De jongens van BTS staan al langer bekend als het Koreaanse popfenomeen dat alle landgrenzen wist te overbruggen. De zevenkoppige boyband groeide over de jaren heen uit tot internationale faam en oversteeg de intieme niche van het kpop-fanschap. Daar zag het label Bighit Entertainment geen gebrek aan mogelijkheden: de jongens brachten nu al tig hitjes (“Dynamite“, “Butter”) uit waar het Koreaans plaats maakt voor Engels. Op deze manier kunnen ze volop meevaren op die globale stroom aan fans (en inkomsten). Dat is zowel jammer als niet: meer mensen kunnen zo begrijpen wat ze zeggen, maar ze verliezen ook hun authentieke klank. Niets om conservatief over te doen, want die nummers zijn een voor een bangers.
Dit is ook het geval op hun nieuwe nummer “Permission To Dance.” In het liedje horen we de jongens dus zingen in een taal die hen minder bekend is. Dit valt soms te hard op, wat we de artiesten niet kwalijk kunnen nemen, maar wat misschien een jammere keuze is van het label. Waar de jongens nog wat te sleutelen hebben aan hun Engels, hebben de producers helemaal geen werk meer te verrichten: ze weten bijna té goed hoe je een hitje moet maken waar alles op het juiste moment binnenkomt om de luisteraar te bekoren. Toch wringt hier wat: met zo’n getalenteerde groep creatievelingen en een nog groter budget kan je meer maken dan hetzelfde karakterloos hitje dat nu al enkele keren onze richting uitkwam. We hopen dan ook dat de band in de toekomst een eigen weg durft en vooral mag inslaan.
Dat gezegd zijnde willen we het nog even hebben over de boodschap achter het nummer. “Permission to Dance” is niet louter een droge hit die moet aanzetten tot dansen, maar heeft het feitelijk over hoe we in onze coronale blues nooit toestemming nodig hadden om te dansen. Toch hield alles ons tegen, wat logisch is natuurlijk. In de videoclip zien we meer en meer mensen dansen, tot de pandemie voorbij is en ze verder dansen zonder hun maskers. Aan iedereen dus de boodschap: dans, ook al is het enkel met jezelf!
Ontdek nog meer nieuwe muziek op onze Spotify.
Karakterloos vindt ik nu wel wat overdreven hoor… Ben ermee akkoord dat het nu wel even gedaan mag zijn met de engelse nummers. Maar permission to dance is toch wel het beste engelstalige nummer van hen tot nu toe. En over het “eigen weg durft/mag…” gedoe, map of the soul 7 en BE waren top en waren allebei albums met heel veel input van henzelf. Het stukje tekst in dit artikel voelt aan alsof u wilt zeggen dat ze niks zelf te beslissen hebben. Ze kiezen gewoon erg goed hun momenten uit.