Neem een fijne locatie en voeg daar livemuziek, het EK voetbal en een vlotjes draaiende bar aan toe en je kent de succesformule waarop de eerste avond van Botaniek Live teerde. Aangezien België zich wist te plaatsen in de kwartfinales van het EK en het dus tegen Italië moest opnemen, werd er lichtjes gesleuteld aan de planning van het Mechelse evenement. Zo stond Altın Gün plots om iets over half acht al op het podium en moest de band tijdig plaats maken voor een groot scherm waarop de muziekfanaten even later hun nationalistisch sporthart konden bovenhalen.
De gezellige locatie midden in de Mechelse Kruidtuin werd al gauw gevuld en ook het bier vloeide rijkelijk. Nog voor de Nederlands-Turkse band het podium betrad zat de sfeer er al goed in, of dat vooral was omwille van de muziek, het zonnetje of de nakende voetbalmatch durven we niet te zeggen. Even over half acht maakte de Spotify playlist plaats voor de eerste psychedelische klanken van de avond en onder luid applaus betrad de zeskoppige band het podium. Het beloofde meteen een bijzondere avond te worden.
Dat Altın Gün in 2020 nog genomineerd was voor een felbegeerde Grammy verklaart zichzelf. De band weet je onmiddellijk mee te nemen op een trip langs Oosterse toonladders en dansbare ritmesecties. Zo toegankelijk, maar tegelijkertijd zo ontzettend muzikaal. Dat het merendeel van het publiek geen flauw idee had waarover de band nu eigenlijk zong, maakte dan ook helemaal niks uit.
De Kruidtuin werd in geen tijd een heus dansfeest, ware het wel op veilige afstand. Ook de band genoot duidelijk van hun passage in Mechelen en overspoelde het publiek met complimenten. We begrijpen het ook wel, na ruim anderhalf jaar zonder optredens en hooguit een paar steriele shows is het een heel vertrouwd en hartverwarmend beeld om weer dansende lichamen te zien voor het podium.
Een wereldband met de voetjes op de grond, zo zouden we het zestal nog het best kunnen omschrijven. Zo brachten ze niet alleen songs van hun laatste plaat Yol, maar kregen we ook het beste van Altın Gün te horen. Een stevige ritmesectie vormde de rode draad waarna de rest van het instrumentarium vooral de trancesfeer kracht bijzette. Even leek het er zelfs op dat we een heuse midzomernacht zouden beleven, want hoewel de zon onder ging, leek het kwik plaatselijk toch een paar graden te stijgen.
Het publiek genoot zichtbaar van de niet-westerse klanken terwijl Altın Gün song na song bevestigde een ijzersterke live band te zijn. Geen dieptepunten, maar toch enkele absolute hoogtepunten tekenden het verloop van de avond. Zo werden de banken omgetoverd tot risers waarop het publiek naar hartelust stond te dansen op onder meer “Ordunun Dereleri”. Onder luid applaus gingen de songs naadloos in elkaar over waardoor we het tijdsbesef compleet vergaten.
Pas toen de band de laatste twee songs aankondigde, beseften we dat er ruim een uur voorbijgegaan was. Met het uiterst catchy “Süpürgesi Yoncadan” van hun tweede plaat Gece sloot de band de avond af, waarop de aanwezigen uitbundig reageerden. Het lied leent zich dan ook perfect voor een laatste climax. Voor een bisnummer was helaas geen tijd meer, want de Rode Duivels stonden al te popelen om het op te nemen tegen de Italianen.
De Nederlands-Turkse band Altın Gün opende Botaniek Live op majestueuze wijze en liet hun psychedelische klanken los op een uitbundig publiek. Nu de Belgen toch het onderspit moesten delven tegen de Italianen is de stemming waarschijnlijk lichtjes gekeerd, maar wij waren getuige van een feestelijke avond die we het liefst nog een paar keer op ons netvlies willen afspelen. Hopelijk kunnen we de band binnenkort in volle glorie aanschouwen tussen heel wat zwetende lijven op Pukkelpop.
