Eindelijk is het zover: Donda, het tiende studioalbum van Kanye West is er dan toch gekomen. Oorspronkelijk was de plaat voorzien voor 24 juli 2020, maar na een luisterfeest in de Mercedes Benz Arena in Atlanta vorige maand was Kanye nog steeds niet tevreden en sloot hij zich wekenlang op in het stadion om het album verder af te werken. Uiteindelijk plande hij een nieuw event in datzelfde stadion op 6 augustus, maar andermaal verscheen er niets op de streamingsdiensten. Zijn fans waren de wanhoop nabij, zeker wanneer hij op 26 augustus een derde releaseparty organiseerde in Chicago, een feest waar hij zijn ouderlijk huis zelfs in brand stak. Ook nu was er geen nieuw album te bespeuren, tot ineens op zondagmiddag zijn nieuwe plaat eindelijk online kwam. Wie dacht dat Ye ons geen tweede keer in de maling ging nemen sinds Jesus Is King, had het goed mis. Geduld loont, want Donda getuigt opnieuw van de pure genialiteit van Kanye West.
Voor Donda liet Kanye heel wat sterren langskomen tijdens zijn overnachting in de Mercedes Benz Arena. Jay-Z, The Weeknd, Kid Cudi en Travis Scott zijn maar enkele van de grote namen die te horen zijn op Donda. Met 27 nummers en bijna twee uur aan luistertijd wordt het album wel heel lang, zeker omdat enkele van die nummers gewoon een tweede versie hebben met kleine aanpassingen. Voor de rest presteert Ye niet onder zijn niveau. Op Donda brengt hij de twee kanten van zijn muzikale diversiteit samen. We horen een mix van spirituele gospelnummers en modernere nieuwe sounds. Kanye West had een heel turbulente periode achter de rug door een geflopte presidentscampagne en scheiding met Kim Kardashian. Gelukkig hoeft zijn muziek daaronder niet te lijden.
Als er een constante is doorheen het album, dan is het wel Ye’s geloof in God. Op “God Breathed” horen we in de achtergrond koorgezangen, die op het einde van het nummer nog meer dan twee minuten blijven aanhouden. Opvallende naam hier is de 24-jarige Vory, zijn prachtige stem past perfect binnen het religieuze thema. De zanger is verder ook nog te horen op “Jonah”, “24” en “No Child Left Behind”. Naast religie staat ook zijn persoonlijke leven centraal. Op het meeslepende “Jail” heeft hij het over zijn scheiding met Kim Kardashian en herenigt hij zich met Jay-Z, wat ons doet verlangen naar een opvolger voor Watch The Throne. Op de eerder onnodig herwerkte versie “Jail pt 2” zoekt hij de controverse op door zowel Marilyn Manson als DaBaby aan het nummer toe te voegen. Beide artiesten kwamen in opspraak voor onder respectievelijk seksueel misbruik en homofobe uitspraken. Het is dan ook nog eens die laatste zijn schuld dat het album zo lang op zich liet wachten, maar toch kon Kanye het niet over zijn hart krijgen om DaBaby van het album te schrappen, aangezien hij een van de enige was die hem echt steunde tijdens zijn presidentscampagne. Het zwaarst beladen nummer op Donda is zonder twijfel “Jesus Lord”, waarop hij rapt over zijn mentale problemen en zelfs even zijn geloof in God in twijfel trekt. Samen met Jay Electronica en de leden van The LOX gaat West verder nog dieper in op politiegeweld en racisme. “Jesus Lord” is een fantastisch nummer, maar met een duur van negen minuten is het ook zwaar te verteren.
In vergelijking met zijn vorige langspeler, Jesus Is King, gaat Kanye West op Donda opnieuw meer de experimentele kant uit en brengt hij, naast sprituele gospelnummers, ook meer pure hiphopnummers. Zo is “Off The Grid” met Playboi Carti en Fivio Foreign een van de stevigere en betere nummers op het album. Na een rommelige intro van Carti breekt er een drillbeat los waar Fivio Foreign een dijk van een verse levert. Wanneer je denkt dat het niet beter kan, laat ook Kanye West zich volledig gaan aan een tempo dat we niet van hem gewoon zijn. Ook “Praise God” met Travis Scott en Baby Keem is een experimenteel meesterwerk. Het trio maakt gretig gebruik van de autotune om de meest uiteenlopende klanken uit hun stem te persen. Een geslaagd experiment. Nog zo’n geslaagde samenwerking is “Hurricane” met Lil Baby en The Weeknd, dat waarschijnlijk hoge toppen zal scheren in de hitlijsten dankzij het catchy popgehalte.
Er zijn zodanig veel gastbijdragen dat je de solonummers van Kanye West uit het oog zou verliezen. “Believe What I Say” is een vintage Kanye-nummer met het nodige dansgehalte. Ook op het intensere “Heaven and Hell” is Ye volledig zichzelf. Kanye heeft niet per se gastbijdragen nodig om boven zichzelf uit te stijgen, maar dankzij hen kan hij wel nog meer vernieuwende sounds op tafel leggen. Zo kon ook Kid Cudi niet ontbreken op “Moon”, samen met Don Toliver. Een heel rustig en zweverig nummer waarbij je even weg van de wereld kan zijn. Variatie genoeg op Donda, maar als het van ons afhangt, mocht Kanye de dubbele nummers weglaten, gezien de minimale verschillen tussen de verschillende versies.
Na veel geduld werden we uit het niets op een zondagmiddag verrast met Donda, het tiende studioalbum van de onvoorspelbare Kanye West. Het album zit boordevol onuitputtelijke creativiteit en passie van de rapper en een zeer geslaagde mix van gospelnummers en moderne hiphop. Dankzij die variatie blijft het lang durende album entertainend. Toch had Kanye West beter enkele knopen doorgehakt en de dubbele nummers achterwege gelaten. Desalniettemin is Donda een meer dan geslaagd tiende studioalbum en we mogen nog meer verwachten, want volgens Kanye was dit nog maar het begin.
Volg ons op Spotify voor meer nieuwe muziek.
