Ariana Grande valt niet meer weg te denken uit de muziekwereld. Sweetener, thank you, next en Positions volgden kort op elkaar en Grande’s populariteit was niet te stoppen. Nu was het even wachten op nieuwe muziek want Positions kwam reeds uit in 2020. Grande wou zich even focussen op de opnames van de film Wicked, die later dit jaar uitkomt. Positions kon ons even hard bekoren als de twee voorgangers, waardoor we benieuwd waren of Grande zich zou herpakken op eternal sunshine.
Van eternal sunshine kregen we enkel nog maar leadsingle “yes, and?” te horen. De discosfeer kwam uit onverwachte hoek, maar deze vinden we dan ook niet over het hele album terug. Hoewel de invloeden duidelijk zijn, valt Grande terug op haar succesformule van rond de Sweetener-periode. De leuke beats met trap- en r&b-invloeden en romantische sfeer overheersen.
Als je nog niet in de Sweetener-sfeer zit, zal de albumopener je daar wel brengen. Ondanks wat grote verschillen doet deze intro een beetje hetzelfde als wat “raindrops (an angel cried)” deed. Een rustige, maar mooie introductie voordat de actie begint. Deze begint weldegelijk met “bye”. Door zijn aanstekelijke ritme en een oorwurm als refrein is “bye” eentje om volop mee te zingen.
“Saturn Returns Interlude” voegt toe aan de dromerige sfeer van het album, maar het belangrijkste deel eraan is het einde. Dit tussenstuk loopt namelijk mooi over in titelsong “eternal sunshine”. Dit nummer vat het album mooi samen qua thematiek en stijl. Daarom past het perfect als albumtitel. De mooie vocals van Grande passen meer dan ooit perfect op de typische beats die ze gebruikt. De volgende songs vallen een beetje in dezelfde sfeer, maar dat is volgens ons geen probleem want Grande heeft al bewezen dat dit werkt en dat ze ons direct meekrijgt.
Hoewel deze in dezelfde lijn liggen, krijgen we op elk van de nummers een catchy refrein die ons doet wegdromen. Op “supernatural” en “the boy is mine” bewijst Grande weer dat ze de hoge noten aankan en dat horen we ook graag. Hoewel het album qua genre als geheel functioneert, valt “yes, and” hier een beetje buiten. Het is wat jammer dat Ariana Grande niet verder met deze (of een andere) sound verder heeft geëxperimenteerd en vooral terugvalt op een sound waarvan ze al bewezen heeft dat ze die tot een goed einde kan brengen, wat ze hier ook doet.
Een nieuw hoogtepunt komt er met “we can’t be friends (wait for your love)”. De gewoonlijke stijl krijgt hier in het refrein een upgrade met de mooie ondersteuning op Grande’s zang. Het album sluit met de laatste drie nummers rustig maar krachtig af. Vooral “imperfect for you” toont dit. De manier waarop Grande de titel zingt, komt gevoelig over en komt dus erg sterk binnen. Grande’s Nonna eindigt het album met een mooie gesproken boodschap op het romantische eindnummer.
eternal sunhine voelt in zijn geheel als terugkeer naar de succesformule van Sweetener. Met liefdesperikelen als leidraad op aanstekelijke beats en leuke refreinen bewijst Ariana Grande weer dat ze haar plek als superster verdient. De Grande-hoogdagen zijn dus terug en daar zijn we blij mee.
Facebook / Instagram / Website
Ontdek “we can’t be friends (wait for your love)”, ons favoriete nummer van eternal sunshine, in onze Plaatje van de plaat-playlist op Spotify.
