bij Graphic Nature Audio, is het geheel artistiek zo onverwachts en verrassend als je zou hopen. Deze keer komt de waanzin echter met een meer gecondenseerde focus. Thematisch gaat het album verder in ‘een alternatieve geschiedenis waarin zwarte slaven zich tot Satan wenden om te rebelleren’, maar in tegenstelling tot het openlijk politieke Wake Of A Nation, heeft Manuel deze keer gekozen voor een lijkwade van enigmatisch mysterie.
De plaat begint met het titelnummer, dat een ongelooflijk sinistere sfeer creëert en onmiddellijk overgaat in “Run”. Dit nummer werd ook gekozen als eerste nummer op de releasekalender. De track omvat zowat alles waar we Zeal & Ardor mee associëren. Andere even aanstekelijke nummers zoals “Bow” volgen dit voorbeeld met behulp van een briljante reeks gesynthetiseerde geluiden in de orkestratie. Dat resulteert op zijn beurt in een zeer angstaanjagende en sonische scape, gepaard me brutale vocals die afgewisseld worden met een bitterzoete, cleane variant.
Het vierde nummer op deze plaat kan je meteen bestempelen als de odd one out. “Emersion” heeft geen tekst en begint volledig elektronisch. De eerste dertig seconden zweef je ergens in een elektronisch soundscape, om dan al krijsend teruggehaald te worden in ware Zeal & Ardor-fashion. Black metal en Amerikaanse slavenmuziek mixen was al geen probleem, waarom zouden ze dan problemen hebben met het mixen van elektronische muziek, black metal blastbeats en grootse gitaren?
“Golden Liar” neemt dan weer een stapje terug en wentelt zich vooral in de blueskant van deze band. Dit catchy nummer is een zeer welkom punt van respijt in dit album. Hierna volgt er nog weinig rust. “Erase” neemt meteen na de intro het stevige tempo van weleer terug op. Het zevende nummer “Bow” zorgt dan weer voor de nodige opbouw met handgeklap en gestamp, wat wordt doorgetrokken in “Feed the Machine” en zijn climax bereikt in het geweldige “I Caught You”. De intro van dit nummer doet denken aan “All My Life” van de grote rockband Foo Fighters. Na deze intro vliegen alle remmen los en schreeuwen we allemaal alle duivelse incantaties mee.
Het zwaarste nummer op dit album is wellicht “Götterdämmerung”. Met een titel als deze ondergang van goden en wereld kan dat ook niet anders. We krijgen opnieuw een mooie mix van Engels en Duits. “Hold Your Head Low” gooit nog eens alles wat Zeal & Ardor groot maakt in de strijd, om het album met twee experimentele nummers te eindigen. Het volledig instrumentale “A-H-I-L” is een mooi elektronisch einde aan wat wederom een krachtpatser van een album is, dat verschillende genres creatief overschrijdt.
Zeal & Ardor brengt met zijn derde album opnieuw een vernieuwende wind binnen de metal. Het mixen van genres lijkt voor hen kinderspel. Elk album bouwt verder op de sterke punten van dit project: de toegankelijkheid, diepgang, het pakkende en het hoge headbanggehalte… Wie deze band snel aan het werk wil zien, koopt best nog tickets voor de show op 23 mei met metaltitaan MESHUGGAH.
Facebook / Instagram / Website
Ontdek nog meer nieuwe muziek op onze Spotify.
