Aan het begin van deze killige en regenachtige herfst kwam de Zuid-Afrikaanse Alice Phoebe Lou de boel wat opfleuren in de Botanique. Ze stelde er haar nieuwe album Glow voor en die nieuwe plaat was volgens de muzikante een grote verandering in haar carrière, doordat ze er meer op het gevoel ging gaan focussen. Die gevoelens werden ten zeerste overgebracht tijdens het optreden in de Botanique en Lou speelde er zelfs een nieuw nummer. Dat nieuwe lied – en nog negen andere – werden deze week als verrassing plots op de wereld losgelaten. Child’s Play mag dan wel een verrassingsalbum zijn, grote verrassingen staan er niet op.
Child’s Play komt amper negen maand na Glow en het album werd dan ook met hetzelfde team gemaakt. De tien nummers werden op evenveel dagen opgenomen en, zoals eerder gezegd, zonder enige aankondiging uitgebracht. Grote verschillen met Glow zijn er niet meteen, alleen dat Child’s Play over het algemeen net iets rustiger is. “Sweet” en “Let Me” zijn de eerste twee zeer ingetogen liedjes die naar het hoofd van de luisteraar worden gesmeten. Met niet veel meer dan wat zachte begeleiding op de gitaar betovert Alice Phoebe Lou voornamelijk met haar rustgevende stem.
Voor wie het nog kalmer mag, hebben we “If You Were Here” in de aanbieding; wat ambient en zachte percussie legt hier de basis van een nog geen drie minuten durende droom die zeemzoet smaakt. Het is verre van het enige lied dat snel gedaan is en zo kom je eigenlijk al na 25 minuten aan de bijna acht minuten durende afsluiter. Op “Child’s Play” komt Alice Phoebe Lou net iets steviger uit de hoek en met een rijkere sound. De keyboards voelen hier aan als royale toevoeging, maar het is vooral de bevrijdende, jazzy outro die warmte uitstraalt en ons haast aan het dansen brengt.
Op “Me & The Moon” zingt Alice Phoebe Lou voor de tweede keer dit jaar over de maan. “Lover // Over The Moon” (van album Glow) was een rasecht liefdesliedje waarop ze door haar liefde helemaal ‘over the moon’ was. Op “Me & The Moon” is er van die liefde nog weinig te bespeuren aangezien Alice alleen door het maanlicht doolt, zich afvragend of ze haar oude geliefde moet terugbellen. De knipoog naar het oude liedje maakt de tekst hier net iets specialer en de hele sfeer van Child’s Play is in feite ook perfect geschikt om alleen in het maanlicht mee rond te wandelen.
Child’s Play is een album om bij tot rust te komen. De meeste liedjes zijn eerder traag en de instrumentatie is veelal beperkt, waardoor het niet onverstaanbaar zou zijn als iemand dit album als saai bestempelt. Toch is het zeker het luisteren waard, want de schoonheid houdt zich hier schuil in de details en in het less is more principe. Dat het misschien nèt iets te lang nèt iets te rustig is, willen we je gerust meegeven, maar die paar liedjes die dan nèt iets meer pit bevatten, compenseren weer. Met Child’s Play zal Alice Phoebe Lou haar fanbase wellicht niet heel veel groter zien worden, maar voor de fans die er al zijn, is dit een mooie toevoeging aan het repertoire van dit muzikale talent.
Facebook / Instagram / Website
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
